Componisten

geboren in 1960

 

Niels Hendrik Asheim (*Oslo, Noorwegen, 20 januari 1960) studeerde vanaf zijn twaalfde orgel en compositie aan de Noorse Muziekhogeschool bij Olav Anton Thomessen. Vanaf zijn 15de werden zijn werken al uitgevoerd. Later studeerde hij compositie aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam.

Vanaf 1991 woont hij in Stavanger, waar hij ook een centrum voor hedendaagse muziek oprichtte. Hij werkt daar as organist, componist, pianist en muziekbeheerder

Niels Hendrik Asheim componeerde

     1 geluidsinstallatie

     1 kinderopera

     7 werken voor muziektheater

     15 orkestwerken, ook met spreekstem

     7 koorwerken, ook met solisten en orkest of instrumenten

- Muohta, voor 8-stemmig koor en strijkorkest, 2017, 18 verschillende Samiwoorden voor “sneeuw”, aanklacht tegen de opwarmong van de aarde.

     8 kamermuziekwerken, ook met spreekstem

     5 orgelwerken, ook met elektronica of met percussie

     1 carillonwerk, ook met elektronica

     1 pianowerk

     1 werk voor een ander soloinstrument

     elektronische muziekwerken  

www.nilshenrikasheim.no

 

George Benjamin (*Londen, 31 januari 1960) doorliep de Westminster School in Londen. Vanf het moment dat hij de Disneyfim Fantasia had gezien, was hij een fanatiek anhanger van klassieke muziek. Hij studeerde aan het Parijse conservatorium in de jaren 70 bij Olivier Messiaen. George Benjamin sloot zijn studie af aan het Royal College of Music bij Alexander Goehr.

George Benjamin gaf 16 jaar lang compositie aan het Royal College of Music, London. Sinds 2001 is hij leraar compositie aan het King's College te Londen. Hij treedt ook vaak op als dirigent van het "London Sinfonietta" - orkest.

George Benjamin componeerde

     4 opera’s

- Into The Little Hill, libretto Martin Crimp, 2006

- Written on Skin, libretto Martin Crimp, 2012, naar aanleiding van een Middeleeuwse legende; een driehoeksverhouding (twee mannen,één vrouw) leidt tot moord, waarna de moordenaar het hart van zijn slachtoffer voor zijn vrouw als hoofdgerecht op tafel zet. De dappere vrouw zegt dat zij het wel lekker vindt. Buitengewoon verfijnde klanken van hoog kunstzinnig gehalte.

- Lessons in Love and Violence, opera in twee bedrijven, libretto Martin Crimp, gebaseerd op de geschiedenis van Koning Edward II en Piers Gaveston, 2017. De Engelse Koning Edward II (bariton) verwaarloost zijn politieke verantwoordelijkheden, interesseert zich alleen voor luxe, kunst en zijn minnaar Gaveston (bariton).Als deze wordt vermoord, verliest hij de controle over het koninkrijk. Hij valt ten prooi aan de samenzwering van zijn vrouw Isabel (sopraan) met zijn raadgever Mortimer (tenor) De koning wordt gedwongen afstand te doen van de troon en sterft. Zijn zoon (tenor) die hem als koning opvolgt weet Isabel weg te houden en Mortimer terecht te stellen

- Picture a Day Like This, libretto Martin Crimp, 2023

     13 orkestwerken

- Ringed by the Flat Horizon, 1980, terwijl hij nog student was, uitgevoerd op de Proms

- At First Light, 1982

- Antara voor ensemble en electronica, 1987

- Sudden Time, 1993

- Three Inventions voor kamerorkest, 1995

- Palimpsest, 2002

- Dance figures, 2004, 9 choreografische schetsen voor orkest

III. In the mirror, polyfoon werkje

- Duet voor piano en orkest, 2008

- Three Consorts, bewerking voor kamerorkest van In Nomine Z 746 en de fantasy's Z 738 en Z 745 van Henry Purcell voor kamerorkest

- Concerto for Orchestra, 2020, ter nagedachtenis aan zijn in 2018 overleden vriend Olivier Knussen. George Benjamin probeerde de humor en de energie van zijn vriend erin te vangen.

     3 (series) kamermuziekwerken

- Three Miniatures, 2001, voor viool solo, extreem lastig, indringend

     5 werken voor zangstemmen en koor en/of instrumenten.

- A Mind of Winter, 1981, voor sopraan en orkest, tekst The Snowman van Wallace Stevens

- Dream of the Song, liedcyclus van zes liederen voor countertenor, vrouwenkoor en orkest op teksen van Solomon Ibn Gabirol, Samuel HaNagid en Federico García Lorca,  2015, met videobeelden van Oliver Harrison.

     6 pianowerken

 

Kōji Ueno (*provincie Chiba, Japan, 1 februari 1960) studeerde aan de muziekafdeling van de kunstfaculteit van de Universiteit in Nihon en werkte na zijn afstuderen met verschillende avant-garde muziekgroepen. Recent (2007) vormde hij de musicalgroep Netszo & Gansaku.

Kōji Ueno componeerde

     theatermuziekwerken

     kamermuziekwerken

- Quartetto Pastorale voor blokfluitkwartet

     filmscores

- The Last Emperor samen met componist Ryuichi Sakamoto

     TVscores

- The Pale Cast of Thought, 1995.

- Fantastic Children, 2004.

 

Jonathan Larson (White Plains, New York, Verenigde Staten, 4 februari 1960 - New York City, 25 januari 1996) was de zoon van Joodse ouders: Allan en Nanette Larson. Jonathan Larson was al op jonge leeftijd geïnteresseerd in muziek, zong in het schoolkoor en speelde trompet, tuba en piano. Jonathan Larson volgde de Adelphi Universiteit in Garden City, New York, terwijl hij ook al in allerlei theaterstukken meespeelde. Als student componeerde hij voor studentencabaretproducties. Na zijn studie werkte Jonathan Larson tien jaar lang in het weekend als kelner in een restaurant en door de week als schrijver van musicals. In zijn musical One tick, tick... BOOM! is het lied "Sunday" een eerbetoon aan Stephen Sondheim, die hem daarvoor en daarna altijd gesteund en ondersteund heeft. Jonathan Larson kon het succes van zijn laatste musical RENT niet meemaken: hij stierf op 25 januari 1996 aan een bloeding in zijn aorta.

Jonathan Larson componeerde

     4 musicals,

- Sacraimmorality, 1981, Jonathan Larsons’ eerste musical, werd in de jaren '80 opgevoerd onder de titel Saved! - An Immoral Musical on the Moral Majority

- Superbia, 1990, futuristische rockmusical, gebaseerd op George Orwells 1984, maar de erven Orwell gaven hem geen toestemming om het in produktie te brengen. Hij moest het eerst behoorlijk aanpassen.

-Tick, Tick... BOOM!, begonnen als rock-monoloog: Boho Days. Later werd de titel 30/90 en nu staat het bekend onder de titel Tick, Tick... BOOM. Het werk was een reactie op het weigeren van de produktie van zijn musical Superbia.

- RENT, een moderne versie van La Bohème, libretto Billy Aronson 1988. In 1991 vroeg Jonathan Larson Billy Aronson of hij het project helemaal voor zichzelf mocht maken, omdat hij ook ervaring uit zijn leven er in wilde stoppen. De musical werd een enorm succes.

     muziek voor theaterprodukties

     TVscores

     muziek voor Sesam Straat,

     kinderboekcassettes

     songs

 

Andrejs Selickis (Daugavpils, Letland, 13 februari 1960) begon op zijn 6e met een vioolstudie aan de Ogre Muziekschool nok Lilita Ronka. Nadat hij verhuisd was naar Riga studeerde hij viool aan de Jāzeps Mediņš Muziekschool en ook solfeggio bij Valda Kazāka. In 1975 ging hij naar het Jāzeps Mediņš Muziekcollege, waar hij muziektheorie studeerde bij Maija Kurme en compositie bij Tamāra Kalna. Hij studeerde er in 1979 af. In dat jaar maakte hij ook kennis met componist Artūrs Grīnups, waar hij tot diens dood in 1989 contact mee hield.
Van 1979 tot 1986 studeerde Andrejs Selickis aan het Letse Staatsconservatoriumcompositie bij Pēteris Plakidis. Andrejs Selickis woont in Riga en werkt voor de Letse Orthodoxe Kerk bij allerlei gelegenheden.

Andreis Selickis componeerde

     8 koorwerken, a capella en met orgel- of orkestbegeleiding

- Paradisus vocis 

- Litany to Mother Teresa 

 

Dirk ridder Brossé (*Gent, België 18 februari 1960) groeide op in Heusden in Oost-Vlaanderen.

Hij studeerde aanvankelijk aan de muziekacademie in Brussel bij trombonist Georges Vanhoute en vrij snel daarna aan het Koninklijke Conservatorium Gent muziektheorie, harmonieleer, trompet en piano. Daarna studeerde hij nog contrapunt aan het Koninklijke Muziek-Conservatorium te Brussel, en orkestdirectie bij Anton Kersjes en Lucas Vis aan het Conservatorium Maastricht. Tenslotte studeerde hij nog directie bij Volker Wangenheim aan de Muziekhogeschool in Keulen, waar hij cum laude afstudeerde.

Vanaf 1984 trad hij overal in de wereld op als gastdirigent en werkte hij mee aan 70 CDopnames. In Brussel richtte hij het Trumpet Choir op. Dirk Brossé was docent compositie en directie aan het aan het Koninklijke Conservatorium van Gent, artistiek directeur van het Symfonie-Orkest van Brussel en chef-dirigent van het Nationaal Jeugdorkest van België. Op het moment (2018) is Dirk Brossé muziekdirecteur van het kamerorkest van Philadelphia en van het Ghent Film Festival.

Hij werd door de Amerikaanse componist John Williams uitgekozen om de filmmuziek van Star Wars te dirigeren tijdens de wereldtournee 'Star Wars, a musical journey'. Vanaf het seizoen 2010-2011 heeft Brossé de artistieke leiding van de Chamber Orchestra of Philadelphia.

Dirk Brossé is getrouwd met Claire Tillekaerts. De moord op zijn stiefdochter Aurore Ruyffelaere tijdens de Gentse Feesten op 28 juli 2013 beheerste dagenlang de Vlaamse media.

Op 8 juli 2013 werd aan Dirk Brossé erfelijke adeldom verleend met de persoonlijke titel van ridder.

Dirk Brossé componeerde

     6 musicals

     4 theatermuziekwerken

     1 oratorium

     10 concerten

     44 andere orkestwerken

- Philadelphia Ouverture, 2010,

- Sea Life Aquarium, 2010, 6-delige orkestsuite, sfeervol portret van aquatisch stilleven

- Für Elis @ ther movies, 2016, 9-delige orkestsuite, in de stijl van Ludwig van Beethoven

     40 werken voor harmonie en/of fanfareorkest

     18 series werken voor zangstem en orkest

     3 koorwerken

     70 kamermuziekwerken

- African Loop, 2014, voor cello en tape

     20 (series) liederen

     11 (series) pianowerken

     20 filmscores

- Knielen op een bed violen, 2016, regie Bert Sombogaart  

www.dirkbrosse.be

 

Hendrik Anna Christiaan (Hardy) Mertens (Nieuwenhagen, *20 februari 1960) begon als jong zijn muzikale leven bij Harmonie St. Caecilia Nieuwenhagen. Nog jong componeerde hij al tal van werken voor harmonie- en fanfareorkest. Hardy Mertens studeerde muziekwetenschappen aan de Rijksuniversiteit te Utrecht. Hij voltooide zijn studies met een probleemanalyse over de Nederlandse harmonie-, fanfare- en brassbandwereld. Daarnaast studeerde hij HAFA-directie bij Gerrit Fokkema en compositie bij Hans Kox aan het Conservatorium van Utrecht. In 1984 en 1985 was Hardy Mertens lid van het Nederlands Koninklijk Militair Harmonieorkest als arrangeur en klarinettist. Als dirigent is Hardy Mertens bezig bij verschillende harmonie- en fanfareorkesten in binnen- en buitenland, onder andere van 1985 tot 1990 bij het Harmonieorkest "Concordia", Treebeek, in Heerlen. Vanaf 1990 is hij gastdirigent bij de Singapore Wind Symphony en vanaf 1995 bij het symfonisch blaasorkest Lao Silesu op Sardinië. Ook is hij de vaste dirigent bij Koninklijke Harmonie Orpheus uit Tilburg en het Nederlandse Politie-orkest.

Hardy Mertens is docent HAFA-directie en compositie aan het Conservatorium van Tlburg. In 2020 werd hij door de burgemeester van Kerkrade geridderd in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Momenteel woont Hardy Mertens de Kerkraadse wijk Terwinselen.

Hardy Mertens componeerde

1 orkestwerk

90 werken voor harmonie- en fanfare-orkest

WMC-Hymne, 2022, voor het 70-jarig bestaan van het Wereld Muziek Concours in Kerkrade

1 koorwerk

3 kamermuziekwerken  

www.hardymertens.nl

 

Kamran N. Ince (*Glendive, Montana, Verenigde Staten, 6 mei 1960) verhuisde met zijn familie op zesjarige leeftijd naar Turkije. Vanaf zijn tiende, in 1971, studeerde Kamran Ince cello en piano aan het Ankara staatsconservatorium. Hij studeerde er ook compositie bij İlhan Baran. Vanaf 1977 studeerde hij compositie bij Muammer Sun aan de Universiteit van Izmir. In 1978 ging hij terug naar de Verenigde Staten en studeerde daar verder aan het Oberlin College in Ohio in 1980. Hij rondde zijn studies af aan de Eastman School of Music, piano bij David Burge en compositie bij Joseph Schwantner, Christopher Rouse, Samuel Adler en Barbara Kolb.

In 1990 werd Kamran Ince docent aan de Universiteit van Michigan. Vanaf 1992 doceert hij compositie aan de Universiteit van Memphis. Daarnaast stichtte Kamran Ince het Centrum voor Voortgezet Onderzoek in Muziek aan de Technische Universiteit in Istanbul. Vanaf 1999 geeft hij daar leiding.

Kamran Ince componeerde

     20 orkestwerken

     11 kamermuziekwerken

- Songs in other Words, 2014, voor blokfluitist (sopranino, alt, bas), melodica, piano, viool/altviool en cello, hertaling van 7 van Mendelssohns Lieder Ohne Worte

3. Obsession  ( Mendelssohn opus 38/5)

6. Lost happiness

7. Dance of rebels (eigen werk)

     9 pianowerken 

www.kamranince.com

 

Line Tjørnhøj (*Roskilde, Denemarken, 24 mei 1960) studeerde aan de Koninklijke Muziekacademie in Aarhus bij Simon Steen-Andersen, Niels Rønsholdt en Lasse Laursen

Line Tjørnhøj  componeerde

     opera’s

- Anorexia Sacra, 2006,  prijs voor de beste kameropera op het American Opera Vista Festival in 2009. 

- Stabat Mater, 2009

     andere toneelmuziekwerken

     werken voor koor, solisten en orkest

     koorwerken a capella

- Vox reportage, 2014, teksten Elias Canetti, Chelsea Manning en 8ste eeuwse Iraanse Rabi’ahal Adawiya. Interessante reportage van de natuur van de mensheid over de afgelopen duizend jaar.  

 

Mark-Anthony Turnage (*Corringham, Groot Brittannië: 10 juni 1960) studeerde bij Oliver Knussen en John Lambert aan het Royal College of Music in Londen. Tijdens het Tanglewood Music Festival studeerde hij bij Gunther Schuller en Hans Werner Henze. Een belangrijk mentor voor hem was Hans Werner Henze, die hem als leider van de "Münchener Biennale" in 1988 de compositieopdracht voor zijn eerste opera Greek gaf. De première van dit werk was een triomf en de daarop volgende uitvoeringen van de opera in de hele wereld maakte Mark-Anthony Turnage spoedig als kunstenaar en componist bekend.

Van 1989 tot 1993 was Mark-Anthony Turnage als componist verbonden aan het City of Birmingham Symphony Orchestra onder leiding van Sir Simon Rattle.

Sinds 2000 is hij als componist verbonden aan het BBC Symphony Orchestra.

Tegenwoordig (2020) is Turnage docent compositie aan het Royal College of Music.

Mark-Anthony Turnage componeerde

     5 opera’s

- Greek,1988, in opdracht van Hans Werner Henze voor de “Münchener Biennale”, libretto de componist en Jonathan Moore, naar een toneelstuk van Steven Berkhoff, een doorslaand succes, waardoor Turnage al snel een wereldberoemde componist werd.

- The Silver Tassie, 1999, libretto Amanda Holden, naar een toneelstuk van Seán O’Casey, tweemaal bekroond

- Anna Nicole, 2010, opera in twee bedrijven, 16 scènes, libretto Richard Thomas “Jerry Springer”,  over het tragische leven van playgirl Anna Nicole. Mooie toegankelijke muziek.

     3 balletten

     1 toneelmuziekwerk

     25 orkestwerken

- Three Screaming Popes, 1989, naar een tekst van Francis Bacon

- Momentum, 1991

- Drowned Out, 1993

- Blood on the Floor, 1996 voor jazzkwartet en orkest, schrijnend negendelig drama, geïnspireerd door een glijknamig schilderij van Francis Bacon.

- Scherzoid, 2004

- Passchendaele, 2013, geschreven als herdenking aan de Eerste Wereldoorlog  premiere 14 oktober 2014 in Brugge, België.

- Maya, voor cello en strijkorkest, 2014, geïnspireerd door het Adagio uit het eerste Brandenburgse concert van Johann Sebastian Bach

- A cortege for Bernard Haitink, 2021, in memoriam, gecomponeerd naar aanleiding van het overlijden van de dirigent op 21 oktober 2021.

     19 concerten voor instrumenten en orkest

- Bass Inventions, voor contrabass en groot ensemble, 2000

- On opened Ground, 2001, voor altviool en orkest

- Scorched, voor jazztrio en orkest, 2002

- Lament, voor soloviool en strijkorkest, 2019

     1 werk voor harmonieorkest

     40 kamermuziekwerken  

- A Slow Pavane, 2004, voor pianotrio, geschreven voor het 50-jarig bestaan van het Beaux Arts Trio, prachtig en intens

- Four Chants, 2008, voor viool en piano

- Grazioso!, 2009 voor klein ensemble, geïnspireerd door hardrockband Led Zeppelin

- Three for Two, 2010, voor pianokwartet

- Split Apart, 2020, strijkkwartet, waarin de wanhoop en de woede van de componist over de Brexit zijn gekanaliseerd

- Awake, 2022, voor strijkkartet

     6 werken voor koor en orkest of piano of instrumenten

     1 werk voor koor a cappella

     10 (series) werken voor zangstem(en) en orkest of ensemble of instrument

- A Constant Obsession, 2007, zesdelige songcyclus over de liefde, voor tenor en ensemble

- Farewell, voor zangstem en piano, 2016

- Songs of Sleep and Regret,  2020, 8-delige cyclus, geschreven voor mezzosopraan Sarah Conolly 

     1 werk voor piano

 

Georg Hajdu (*Göttingen, Duitsland, 21 juni 1960) is geboren uit Hongaarse ouders die in 1956 hun land hadden moeten ontvluchten. Hij studeerde in Keulen moleculaire biologie aan de Universiteit en compositie aan de Keulse Muziekhogeschool en daarna aan de Universiteit van Californië, Berkeley, waar hij nauw samenwerkte met het Centrum voor Nieuwe Muziek en Audio Technologie (CNMAT). Georg Hajdu had les van Georg Kröll, Johannes Fritsch, Krzysztof Meyer, Clarence Barlow, Andrew Imbrie, Jorge Liderman, David Wessel en György Ligeti.

In 1996 richtte Georg Hajdu met zijn vrouw, pianiste Jennifer Hymer, het ensemble WireWorks op, gespecialiseerd in uitvoeringen van muziek gemengd met media.

Georg Hajdu componeerde

     1 opera

- Der Sprung - Beschreibung einer Oper, 1999, libretto auteur en filregisseur Thomas Brasch.

     2 installaties

     1 orkestwerk

     6  kamermuziekwerken

     1 kamermuziekwerk met electronische instrumenten

     1 werk voor elektronisch ensemble

     1 werk voor netwerkensemble

     2 werken voor (zang)stem, ensemble en electronica

     1 kamermuziekwerk met multimedia

     5 kamermuziekwerken met elektronica (en video)

     5 pianowerken (ook voor disklavier, piano die zonder pianist op electronica kan spelen)

     5 werken voor soloinstrument en elektronica

- A Fifth Circle, 1994 voor altfluit met delay

- Tsunami, voor blokfluit en live electronica, 2006

     1 werk voor elektronisch instrument solo

http://georghajdu.de

 

Frank Crijns (*Sint Pieters-Woluwe, België, 12 juni 1960) studeerde compositie aan het Rotterdams Conservatorium bij Peter-Jan Wagemans en Klaas de Vries. Frank Crijns speelt en componeert eigentijdse en geïmproviseerde muziek.

Frank Crijns componeerde

     2 muziek en soundscape installaties

     3 werken voor orkest of groot ensemble

     2 werken voor bigband

     26 (series) kamermuziekwerken, ook met elektronica

- Tri,  voor piano, fluit en basklarinet, 1995

     1 werk voor koor en instrumenten

     5 (series) werken voor (zang)stem(men) en instrumenten

     1 werk voor carillon

     3 gitaarwerken

     4 werken voor een ander  instrument solo, ook met elektronica

- Slug, voor klassiek gitaar en volumepedaal, 2004, gereviseerd in 2012

- Merge,  voor bassaxofoon en tape, ook in een versie voor basklarinet en tape, 2006

     3 werken voor slagwerkers

     7 werken voor live elektronica

     1 filmscore 

www.frankcrijns.nl

 

Fabrizio De Rossi Re (*Rome, Italië, 1 augustus 1960) studeerde compositie bij Mauro Bortolotti en muziek voor harmonie en fanfare bij Raffello Tega aan het Conservatorium van Santa Cecilia in Rome. Hij had ook de mogelijkheid om studeren bij en met Sylvano Bussotti, Salvatore Sciarrino, Luciano Berio en jazz pianist Umberto Cesari.

Fabrizio De Rossi Re doceert compositie aan het conservatorium "G.B. Pergolesi" in Fermo (2017) en houdt zich bezig met het onderwijs in improvisatie en compositie voor schoolmuziekleraren.

Vanaf 1987 is hij lid van de artistieke vereniging Nuova Consonanza in Rome. Als jazz pianist speelt hij met veel andere muzikanten samen.

Fabrizio De Rossi Re componeerde

     2 opera’s

     2 balletten

     10 andere theatermuziekwerken

     14 werken voor orkest, ook met koor en vocale solisten

     40 kamermuziekwerken

- Salse per gru, anatre, pernici, tortore, colombacci, colombi e diversi uccelli, voor altblokfluit en media, 1993

     9 (series) werken voor zangstem(men) en instrument(en)

     4 koorwerken, ook met orkest

     6 (series) pianowerken

     1 elektroakoestisch werk

     4 radioscores

     1 filmscore

 

Ivan Glebovich Sokolov (*Moskou, Rusland, 29 augustus 1960) werd geboren in het gezin van kunsthistoricus Gleb Ivanovich Sokolov. Ivan Sokolov studeerde in 1978 af in piano bij I.I. Naumova aan het Gnessin Music College. Daarna studeerde hij compositie bij Nikolay Nikolajevitsj Sinelnikov en piano bij Lev Nikolaevich Naumov. Daar studeerde hij in 1983 af en toen studeerde hij nog tot 1986 door in compositie bij Nikolay Sinelnikov. Vanaf 1987 is Ivan Sokolov lid van Unie van Componisten van Rusland en vanaf 1990 ld van de Vereniging voor Hedendaagse Muziek sinds 1990. Vanaf 1994 woont Ivan Sokolov afwisselend in Rusland en Duitsland. Hij geeft concerten, componeert muziek en doceert in Rusland, Europa en Amerika. Vanaf 2005 doceert hij aan het Staatsconservatorium van Moskou bij de afdeling Interdisciplinaire Specialisaties van Musicologen

Vanaf 2012 vinden in Moskou Sokolovsky-festivals plaats die gewijd zijn aan het werk van de componist, pianist en musicoloog.

Hij gaf een lezingencyclus "Van Bach tot heden" met 200 lezingen en "Over moderne muziek" met 35 lezingen. Hij is een regelmatige gast bij de Moskou Radio Omroep en publiceerde enkele muziekwetenschappelijke werken.

Ivan Sokolov componeerde

     1 opera

     2 toneelmuziekwerken

     2 orkestwerken

     30 (series) kamermuziekwerken

- Sonate voor altviool en piano, 2006, eendelige sonate, vloeiende zinsbouw

- 13 postludes voor altviool en piano, 2018

- vioolsonate nr. 2, 2018

     12 werken voor slagwerk-ensemble

     8 koorwerken

     220 (series) liederen voor zangstem (of koor) en instrument(en)

     20 (series) pianowerken

     5 werken voor een ander instrument solo

- Elegie, voor altviool solo, 2001 

 

Detlev Glanert (*Hamburg, Duitsland, 6 september 1960) leerde op zijn 11de trompet spelen en studeerde vanaf zijn twintigste compositie bij Diether de la Motte, Günter Friedrichs, Frank Michael Beyer en 4 jaar bij Hans Werner Henze in Keulen. Detlev Glanert is huiscomponist van het Koninklijk Concertgebouworkest. 

Detlev Glanert componeerde

     10 opera’s

- Der Spiegel des großen Kaisers, 1995,

- Caligula, 2006, libretto Hans-Ulrich Treichel naar het gelijknamige drama van Albert Camus.

- Das Holzschiff, 9 oktober 2010, libretto naar de gelijknamige roman van Hans Henny Jahnn

     3 andere theaterwerken

     4 symfonieën

- Prager Sinfonie, (Symfonie nr. 4), 2022, "Lyrische Fragmente nach Franz Kafka", voor mezzosopraan, bas en orkest, geschreven voor het Tsjechisch Filharmonisch Orkest, gebaseerd op teksten van Franz Kafka. 12 delen.

     9 concerten

     26 andere orkestwerken

- Theatrum Bestiarum, liederen en dansen voor groot orkest, 2005

- Insomnium, 2010, Adagio voor groot orkest

 - Frenesia, afgezwakte nazaat van het expressionisme

- Weites Land, "Musik mit Brahms", 2013, uitgangspunt zijn de eerste vier maten van de vierde Symfonie van Johannes Brahms

- Concertgeblaas, 2014, voor koperblazers en slagwerk

- Allegro furibondo, 2018

- Idyllium, Metamorphosen naar Brahms, 2019, in opdracht van het Concertgebouworkest.-

     24 (series) werken voor zangstem(men) en orkest

- Der Einsiedler (de kluizenaar) 2020, voor bariton en orkest, tekst Joseph von Eichendorff

     4 werken voor koor en orkest of ensemble

- Requiem voor Hieronymus Bosch, vertelt hoe Jeronimus Bosch na zijn sterven het hiernamaals binnentreedt en verschijnt via het louteringsvuur en de zeven hoofdzonden voor een hemels tribunaal. Aan het slot is hij welkom op het eeuwigdurend feest. De Latijnse teksten van de requiemmis worden gecombineerd met teksten uit de Carmina Burana. CD Concertgebouworkest olv Markus Stenz, Warner Classics, RCOlive RCO 17005.

     3 koorwerken a cappella

     2 werken voor sopraan en ensemble

     27 kamermuziekwerken

     8 werken voor zangstem(men) en piano of een ander instrument

 •    6 pianowerken

     2 werken voor een ander soloinstrument

     18 arrangementen

 

Annie Gosfield (Philadelphia, Verenigde Staten, 11 september 1960) werkt veel met combinaties van gecomponeerde en geïmproviseerde muziek. Bij haar composities werkt ze graag met de opdrachtgevende musici samen. Annie Gosfield doceerde compositie aan het Mills College in 2003 en 2005. Ze heeft een aantal essays over muziek gepubliceerd. Annie Gosfield woont in New York.

Annie Gosfield componeerde

     1 multimedia-installatie

     2 muziektheaterwerk

     2 concerten

     3 andere orkestwerken

     28 kamermuziekwerken

- The Blue Horse Walks  on the Horizon, voor strijkkwartet, 2010,  geïnspireerd door gecodeerde radio boodschappen uit de Tweede Wereldoorlog

     13 werken voor piano of keyboard

     11 werken voor een ander instrument solo

     17 werken met sampler

     15 werken met elektronica

www.anniegosfield.com

 

Edwin Schimscheimer (*Amsterdam, 15 september 1960) werd geboren in de Watergraafsmeer, Linneaushof 57, in Amsterdam Oost. Hij was de oudste zoon van Greet Bieringa en Loek Schimscheimer en kreeg nog twee broers.

Met zijn broer Marcel speelde  hij vanaf zijn zestiende hij in de groep Martin Dairy, waarmee hij prijzen won en een platencontract kreeg.

In 1980 ging Edwin Schimscheimer piano studeren aan het conservatorium in Tilburg, maar na een jaar hield hij dat voor gezien. Zijn band Martin Dairy viel in 1981 uit elkaar, en hij begon een studie piano en arrangeren aan het conservatorium in Hilversum.

In 1984 stopte hij met zijn studie en verliet het conservatorium zonder diploma. Hij werd piano- en keyboardbegeleider van verschillende sterren zoals Berdien Stenberg en  René Froger. In 1992 schreef Edwin Schimscheimer twee liedjes voor het Nationaal Songfestival. Humphrey Campbell werd met Wijs Me De Weg negende op het Eurovisie Songfestival.

in 1994 werd hij pianist en orkestleider van de band van Willeke Alberti.

In 2000 en 2001 was hij orkestleider van Herman Brood, wanneer die toerde met een Big Band. 

Edwin Schimscheimer componeerde/arrangeerde

     4 musicals

- Franciscus, Troubadour Van God, 2009, ook in het Duits vertaald en uitgevoerd.

     7 theatermuziekwerken

     17 (series) liedjes en songs

     11 TVscores

     4 musicalarrangementen

- Nijntje, tekst  Ivo de Wijs.

- Nijntje Gaat Op Vakantie

www.edwinschimscheimer.nl

 

Stephen Flaherty (*Pittsburgh, Pennsylvania, Verenigde Staten, 18 september 1960) begon op zijn 7de piano te studeren. Toen hij twaalf jaar was, wist hij hi al dat hij musicals wilde schrijven en op zijn 14de had hij zijn eerste muzikale script al gecomponeerd. Stephen Flaherty ging naar de South Hills Catholic High School in Pittsburgh en studeerde daarna compositie en piano aan het conservatorium van de Universiteit van Cincinnati. Hij slaagde daar in 1982 en deed daarna aanvullende studies aan het Muziektheater van de Universiteit van New York bij Richard Maltby Jr. en Arthur Laurents.

In New York werd hij medewerker van de BMI Lehman Engel Musical Theater Workshop, opgericht door muziekdirecteur Lehman Engel. Hij ontmoette daar theaterschrijfster Lynn Ahrens, waarmee hij daarna zijn producties samen zou ontwikkelen.

Stephen Flaherty trouwde op 26 oktober 2016 in New York met Trevor Hardwick.

Stephen Flaherty componeerde

     14 musicals

- Anastasia, 2017, songteksten Lynn Ahrens, libretto Terrence McNally, gebseerd op de film uit 1997. De musical heeft als verhaal de geschiedenis van groothertogin Anastasia Nikolaevna van Rusland, die ontsnapt zou zijn aan de executie van haar familie.

     2 theatermuziekwerken

     4 orkestwerken

     2 vocale werken

     3 (series) liederen

     5 filmscores

- Anastasia, 1997, regie Don Bluth en Gary Goldman

www.ahrensandflaherty.com

 

Olga Victorova (*Oekraïne, 22 september 1960) was een leerling van de Kharkiv Muziekschool voor begaafde leerlingen. Ze studeerde op het Conservatorium van Sint Peterburg en daarna nog bij Boris Arapov. Van 1995 tot 2016 was ze docente compositie, muziekjgeschiedenis en muziektheorie aan het Oeral Staatsconservatorium, de Universiteit voor Vrije Kusten en de het Sverdlovsk Tchaikovsky Muziekcollege.

Olga Victorova richtte het Nieuwe Muziekensemble van de Sverdlovsk Philharmonic Society op. Jarenlang coördineerde ze projecten waarin geluid, videokunst en vooruitstrevende technieken samen gingen. Olga Victorova is getrouwd met dirigent Dmitri Liss.

Olga Victorova componeerde

     1 oratorium

     17 orkestwerken

- Quinglong - Azure Dragon, 2012, staat in het teken van de azuren draak uit de Oost-Aziatische mythologie, warm, mysterieus en opzwepend. Spektakelstuk, pakkend, verveelt geen moment.

- Rublev and Rembrandt, 2020, voor carillon en orkest, geïnspireerd op het thema van The Bells van Sergej Rachmaninov

     1 werk voor groot ensemble

     6 koorwerken, ook met solisten en/of orkest of instrumenten

     16 kamermuziekwerken, ook met elektronica

     5 werken voor zangstem en instrumenten, ook met elektronica

     4 pianowerken

     4 werken voor een ander instrument solo, ook met elektronica

 

Arne Werkman (*Den Haag, 3 oktober 1960) is een kleinzoon van de kunstenaar Hendrik Werkman. Hij is in Den Haag geboren, maar groeide op in Genève en in Frankrijk. Hij studeerde muziek aan het Conservatoire de Genève, en  Musicologie en Letteren aan de Université de Genève. Vanaf 1994 studeerde hij bij Tristan Keuris aan het Utrechts Conservatorium, en ging toen maar niet meer weg uit Nederland.

Van 2003 tot 2005 doceerde hij muziekgeschiedenis en -theorie aan het Hellendaal Vioolinstituut in Rotterdam.

Arne Werkman componeerde

     orkestwerken

     werken voor grote ensembles

     opera’s

- 7 pocketopera’s

     kindermusicals

     kamermuziekwerken

- Variaties voor altfluit en harp, opus 35, 1999, jazzy

- Suite voor altviool en piano, opus 51, 2007, vierdelige suite waarvan deel 3. Pavane het meest wordt uitgevoerd, ook bewerkt voor altviool en strijkorkest.

- Quatre mouvements, opus 59, voor vier altviolen

     werken voor soloinstrument

     werken voor zangstem en instrumenten

 

Ayuo Takahashi (*Tokyo, Japan, 19 oktober 1960) is een zoon van componist en pianist Yuji Takahashi. Ayuo bracht zijn jeugd reizend met zijn ouders door Duitsland, Zweden en Frankrijk door. In 1966 ging het gezin in New York City in de erenigde Staten wonen 1966. Ayuo groeide op onder het voortdurende achergrondgeluid van nieuwe experimentele avant-garde en eigentijdse klassieke muziek en psychedelische rock muziek. Tezelfdertijd zag hij Japanse Noh toneelstukken en hoorde hij oude en Middeleeuwse muziek uit Japan en Europa. In 1969 scheidden Ayuo’s ouders Zijn moeder hertrouwde met een Iraanse Amerikaan, wiens familie zich bezig hield met traditionele Perzische muziek.

In 1975 liep het tweede huwelijk van zijn moeder ook spaak, terwijl Ayuo bij zijn vader in Japan was. Hij moest toen wel in Japan blijven. Daar maakte hij zijn eerste opnames en ging in verschillende bands meespelen. Ayuo studeerde ondertussen het traditionele tokkelsnaarinstrument Biwa bij Kinshi Tsuruta en eigentijdse compositie bij Minao Shibata en Joji Yuasa.

Ayuo maakte

     17 studioabums 

Ayuo componeerde

     balletten en eigentijdse dansmuziek

     theatermuziekwerken

     7 kamermuziekwerken

- Eurasian Tango 1 voor accordeon of voor muziekensemble, de moeite waard

     filmscores

 

Piet Swerts (*Tongeren, België, 14 november 1960) studeerde van 1974-1985 aan het Lemmensinstituut te Leuven piano bij Robert Groslot en Alan Weiss en compositie.

In 2011 promoveerde Piet Swerts magna cum laude aan de Faculteit voor Architectuur en Kunsten van de Katholieke Universiteit van Leuven op het proefschrift "Imitatie en emulatie: het L'homme armé-corpus in heden en verleden als inspiratiebron voor een vernieuwde toonspraak".

Hij doceert sinds 1982 piano, muziekanalyse en compositie aan het Lemmensinstituut (2015).

Piet Swerts componeerde

     2 opera’s

     3 oratoria

     9 andere werken voor koor, (solisten) en piano of orkest

     37 orkestwerken

- symfonie nr. 3 “'Yakara” voor bariton, vrouwenkoor en symfonisch orkest, 2020

     22 werken voor harmonie- en fanfare-orkest

     6 koorwerken cappella

     38 kamermuziekwerken

- Three Gadgets, voor blokfluitkwartet, 1998 

- Motion voor 4 sopraanblokfluiten en klavecimbel, 2003

- Retro voor altsaxofoon, viool en piano, 2020, gecomponeerd voor het Kugonitrio-

-  Le bestiaire, voor klarinet, piano en strijkkwartet, 2020

     14 (series) liederen voor zangstem en piano of klein orkest

     2 orgelwerken

     35 (series) pianowerken

- 24 Straight Strung Piano Sonatas, ,ZEP27, 2018, 24 korte sonates in alle toonsoorten, duidelijke connectie met betaande vormen en oude componisten

     arrangementen

- Carnaval des animaux, van Camille Saint-Saëns, voor klarinet, piano en strijkkwartet, 2020

www.pietswerts.be

 

Maria Lynn Schneider (*Windom, Verenigde Staten, 27 november 1960) leerde vanaf haar vijfde piano spelen van Evelyn Butler, een klassieke en jazz-pianiste uit Chicago. In de schoolband speelde ze viool en klarinet. In de jaren tachtig studeerde ze aan de Universiteit van Minnesota (B.A. 1983), de Universiteit van Miami en de Eastman School of Music (M.A. 1985). In New York kreeg ze van 1986 tot 1991 privé-les in compositie van Rayburn Wright en na diens dood van van Bob Brookmeyer. In die tijd werkte ze als assistente van Gil Evans in verschillende filmprojecten en voor de Gil Evans/Sting-tournee in 1987.

In 1988 richtte ze samen met haar toenmalige echtgenoot, trombonist en bigbandleider John Fedchock, haar eerste band op. Zowel de band als het huwellijk redden het niet en in 1992 richtte Maria het Maria Schneider Jazz Orchestra op, een bigband waarmee ze van 1993 tot 1998 elke maandag optrad in jazzclub Visiones in New York. De band heet tegenwoordig het Maria Schneider Orchestra en speelde ook op het North Sea Jazz Festival. Maria Schneider componeerde ook steeds meer voor verschillende orkesten, zoals DR Big Band en het Metropole Orkest.

Maria Schneider maakte zich altijd sterk voor de rechten van muzikanten en copyright en is een fanatieke vogelaar.

Maria Schneider maakte

     10 albums

- Evanescence,  het eerste album van het Maria Schneider Jazzorkest, 1994

nr. 8 Dance You Monster to My Soft Song

- Concert in the  Garden, 2004

- Sky Blue, 2007

- The Thompson Fields,  2015

Maria Schneider componeerde

     5 orkestwerken

- Carlos Drummond de Andrade stories voor sopraan en orkest, 2008, teksten Carlos Drummond de Andrade, Engelse vertaling van Mark Strand gecomponeerd voor het Saint Paul kamerorkest

- Winter Morning Walks, voor sopraan, orkest en improviserend jazztrio, 2011, negendeling liedcyclus, teksten Ted Kooser, Grammy Award voor Best Contemporary Classical Composition

- Data Lords, 2020, twee orkestsuites in totaal 11 nummers:

Suite 1: The Digital World

Suite 2: Our Natural World

nr. 8. Look up, trombone die hemels boven het orkest uit zweeft

     1 strijkkwartet

     1 sextet

     1 werk voor zangstem en instumenten

- Winter Morning Walks, voor sopraan en kamerorkest, 2013, gedichten van Ted Kooser

     44 bigbandnummers

     30 nummers voor kleinere bands

www.mariaschneider.com

 

Osvaldo Noé Golijov (*La Plata, Argentinië, 5 december 1960) is afkomstig uit families die in de jaren twintig van de twintigste eeuw uit Roemenië en de Oekraïne naar Argentinië waren geëmigreerd.

Osvaldo Golijovs Roemeense moeder was pianolerares, zijn Oekraïense vader arts. Osvaldo Golijov studeerde piano op het conservatorium in La Plata en compositieleer bij Gerardo Gandini.

In 1983 verhuisde Osvaldo Golijov naar Israël en studeerde bij Mark Kopytman aan de Jerusalem Rubin Academy. In 1985 trouwde Osvaldo Golijov. In 1986 ging hij naar de Verenigde Staten, waar hij bij de Amerikaanse componist George Crumb aan de Universiteit van Pennsylvania studeerde.

Osvaldo Golijov doceert sinds 1991 aan het College of the Holy Cross in Worcester, Massachusetts.

Osvaldo Golijov componeerde

     1 opera

- Ainadamar, 2003

     1 orkestwerk

- Nazareno, suite voor twee piano's en orkest, 2010, door slagwerker Gonzalo Grau gearangeerd uit delen van de Marcuspassie

     2 werken voor solisten, koor en orkest

- La Pasión según San Marcos, (Marcuspassie) 2000, voor solisten, koor en orkest, onconventionele en swingende passie

     22  kamermuziekwerken

- Last Round, 1996, nonet voor dubbel strijkkwartet en contrabas. Tangomuziek als eerbetoon aan Astor Piazolla.

- The Dreams and Prayers of Isaac the Blind, 1994, voor klezmerklarinet en strijkkwartet, geïnspireerd door een Joodse rabbi die leefde omsreeks 1200 en die alles kon voorspellen uit de letters van het Hebreeuwe alfabeth. Muziek uit een andere wereld. Meeslepend.

- Ever Yours, strijkoctet, 2023

     10 (series) werken voor zangstem(men) en instrument(en)

- Ayre, 2004, zangcyclus voor sopraan en muziekensemble, diverse Sefardische en Arabische teksten

- Falling Out of Time, 2020, 13-delige liedcyclus voor drie stemmen, elektronica, strijkkwintet, kamancheh, slagwerk, pipa,  sheng en rompet. Tekst gebaseerd op het gelijknamige boek van David Grossman, in Hebreeuws en Engels, over een vader die zijn zoon verliest in de Libanonoorlog van 2006. Hartverscheurend.

     3 werken voor een instrument solo

- Omaramor, 1991, tango voor cello solo

     4 filmscores

- Youth Without Youth, regie Francis Ford Coppola, 2007

- Tetro, regie Francis Ford Coppola, 2009.

www.osvaldogolijov.com

Rachel Mary Berkeley Portman, OBE (*Haslemere, graafschap Surrey Groot-Brittanië, 11 december 1960) is de dochter van Sheila Margaret Penelope Mowat en Charles Berkeley Portman. Rachel Portman componeert vanaf haar 14de jaar. Ze studeerde muziek het Worcester College van de universiteit van Oxford en ontwikkelde daar haar interesse in het componeren van filmmuziek. Rachel Portman begon met haar carrière muziek te schrijven voor televisieseries en films van de BBC. Rachel Portman is in 1995 getrouwd met filmproducent Uberto Pasolini. Ze hadden ze drie kinderen, in 2006 zijn ze gescheiden. In 2010 werd Rachel Portman benoemt tot ridder in de Orde van het Britse Rijk. In juli 2021 trouwde Rachel Portman met Andrew Gilchrist

Rachel Portman componeerde

     2 opera’s of muziektheaterwerken

- The Water Diviner’s Tale, voor spreker, solisten, kinderkoor en orkest, 2007, koorsymfonie over klimaatverandering

     2 orkestwerken

- Endangered, 2012

     1 werk voor zangstem en orkest

- The First Morning of the World, voor zangstem en kamerorkest, 2021

     8 koorwerken

- Earthsong, 2019, op uitspraken van klimaatactiviste Greta Thunberg

     8 kamermuziekwerken

     7 pianowerken

     62 filmscores

- Emma, 1996, regie Douglas McGrath, Oscar voor de muziek, als eerste vrouwelijke componist

- Chocolat, 2000

- Mona Lisa Smile, 2003

- The Lake House, 2006

- The Vow, 2012

     15 televisiefilmscores

     6 scores voor televisieseries

- The Storyteller, 1987 en 1988

https://rachelportman.co.uk

Martin Butler (*Romsey, Hampshire, Engeland, 1960) studeerde aan de Universiteit van Manchester, het Koninklijk Noordelijk Muziekcollege en tot 1987 aan de Princeton Universiteit in de Verenigde Staten. Martin Butler studeerde ook enkele weken compositie in Tempo Reale, de studio van Luciano Berio in Florence.

Martin Butler is de broer van auteur Charles Butler en een neef van de voormalige koninklijke butler Paul Burrell.

Martin Butler componeerde

     3 theatermuziekwerken

     6 orkestwerken

     22 kamermuziekwerken

- Chanterelle, 2010, voor blokfluitkwintet

     5 vocale werken

     7 electro-akoestische werken

 

Gerald Cohen (*New York, Verenigde Staten, 1960) volgde een muziekopleiding aan de Yale University, die hij in 1982 afrondde. Daarna studeerde hij verder tot 1993 compositie aan de Colombia Universiteit bij Jack Beeson, Mario Davidovsky, George Edwards, en Andrew Thomasy. Ondertussen werkte hij als cantor, waarvoor hij ook nog studeerde bij Jacob Mendelson.

Op het moment (2015) woont Geralds Cohen in Yonkers, New York en is hij cantor aan de Shaarei Tikvah in Scarsdale, New York. Daarnaast doceert Gerald Cohen aan het Jewish Theological Seminary en het Hebrew Union College.

Gerald Cohen componeerde

     3 opera’s

- Sarah and Hagar, 2008, gebaseerd op de geschiedenis in het Bijbelboek Genesis.

- Seed, (2011, opera in één bedrijf.

- Steal a Pencil for Me,  2013, gebaseerd op een waargebeurde liefdesgeschiedenis in een concentratiekamp in de Tweede wereldoorlog.   

     5 (series) orkestwerken

     14 kamermuziekwerken

- Variously Blue: Trio voor klarinet, violin en piano, 2009 

- Sea of Reeds: Vijf Hebreeuwse liederen voor twee klarinetten en piano, 2009 

- Preludes en Debka, voor klarinet en strijkkwartet,  2009

- Grneta Variations, voor twee klarinetten en piano, 2010

     22 (series) koorwerken

     8 (series) werken voor zangstem en piano

     20 werken voor gebruik in de synagoge. 

http://geraldcohenmusic.com

 

Philippe Goudour (*Frankrijk, 1960) studeerde blokfluit bij Bernard Huneau, Jean Pierre Nicolas, Sebastian Marcq, Robin Troman en Pierre Hamon. Na zijn studie legde hij zich toe op onderwijs geven en componeren. Philippe Goudour schreef ook enkele literaire nouvelles en een filosofisch essay. Hij is ook beeldhouwer.

Philippe Goudour componeerde

     8 opera’s voor kinderen

     9 kwartetten voor fluiten of blokfluiten

- A Joke, voor 4 blok- of dwarsfluiten, 2014

     4 (series) werken voor fluit(en) of blokfluit(en) en piano

- Blue soleil, voor 1 of 2 sopraanblokfluiten en piano, 2015

- Vert Soleil, voor blokfluit (sopraan, alt, tenor) en piano, 2015

     3 series etudes voor fluit en/of blokfluit

- 21 études chantantes et rythmées, voor fluit of altblokfluit, 2012

 

Asako Hirabayashi (*Japan, 1960) componeert en musiceert vanaf haar zevende. Ze studeerde in Japan aan de Aichi Kunstuniversiteit compositie en klavecimbel, een instrument dat voldeed aan de mogelijkheden van haar kleine handjes en haar verlangen om op zeldzame instrumenten te spelen.  Ze vertrok naar de Verenigde Staten in de 1990-er jaren om klavecimbel en compositie te gaan studeren aan de Juilliard School in New York City.

In de jaren 2000 verhuisde Asako Hirabayashi naar Minnesota waar ze actief lid werd van de Japan Amerika Vereniging van Minnesota.. Vanaf 2012 vormt ze het duo Cerulean Fire met violiste Margaret Humphrey. Asako Hirabayashi doceert aan het Saint Paul Conservatorium. 

Asako Hirabayashi  componeerde

     3 opera’s

     1 orkestwerk

     18 kamermuziekwerken

     4 werken voor zangstem(men) en instrument(en)

     5 klavecimbelwerken

     1 werk voor een ander instrument solo

www.asakohirabayashi.com

 

Harrie Janssen (*Gendt, Gelderland, 1960) wilde als jongetje slagwerker worden, maar zijn docent zij dat hij maar trompet moest gaan spelen. Op zijn zevende werd hij lid van Harmonie St.Caecilia Gendt, waar hij tot zijn zeventiende trompet speelde. Aan het ArtEZ Conservatorium in Arnhem studeerde hij trombone, muziektheorie en Ha-Fa directie. In 1987 werd hij artistiek leider en dirigentencoach van het ZomerOrkest Nederland. Van 1983 tot 1990 leidde Janssen het harmonieorkest van het conservatorium Arnhem, waar hij in die tijd en ook daarna docent Ha/Fa directie was.

Janssen dirigeert en doceert op het moment (2019) bij de Stichting voor Kunst en Cultuur Gelderland, en regisseert bij cd-producties.

Harrie Janssen componeert meestal in opdracht.

Harrie Janssen componeerde

     50 werken voor harmonie- en fanfareorkest

- The Raven,  2009, voor fanfareorkest, in opdracht van Koninklijke Fanfare Kempenbloei Achel, gebaseerd op het gelijknamige gedicht van Edgar Allan Poe, in 2013 gearangeerd voor harmonieorkest.

     4 kamermuziekwerken

     1 serie werken voor een instrument solo

 

Brant Karrick (*1960) studeerde muziekpedagogiek aan de  Universiteit van Louisville en compositie aan de Western Kentucky Universiteit bij David Livingston, Steve Beck en Cecil Karrick. Brant Karrick is directeur van de Bands aan het Northern Kentucky University. Hij stelt het hele bandprogramma vast van de Symphonic Winds, de Concert Band en de Basketball Pep Band. Hij doceert ook orkestdirectie en muziekpedagogiek. Brant Karrick en zijn vrouw Amy hebben vier kinderen: Connor, Molly, Ross en Natalie.

Brant Karrick componeerde

     25 werken voor harmonieorkest 

- Bayou Breakdown

 

Guillermo Lago (*1960) is Willem van Merwijk, als hij componeert. Willem van Merwijk  studeerde klassiek saxofoon aan het Utrechts Conservatorium bij Ed Bogaard, André Hemmers en Iwan Roth en behaalde daar zijn diploma's Docerend en Uitvoerend Musicus en de aantekening Lichte Muziek. Willem van Merwijk is (bariton)saxofonist. In 1982 was hij medeoprichter van het Aurelia Saxophone Quartet. Sinds 1990 is hij medewerker van het Nederlands Blazers Ensemble. Willem van Merwijk was in 2007 ook medeoprichter van Winds Of Change, een Blazers Ensemble in Bosnië Herzegowina; hij is artistiek directeur van het ensemble.

Momenteel doceert Willem van Merwijk in Amsterdam en Utrecht aan de Conservatoria en geeft hij les aan Pier-K, het Cultureel Instituut in Haarlemmermeer.

Guillermo Lago / Willem van Merwijkcomponeerde

     10 orkestwerken

     7 werken voor groot ensemble

     3  vocale werken

     32 kamermuziekwerken

- Pequeñito, tango voor saxofoonkwartet, piano en bandoneon, 2006

- El Tonto del Pueblo, tango voor saxofoonkwartet, piano en bandoneon, 2006

- Sign O New Times, 2010 voor altsaxofoon en strijkkwartet, opgdragen aan Ties Mellema en het EnAcord String Quartet.

- Ciudades (steden) voor saxofoonkwartet, 2011, uitbreidend tot 2020

     6 werken voor een instrument solo

http://home.kpn.nl/guillermolago

 

Norbert Laufer (*Düsseldorf, Duitsland, 1960) studeerde schoolmuziek, Engels en pedagogiek in Keulen. Daarna studeerde Norbert Laufer compositie aan de muziekhogeschool Keulen bij Jürg Baur. Norbert Laufer is docent viool en muziektheorie aan de Stedelijke Clara-Schumann Muziekschool in Düsseldorf. Hij is ook muziekrecensent voor de Rheinische Post in Düsseldorf. Norbert Laufer woont in Meerbusch, is getrouwd met Dr. Daniela Laufer en heeft drie kinderen.

Norbert Laufer componeerde

     1 oratorium

     1 symfonische cantate voor 4 solisten en orkest

     2 koorwerken

     33 kamermuziekwerken

- Zehn Anfänge und (k)ein Ende, 2004, 10 schetsen en fragmenten voor fluittrio (Piccolo, dwarsfluit, altfluit)

     17 (series) werken voor zangstem(men) en piano of andere instrumenten

     6 (series) pianowerken

     3 orgelwerken

     1 klavecimbelwerk

     3 werken voor slagwerk solo

     6 werken voor een ander instrument solo

- Fünf Register für fünf Blockflöten und einen Spieler in memoriam, 2022, vijfdelig werk met vijf verschillende blokfluiten

     1 arrangement

 

Claude Ledoux (*België, 1960) studeerde vanaf zijn 17de schilderen en grafische kunsten aan de Kunstacademie en muziek aan het Conservatorium van Luik. Hij kwam daar aan het conservatorium Jean-Louis Robert, Philippe Boesmans, Frederic Rzewski en Henri Pousseur tegen en besloot muzikant en componist te worden. Aan de CRFMW studio (Centre Henri Pousseur) deed hij onderzoek naar elektronische muziek en ontmoette hij Tristan Murail.

Claude Ledoux studeerde ook nog in Hongarije aan het Béla Bartók seminarie, in Italië in Bolzano en Venetië onder meer bij György Ligeti, en uiteindelijk aan de Universiteit van Parijs compositie bij Iannis Xenakis. In die tijd bracht hij ook een aantal jaren bij het IRCAM door.

Claude Ledoux doceert muziekanalyse aan het Conservatoire National Supérieur de Musique de Paris en compositie aan Arts2, Conservatorium in Mons, België.

Vanaf januai 2005 is Claude Ledoux lid van de Belgische Koninklijke Academie 

Claude Ledoux componeerde

     1 kameropera

     16 orkestwerken

     14 werken voor kamerensemble

     32 kamermuziekwerken, ook met elektronica

     1 werk voor zanger, koor, orgel en elektronica

     1 werk voor zangers a capella

     6 werken voor zangstem(men) en instrument(en)

     38 (series) pianowerken, ook met elektronica

- Surgir, 2019, opgedragen aan Elodie Vignon

     12 (series) werken voor een ander instrument solo, ook met elektronica////////////

     2 elektronische werken

     1 filmscore 

http://ledouxclaude.be

 

Peter Pieters (*België, 1960) kreeg zijn muzikale opleiding aan het Lemmensinstituut te Leuven. In 1981 studeerde hij daar af in orgel en muziekpedagogie.
Hij studeerde in Leuven verder orgel bij Chris Dubois, compositie en fuga bij Jan Hadermann, Frans Geysen en Jos Van Looy.
Momenteel is hij docent orgel, improvisatie, liedbegeleiding en compositie aan het Lemmensinstituut te Leuven en sedert 1986 organist-titularis van de Sint-Romboutskathedraal te Mechelen, als opvolger van Flor Peeters.

Peter Pieters componeerde

     vocale muziek,

     kamermuziek,

- Kol Dodi, voor blokfluitkwintet en trom, facultatief, 2012

     orkestwerken

     werken voor koor en orkest,

- Mariacantate 'Mater et advocata nostra'

- 'Le chemin de la Croix' op tekst van Paul Claudel, 1993

     oratoria

- 'Het Gekkendorp', 1995

Benedictus-oratorium, 1999, ter gelegenheid van 100 jaar Abdij Keizersberg te Leuven.

 

Mike Svoboda (*Guam, Oceanisch eiland, 1960) groeide op in Chicago en studeerde compositie en directie aam de Universiteit van Illinois. In 1981 kreeg hij een compositieprijs in Duitsland en bleef daar toen maar hangen. Hij studeerde trombone aan de Muziekhogeschool Stuttgart. Von 1984 tot 1995 werkte hij als uitvoerend musicus met Karlheinz Stockhausen samen.

Momenteel woont Mike Svoboda in Zwitserland. Mike Svoboda bracht als trombonist de premiere van meer dan 400 werken voor zijn instrument. Sinds 2007 doceert hij eigentijdse kamermuziek en trombone aan de Muziekhogeschool Basel.

Mike Svoboda componeerde

     2 opera’s

- Erwin, das Naturtalent, kinderopera, libretto Manfred Weiss, 2005, gereviseerd 2007

- Der unglaubliche Spotz, 2007, libretto Manfred Weiss.

     6 orkestwerken

- Music for Open Spaces voor groot blaasorkest, 8 trombones en zangstem, 2010

- Music for Trombone and Orchestra, tromboneconcert, 2010

     5 vocale werken

- Die Bücher der Zeiten voor drie vrouwenstemmen, trombone en slagwerk, naar de gelijknamige tekst van Friedrich Hölderlin, 2010

     8 kamermuziekwerken

- 14 attempts to love Richard Wagner, 2002 voor vier musici