|
|
De Belgische striptekenaar Pierre
tekende voor het weekblad "Robbedoes" in 1958 het verhaal "De fluit met zes SMURFEN" In 1960 verscheen het verhaal, als stripboek uitgegeven door uitgeverijh Dupuis, zowel in België als in Nederland. Hoofdpersonen van de serie "Johan en Pirrewiet" die zich in de Middeleeuwen aan het hof van een of andere vriendelijke sullige koning afspeelt zijn de ridder Johan en zijn dwarse vriendje, de dwerg Pirrewiet, die voor de onmisbare dosis humor zorgt. in deel 9 van de serie: "De fluit met zes SMURFEN" krijgt Pirrewiet door omstandigheden een toverfluitje in handen, gemaakt door "smurfen", blauwe dwergjes, voor dit verhaal door Peyo uitgevonden. De smurfen zullen in beroemdheid Johan en Pirrewiet volledig in de schaduw zetten en een geheel eigen stripleven gaan leiden. |
Samenvatting van het verhaal: "De fluit met zes SMURFEN"
|
|
Johan vind een fluitje, door een handelaar achtergelaten. De fluit heeft "maar" zes vingergaten! Johan gooit het in het vuur, omdat iedereen bang is dat Pirrewiet er anders, zoals gewoonlijk met alle instrumenten, ondraaglijk op gaat musiceren
|
 |
 |
Het fluitjes wordt op wonderbaarlijke wijze niet door het vuur aangetast. Pirrewiet krijgt het in handen |
 |
Pirrewiet leert al snel noten uit de fluit te halen. Hij houdt wel zjn
handjes precies verkeerd om! Het blijkt dar iedereen op de tonen moet dansen.
|
 |
 |
Inderdaad, het is een toverfluit, waar de schurk Matthijs Pepersack erg graag misbruik van zou willen maken. |
 |
 |
Dat lukt hem dan ook |
 |
|
 |
 |
De tovenaar Homnibus tovert Johan en Pirrewiet naar het
onzalige land waar de smurfen wonen, die de
toverfluit hebben gemaakt.
. |
 |
 |
De smurfen maken een nieuwe fluit, die het tegen de eerste kan opnemen |
 |
 |
Er onwikkelt zich een vreselijk gevecht, waarin de schurk Pepersack het onderspit delft. |
 |
Omdat de smurfen de toverfluit terug moeten hebben en
Pirrewiet de toverfluit ook graag wil houden, maakt hij een identiek
houten fluitje .
Pirrewiet geeft dat braaf aan de grote smurf terug, waarna hij al gauw zijn vergissing bemerkt |
 |
 |
|
In 1975 werd het verhaal verfilmd als : "La flute a six Schtroumpfs" een Dargaud-produktie. De 74 minuten durende animatiefilm onder regie van Eberhard Cronshagen en een draaiboek van Peyo en Yvan Delporte .
Tijdens de smurfenhype die ontstond. (Vader Abraham: 't Smurfenlied, met op de B-kant van het singletje: De toverfluitsmurf.), werden twee gummi toverfluitsmurfen in de handel gebracht : |
 |
Toverfluitsmurf, verkrijgbaar van 1978-1984 en van 1996-1997. Geproduceerd door Bullyland AG, Spraitbach, Duitsland.
|
|
|
Toverfluitsmurf, verkrijgbaar van 1978-1992. Geproduceerd door de firma Schleich, Schwäbisch Gmünd, Duitsland.
|
|
Bovenstaande informatie is ontleend aan "De fluit met zes SMURFEN" Dupuis, 1969, Nik Tarasov: "Die Schlümpfe und die Zauberflöte", Windakanal 2006/2. Nik Tarasov vind de toverfluit nogal wat weghebben van een afbeelding uit de Parijse bloklfuitschool van Jean-Pierre Freillon Poncein, ongeveer 1700 (zie afbeelding hiernaast.)
Zelf zie ik meer verwantschap
met de "Vogtländer Czakan", fluiten met zes gaten, zonder duimgat,
gemaakt ca. 1920-1940 in de werkplaats van C. Kruspe/Hüller in Erfurt,
uit de verzameling van van René Grémaux in Nijmegen. .
|
|
Culliford (Peyo, Brussel 25 juni 1928 - 24 december 1992),
