Na de tweede wereldoorlog leverde Nederland zonder meer een belangrijke bijdrage tot de ontwikkeling van de blokfluit. Vlak na de oorlog werd hier en daar behoorlijk wat (sopraan)blokfluit gespeeld. Zo was er op de Petrus Canisiusschool in Nijmegen, die gerund werd door de "Broeders van Maastricht" een uitgebreide opleiding die van de "mussen" via de "vinken" naar de "nachtegalen" leidde. (http://broedertheolino.punt.nl) Deze Petrus Canisiusschool had vanaf 1952 ook een eigen "blokfluitcorps", inclusief pakken en berenmutsen. Een andere "broeder van Maastricht": Theolino Verharen, begenadigd zanger, koordirigent en instrumentalist, leidde verschillende schoolorkesten: het CAJO (Carolus Amusements Jeugd Orkest van de Carolusschool te Den Haag, 1956 - 1960); het SAO (orkest van het St. Nicolaasinternaat een schippersschool die in 1955 van Zevenaar naar Nijmegen verhuisde). (http://broedertheolino.punt.nl) In deze orkesten speelden als instrumentengroep "fluitisten" mee: sopraanblokfluiten, met een enkele alt of tenor. Als instrumentalist was Broeder Theolino autodidact. Op een dergelijke manier waren er meer onderwijzers en onderwijzeressen(!) bezig, die een grote liefde voor kinderen combineerden met een grote liefde voor muziek. Door zelfstudie lukte het hun in deze beginperiode vaak net de leerlingen een week voor te blijven, zodat ze nog op tijd konden helpen met de problemen waar ze op dat moment technisch tegen aan liepen. De Vereniging voor Huismuziek bood met cursussen en een diploma de mogelijkheid tot professionalisering van wat op deze manier vaak als hobby begonnen was. Willem Gehrels beijverde zich voor het instellen van betaalbare "volksmuziekscholen". De pedagogische grondslagen om op die scholen goed blokfluitles te geven werden gelegd door Gerrit Vellekoop, schrijver van een aantal voortreffelijke blokfluit/AMV-methodes en oprichter van de Vereniging voor Huismuziek. De socialistische regeringen uit de zestiger jaren wilden maar wat graag het volk ontwikkelen en hadden voor een goed cultureel beleid geld over. Gerrit Vellekoop was na de oorlog actief in het socialistische AJC, de Arbeiders Jeugd Centrale, een echte "rooie" dus. (Chris Maasland. Huismuziek 52/3).De Vereniging voor Huismuziek heeft een belangrijke rol gespeeld in de blokfluitboom van de zestiger en zeventiger jaren. De vereniging werd in Terminus, Utrecht opgericht op 5 mei 1951 door Gerrit Vellekoop, Marie Veldhuyzen, Wim Mook, kapelaan Miedema en Renske Nieweg. Gerrit Vellekoop had een muziekvakopleiding voor onder andere viool en directie. Hij zette zich in voor de muziekbeoefening door de niet-vakmusicus en zag de mogelijkheden van Renaissancemuziek en blokfluit voor het musiceren van de amateur. Hij bevorderde het gebruik en de opkomst van de blokfluit door de uitgave van de "Handleiding voor Sopraanblokfluit." Van 1951 tot 1972 zat hij in het Huismuziekbestuur. Huismuziek verzorgde ook een cursus die "amateurs " de mogelijkheid gaf om een "Blokfluitdiploma" te halen. Dat diploma gaf een lesbevoegdheid aan Nederlandse muziekscholen tot 1981! Zie ook Vereniging voor Huismuziek onder Organisaties en Toestanden De eerste Nederlandse "echte" blokfluitspeler was Joannes Collette(1918-1995); Hij werd later hoofdleraar aan conservatoria (Nijmegen, Arnhem, Maastricht), evenals Kees Otten (Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag). Ongeveer 1948 was er één blokfluitensemble in Nederland, dat bestond uit Kees Otten, Marijke Ferguson, Frans Douwes en Frans Brüggen (14 jaar oud). De jaren 1970 - 1990 vormden voor
Nederland topjaren op blokfluitgebied. Frans Brüggen presenteerde
zich als een uitzonderlijk blokfluitist, leraar en musicoloog - een solist van
wereldformaat die met zijn formidabele techniek en overtuigingskracht het
publiek van meet af aan ademloos liet luisteren. Hij inspireerde componisten tot
het schrijven van goede moderne composities, blokfluitbouwers tot het maken van
echt goede instrumenten en leerlingen tot het zelf leveren van ongeëvenaarde prestaties.
Daar kwam aan het eind van de vorige eeuw behoorlijk de klad in. Op het moment hebben de conservatoria in Nederland het niet gemakkelijk. Op de 9 conservatoria is aan enkele de opleiding oude muziek geschrapt. (1997). In 2001 studeert de laatste blokfluitleerling (Anja van Keulen) aan het conservatorium in Zwolle af. In 2003 zijn er nog maar 6 Nederlandse blokfluitleerlingen op de conservatoria. Een hoogtepunt voor elke Nederlandse
blokfluitist, jong of oud, waren de Open Nederlandse Blokfluitdagen, en
internationaal evenement op het gebied van blokfluit dat nergens ter wereld zijn
weerga kent en dat sinds 1986 elke drie jaar in Utrecht georganiseerd werd, de
laatste keer in 2004. Tijdens het concours werd vaak duidelijk waar in Nederland de docenten zitten die goed bezig zijn. op alfabet gerangschikt
Els Althuizen (Deurne,1957) speelde contrabas bij de Koninklijke Harmonie Deurne. Aan het Conservatorium in Tilburg studeerde Els Althuizen blokfluit bij Pieter van Veen: docerend musicus 1980; uitvoerend musicus 1981. Daarna studeerde zij bij Marijke Miessen en Pedro Memelsdorff in Amsterdam. Els Althuizen werkt als docente met de volwassenenensembles Flűtes ŕ Lek, Dolce Sirena, Sodalitas en Les Avezathes. Els Althuizen geeft privé blokfluitles op alle soorten blokfluiten aan kinderen en volwassenen.
Amsterdam Loeki Stardust Quartet Vanuit Kees Boekes Amsterdamse Conservatoriumklas voor Engelse Consortmuziek vormden een twee leerlingen van
Walter van Hauwe samen met twee leerlingen van Kees Boeke een blokfluitkwartet dat zich vanaf de
oprichting in 1978 in een ongekende populariteit mag verheugen: Het Amsteram Collage Ensemble werd opgericht in 2010 en combineert percussie met blokfluiten en klarinet. De medewerkende blokfluitisten zijn Eva Gemeinhardt, Sarah Jeffery en Anna Stegman
Inęs d'Avena (Inęs de Avena Braga) werd in 1983 in Rio de Janeiro geboren. Haar eerste blokfluitlessen ontving ze van Cláudia Ernest Dias, een legendarische fluitiste in Brazilië en van Tina Pereira. In Rio de Janeiro maakte ze deel uit van de groep “Os Flautistas da Pró-Arte”. Na allerlei workshops en cursussen bij internationaal beroemde blokfluitisten ging Inęs d'Avena in 2001 aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag studeren, waar zij in mei 2005 de Bachelor Degree (BA) voor blokfluit aan de afdeling Oude Muziek behaalde, bij Reine‑Marie Verhagen. Daarna behaalde zij haar master (MA) bij Sébastien Marq aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. 2010 won Inęs d'Avena de 1ste prijs bij het barokconcours Principe Ruspoli in Vignanello. Aan de Universiteit van Leiden en het Orpheus Intituur in Gent deed een promotieonderzoek naar de relatie tussen de in het begin van de 18de eeuw in de omgeving van Napels, Italië, gebruikte blokfluiten en de muziek die daarvoor geschreven werd. Op 2 juli 2015 verdedigde ze haar proefschrift Dolce Napoli: Approaches for performance; Recorders for the Neapolean Baroque repertoire, 1695 - 1759 in de Universiteit van Leiden en behaalde ze haar PhDtitel: doctor in de Kunsten. Inęs d'Avena is research supervisor aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Samen met clavecinist Claudio Ribeira vormt ze "a true duo", waarmee ze in 2011 de tweede prijs bij de Premio Bonporti in Rovereto won. Inęs is mede-oprichtster van het New Collegium Den Haag en vormde in 2000 het ensemble La Cicala dat in 2015 de CD Dolce Napoli (Passacaille 1007) uitbracht.
Ensemble Aventure is opgericht in 1992. Leiding geeft Ita Hijmans. Ensemble, 18 Aventure voert zeer uiteenlopende programma's uit, van één tot veelstemmige muziek uit de (late) Middeleeuwen. Aan Aventure werken behalve Ita Hijmans, blokfluiten en zang mee: Christopher Kale, tenor, Nancy Mayer, mezzosopraan, en Fumitaka Saito, blokfluiten (2011). Aventure nam tot nu toe 3 CD's op, waaronder Ons is een kijnt geboren (aanbevolen!). Van 11 t/m 15 juli organiseert Aventure een zomerschool in Slotkapel Egmond. Aventure heeft zich gespecialiseerd in onerzoek naar en uitvoering van 15-eeuwse muziek uit Europa benoorden de Alpen.
aXolot is een blokfluittrio gespecialiseerd in de ontwikkeling en uitvoering van hedendaagse muziek in samenwerking met jonge componisten. Daarnaast doen ze ook veel aan oude muziek. De medewerkers van aXolot waren Kim-José Bode, Dodó Kis en Sarah Jeffery, “waren”, want aXolot ontwikkelt zich ondertussen tot een kunstenaressencollectief met meer medewerkers.
María Martínez Ayerza (1982, Cuenca, Spanje) begon met blokfluit spelen toen ze zeven was. Ze ontving haar blokfluitdiploma cum laude op het Conservatorium "Manuel Castillo" van Sevilla in oktober 2000. Daarna studeerde ze in Amsterdam bij Paul Leenhouts verder en behaalde daar in 2004 haar Bachelor of Music en 2006 haar Master of Music. In 2009 studeerde zij cum laude af als Master of Arts in Muziekwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Zij is gespecialiseerd in Renaissance-consortrepertoire en hedendaagse kamermuziek. Maria Martinez Ayerza won de Eerste Prijs van de Moeck/SRP solo blokfluit competitie in Londen op 13 november 2005. Tevens ontving ze de Walter Bergmann Prijs voor haar uitvoering van "Salamander II" van Hiroyuki Itoh. Sinds 2001 is Maria Martinez Ayerza lid van The Royal Wind Music, waarvan ze momenteel (2024) artistiek directeurnis . Met zangeres Harma Everts en blokfluitiste Stephanie Brandt richtte ze in 2004 het trio ĆroDynamic (CD in 2012: The Garden With Countless Windows; Lindoro, NL-3012) op. Maria is ook medeoprichter van het blokfluitkwintet Seldom Sene. Maria Martinez Ayerza is vanaf de oprichting in 2008 redacteur bij het vakblad blokfluitist, en vanaf 2015 hoofdredacteur. Maria Martinez Ayerza geeft privé blokfluitles in Amsterdam en is docent blokfluitconsort aan het Royal Collage of Music in Londen. Maria Martinez Ayerza en Hester Groenleer hebben hun eigen YouTube-kanaal Consort Counsellors. Je kunt er alle adviezen over blokfluit-ensemblespel op terug vinden. Maria Martinez Ayerza is hoofdredacteur van het Nederlandse blokfluitblad "Blokfluitist" (2024 www.youtube.com/consortcounsellors
Marjan Banis studeerde bij Walter van Hauwe (1988 solistendiploma cum laude) en Kees Boeke. Zij maakte deel uit van blokfluitkwartet Brisk
Saskia Barkema vormt met Petra van Langen, Ad van Vliet en Astrid Vrolijk: I Quattro dolci. (2005) Het Bassano Trio is de opvolger van het Bassano Quartet, dat in 2004 door Ronald Moelker en blokfluitbouwer Adriana Breukink, die onverwacht in 2022 overleed, werd opgericht. Het ensemble (Ronald Moelker, Saskia Teunisse en Wolf Meyer) gaat nu verder als trio en in kwartet-/kwintetformaties, in samenwerking met diverse instrumentalisten. Het speelt voornamelijk op Eagle blokfluiten en op tenoren en bassen die Adriana Breukink handmatig heeft aangepast met een stalen labium voor grotere dynamische mogelijkheden. Het Bassanokwartet nam in het verleden twee CD's op: "Torres del Alma", 2010, met hoogtepunten van de Spaanse muziek uit de 15de tot en met de 17de eeuw en samen met Daniël Brüggen "Eagles and Seven Tears", 2015, waarin de mogelijkheden van de grensverleggende eagle-blokfluit werden uitgebuit.
De Amerikaan Michael Barker begon met trompet in een High School Band en basgitaar in bandjes. Hij studeerde schoolmuziek en trompet aan het conservatorium, en muziekwetenschap aan de Eastman School in Rochester. Nadat Michael Barker gevraagd werd om zink en blokfluit te spelen in het Collegium Musicum van deze school werd hij gegrepen door de oude muziek. Contact met Frans Brüggen bracht hem ertoe om in Nederland blokfluit te gaan studeren. In 1978 werd hij benoemd tot hoofdvakdocent blokfluit aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Vanaf 1985 heeft hij zich daar helemaal toegelegd op hedendaagse muziek. Om de mogelijkheden voor blokfluit uit te breiden heeft Michael Barker de midified blockflute ontwikkeld: een blokfluit waarmee hij elektronische klankbronnen kan aansturen en beďnvloeden via de computercode MIDI. De oorspronkelijke blokfluit die hij daarvoor gebruikt is een F-grootbasblokfluit van Herbert Paetzold (Duitsland, blokfluiten, bouw en handel). Voor het doel dat Barker voor ogen stond: nieuwe akoestische geluiden en doormiddel van electronische sensoren aspecten van het spelen doorgeven aan elektronische klankbronnen, is dit instrument heel geschikt. Leerlingen van Michael Barker zijn onder andere Hanneke van Proosdij; Aldo Abreu (Amerika), François Mützenberg (Zwitserland) en Cesar Villavicencio (Engeland).
Pieter-Jan Belder studeerde blokfluit bij Ricardo Kanji en klavecimbel bij Bob van Asperen. Hij behaalde voor beide instrumenten het diploma uitvoerend musicus, en ontwikkelde zich vooral als een briljant klavecinist.
Blokfluittrio Blaestuigh wordt gevormd door Brechtje Roos, Vera Petry en Hilde de Wolf. Blaes-tuigh is door Brechtje Roos opgericht tijdens haar studie op het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Het ensemble is inmiddels uitgegroeid tot een vast, professioneel consort.
Kim-José Bode (*Oldenburg, Duitsland, 1982) werd als dochter van een flamencogitarist al jong door muziek en Spaanse dans beďnvloed. Ze kreeg blokfluitles van Gudula Rosa aan de r Westfälischen Schule für Musik in Münster. Aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam studeerde Kim-José Bode blokfluit bij Paul Leenhouts en aan het KoninklijkConservatorium in Den Haag Modern Muziektheater bij Paul Koek en Paul Slangen Op het moment is Kim José Bode blokfluitiste, improvisator en muziektheatermaker Amsterdam. Kim-José is medeoprichtster van het ensemble aXolot, als Blokfluittrio begonnen, maar heeft zich intussen ontwikkelt tot een kunstenaressencollectief. Kim-José Bode werkt ook mee aan het Protokols-Cultsys techno-operaproject van componist en geluidskunstenaar Rutger Muller
Sinds 1990 was hij hoofdleraar blokfluit en oude muziek aan de Hochschule für Musik en Theater in Zürich, en aan het Institut für Alte Musik in Trossingen. Kees Boeke was oprichter van Quadro Hotteterre (1969), en medeoprichter van Sour Cream (1972), Little Consort Amsterdam (1978) en Mala Punica (1989). Met Antonio Politano vormt Kees Boeke het elektronisch blokfluitduo Duix, en met zijn echtgenote, Jill Feldman, sopraan, enanderen Ensemble Tetraktys, dat zich met middeleeuws en renaissance-blokfluitspel bezig houdt (2001). Tetraktys maakte 4 CD-opnamen. Kees Boeke is ook werkzaam voor de uitgeverijen Zen-On in Tokyo, Jaspan en Schott in Londen, Engeland Kees Boeke leeft momenteel in Toscane, in de buurt van Arezzo, waar hij componeert, zuivere olijfolie en wijn produceert. Maartje van den Boom - Coppes studeerde blokfluit aan het conservatorium van Maastricht bij Dorothea Winter. Nadat zij in 1993 cum laude haar DM-diploma had behaald studeerde ze aan het conservatorium van Utrecht Heiko ter Schegget (UM). Maartje van den Boom - Coppes is in dienst bij Factorium Tilburg (voorheen de Tilburgse Dans- en Muziekschool) als consulent en initieert, organiseert en begeleidt muziek- en dansprojecten voor het reguliere onderwijs. Maartje leidt regelmatig blokfluitgroepen o.a. bij de Limburgse blokfluitdagen, de dag van de muziek en bij Huismuziek. Sinds maart 1997 leidt zij blokfluitensemble Sambuca (2011).
Erik Bosgraaf (Drachten, 1980) groeide op in een gezin waarin klassieke muziek een belangrijke rol speelde. Op de muziekschool in Drachten studeerde Erik Bosgraaf blokfluit bij Broer Giesing en ook nog hobo. Een betoverende uitvoering van de Hohe Messe van Johann Sebastian Bach in de Grtoet kerk van Leeuwarden leidde tot een beslissing beroiepsmusicus te worden. Hij studeerde in 2006 bij Walter van Hauwe en Paul Leenhouts af als uitvoerend musicus.Hij werkte aan het Around the Globe project, waarin componisten wereldwijd werken componeren voor zijn duo met gitarist Izhar Elias. Erik Bosgraaf studeerde musicologie in Utrecht en vormde ensemble Cordevento met Alessandro Pianu, klavecimbel en Izhar Elias, gitaar . Erik Bosgraaf is Huismuziekdocent van de Huismuziekafdeling Amsterdam. In 2007 heeft Erik Bosgraaf voor Brilliant Classics (Kruidvat) een CD-box met 3 CD's met muziek van Jacob vab Eyck uitgebracht. Een initiatief van Thiemo Wind (zie Wetenschappers), die ook de supervisie over dit project heeft. In juni 2008 verscheen op het zelfde label een CD met de twaalf Fantasieën van Telemann en de partita BWV 1013 van J.S. Bach. Een aanrader! In april 2009 werd de prestigieuze Borletti-Buitoni Trust Award toegekend aan Erik Bosgraaf. De Trust biedt naast een geldbedrag van 20.000 pond uitgebreide professionele ondersteuning bij het opzetten van een internationale carričre. Erik Bosgraaf werkt graag met instrumenten van Ernst Meyer en Monika Musch. In 2010 volgde Erik Bosgraaf Paul Leenhouts op als hoofddocent aan het Conservatorium van Amsterdam. Hij doceert inmiddels ook aan het conservatorium van Krakau in Polen (2016). In 2024 is Erik Bosgraaf benoemd tot vaste gastdirigent van Collegium Musicum Riga en artistiek leider van het London International Festival of Early Music (LIFEM).
Suzanna Borsch (*Hamburg, Duitsland, 1975) begon met b lokfluitlessen bij Silke Kühner in Hamburg. Daarna studeerde zij bij Walter van Hauwe in Amsterdam (1998 docentendiploma; 2000 uitvoerend musicus) . Suzanna Borsch houdt zich veel bezig met eigentijdse muziek met elektronica. Met fluitist Ned Mc Gowan en trompettist Gijs Levelt vormde Suzanna Borsch het Karnatic Lab, een soort muzieklaboratorium dat een experimentele concertserie organiseerde, steeds op zoek was naar nieuwe talenten, een eigen platenlabel en een chic bureau in het Muziekgebouw aan het IJ in het leven riep. In 2003 leidde dat tot het ontstaan van de ensembles Hexnut (met Ned Mc Gowan, fluit, Stephie Büttrich, stemacrobatiek, Gijs Levelt, trompet en Ere Lievonen, toetsen), en Axyz (met dezelfde en nog veel meer musici). Vanaf 2004 maakt Suzanna Borsch deel uit van de ensembles Elektra (met Monica Germino, viool, Tatiana Koleve percussie en Michaela Riener, stem). Tenslotte maakt Suzanna Borsch deel uit van het ensemble Mezzaluna (Suzanna Borsch is de echtgenote van Adrian Brown, op wiens fluiten Mezzaluna speelt). Sinds 2010 vormt Suzanna Borsch een duo: Dappers Delight waarin ze met Adrian Brown op anglo concertina dansmuziek en liederen speelt uit de periode van 1550-1750. Januari 2015 verscheen hun tweede CD: Disguisings (Karnatic Lab records 030). Sinds April 2014 doceert Suzanna Borsch blokfluit aan de Musikhochschule Trossingen. vanaf dat jaar maakt Susanna Borsch ook deel uit van het blokfluitkwartet Brisk volbrengt op het moment (2015) een elktro-akoestiche odyssee onder de titel "Susie, Tell me a Story! een 7-delige muziektheatervoorstelling, waarvan ook een CD is gemaakt: www.medcezirproject.com/Site/The_Axyz_Ensemble.html
Stephanie Brandt (Aken, 1978) begon haar studie bij Michaël Schneider aan de Hochschule für Musik in Frankfurt. Vanaf 1999 studeerde zij in Amsterdam. Ze sloot haar opleiding in 2006 af. Zij maakt ook deel uit van het blokfluitkwintet Seldom Sene. Met zangeres Harma Everts en blokfluitiste María Martínez Ayerza vormt ze het trio ĆroDynamic (CD in 2012: The Garden With Countless Windows; Lindoro, NL-3012). Zij was winnares van de Moeck/SRP solo blokfluit competitie in Londen 13 november 2005. Zij won daar met haar programma "Salamander crossing!" dat muziek van de 14e eeuw met stukken uit de laatste helft van de 20e eeuw verbindt. Stephanie Brandt geeft blokfluitles op De Kunstlinie, de interdisciplinaire kunst- en muziekschool in Almere. Stephanie Brandt is redactuer van het blokfluitblad "Blokfluitist"
Robert de Bree studeerde blokfluit en barokbobo. Hij doceert historische improvisatie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Hij geeft nogal eens workshops op improvisatiegebied. Met zijn The Scroll Ensemble improviseert hij vanuit oude-muziek-ideeën hele concerten bij elkaar. Robert de Bree is medewerker van blokfluitensemble Red Rose Four. Robert houdt zich verder bezig met componeren, arrangeren, ensemble leiding, het geven van lezingen, concertinleidingen en het leren van talen zoals Pools en Iers.
Coert Bremmers (Woerden, 1961) studeerde blokfluit bij Baldrick Deerenberg en Marion Verbruggen, muziekwetenschap, en koordirectie. Hij doceert aan muziekschool de Leeuwenkuil in Deventer sinds 1989 blokfluit en is dirigent van diverse koren. Is getrouwd met zijn collega Suzanne Gersch-Bremmers, een inspirerende, enthousiaste en veelgewaardeerde blokfluitdocente. Ze hebben vier kinderen.
Het ensemble Brisk (eerste optreden
2 februari 1986) bestond
tot 2004 uit Marjan Banis, Alide Verheij, Jantien Westerveld en
Bert Honig, blokfluiten.
Sinds februari 2004 heeft Saskia Coolen de plaats van Jantien Westerveld
in genomen. In 2014 stond Saskia haar plaats weer af aan
Suzanna Borsch. Brisk treedt behoorlijk wat op in Nederland; ik schat toch zo’n
30 concerten. Vaak hebben ze optredens met andere instrumentalisten of zangers,
wat bijdraagt aan boeiende optredens. Laatste CD van Brisk: Cançao,
en caleidoscoop van Spaans en Portugees repertoire. Brisk bestond in 2021
35
jaar. Er werden door veel eigentijdse componisten in totaal 90 composities
voor Brisk geschreven. Brisk maakt(e)
verscheidene leuke kinderprogramma's, de laatste: Hoedje. Brisk heeft ook een site voor kinderen met allerlei blokfluitinformatie: www.blokfluitkids.nl
Daniël Brüggen (* Haarlem) begon al jong met blokfluitspelen. Hij studeerde aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam bij Kees Boeke en kreeg zijn solistendiploma in 1983. Daniël Brüggen was medeoprichter en tot het laatste moment medewerker van het Amsterdam Loeki Stardust Quartet. Daniël Brüggen vormt een duo met klavecinist Siebe Henstra. Hij doceert aan het Koninklijk conservatorium in Den Haag en is gastdocent aan de Royal Academy of Music in London. De laatste jaren is Daniël Brüggen toenemend actief als filmmaker en regisseur en produceerdet diverse klassieke videoclips (o.a. Royal Wind Music, Zefiro, L’Armonia Sonora, 2010-12) en muziekdocumentaires (Ricercata, 2011; Sweelinck Fantasien, 2008; The Leidse Koorboeken, 2010; Master Makers, 2017, waarin hij interviews weergeeft met de grote blokfluitbouwers uit het verleden: Friedrich von Huene, Martin Skowroneck, Hermann Moeck, Bob Marvin en Frederick Morgan. Momenteel is hij bezig met een documentaire over orgelintonatie (2018)
Frans Brüggen (Amsterdam, 30 oktober 1934 – 13 augustus 2014) was de jongste van negen kinderen. Hiij kreeg op zijn 6de jaar een blokfluit van zijn moeder, om hem bezig te houden, want de scholen waren in de oorlogsjaren gesloten. Hij bracht de rest van de oorlog fluitend door, alles spelend wat los en vast zat. Hij kreeg les van zijn oudere broer Hans, die hobo speelde en hem in 1942 in contact bracht met Kees Otten, de enige conservatoriumdocent voor blokfluit in Nederland. Kees Otten gaf Frans aan het Amsterdams Muzieklyceum les tot 1954. Frans Brüggen studeerde daarnaast dwarsfluit (Staatsexamen) en aan de Gemeente Universiteit van Amsterdam musicologie van 1952 tot 1956 Vanaf zijn 14de jaar maakte Frans Brüggen deel uit van het Amsterdams Blokfluit Ensemble van Kees Otten. Frans Brüggen presenteerde zich als een uitzonderlijk blokfluitist, leraar en musicoloog - een solist van wereldformaat die met zijn formidabele techniek en overtuigingskracht het publiek van meet af aan ademloos liet luisteren. Hij inspireerde componisten tot het schrijven van goede moderne composities (Sweet, 1964 van Louis Andriessen en Gesti, 1966 van Luciano Berio zijn voor hem geschreven), blokfluitbouwers tot het maken van echt goede instrumenten en leerlingen tot het zelf leveren van ongeëvenaarde prestaties. Zonder de bemoeienis van Frans Brüggen zou de blokfluitwereld in al zijn geledingen er heel anders uitzien. Op 21-jarige leeftijd werd hij in 1955 hoofdleraar blokfluit aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en vrij snel daarna aan de Havard University en de University van Berkeley. Van 1954 tot 1963 trad Frans Brüggen regelmatig op met klaveciniste Janny van Wering. Daarna vormde hij een trio met Gustav Leonhard, clavecimbel en Anner Bijlsma, cello, waarmee hij tal van opnamen maakte. In de 20 jaar dat hij zich met pedagogisch werk bezig hield, heeft hij de meest uiteenlopende studenten les gegeven. Aan talrijke muziekpedagogische instituten in binnen- en buitenland werken intussen docenten die zich voor een essentieel deel van hun studie uit volle overtuiging door datgene beďnvloeden lieten, wat door Brüggen vertegenwoordigd werd. "Blokfluit spelen is een mentaliteit" is één van zijn markante uitspraken. Hij bedoelde daarmee dat er voor een zichzelf respecterend musicus buiteninstrumentale redenen duidelijk aanwezig moeten zijn (of ontwikkeld moeten worden), wil men bij de op vele fronten zo frustrerende blokfluit blijven hangen. In 1969 commiteerde Frans Brüggen zich aan het "notenkraker"-oproer van onder meer Louis Andriessen en Reinbert de Leeuw, waarbij Frans in de discussie in het Concertgeouw de microfoon nam en de historische woorden sprak: "elke noot van Mozart en Beethoven die het Concertgebouw speelt, is van A tot Z gelopgen... Het zijn allemaal leugens." Het zou de muziekwereld in Nederland veranderen. Zijn twee prominente leerlingen Walter van Hauwe en Kees Boeke wilden (konden) niet in zijn voetsporen treden en deden dus het enige dat Brüggen niet kon: 2 blokfluiten (Quadro Hotteterre, door Kees Boeke opgericht in 1969). Frans antwoordde daar weer op met 3 blokfluiten (Sour Cream, 1972) Bij concerten werden er blokfluiten aan gruzelementen geslagen en werd onder invloed van geestverruimende middelen een provocerend repertoire gespeeld (Walter van Hauwe in een interview NRC Handelsblad 29-06-1998). Frans Brüggen kwam na verloop van tijd erg onder de indruk van de mogelijkheden van originele instrumenten, en van goede kopieën daarvan. Hij kwam bijvoorbeeld in het bezit van een altblokfluit van Martin Skowroneck (1926-2014), muziekinstrumentenbouwer in Bremen, van een Bressan van Edgar Hunt nagebouwd. Frans Brüggen bouwde een vezameling op van 17 buitengewone originele blokfluiten uit de baroktijd. De firma Mollenhauer heeft er een klassiek geworden poster van uitgebracht. Op instigatie van Brüggen ging Hans Coolsma in grote getale blokfluiten in a’ 415 bouwen, die gretig aftrek vonden onder Brüggens studenten. Ook haalde Brüggen Friedrich von Huene over om oude instrumenten te kopiëren en inspireerde hijde Australische blokfluitbouwer Frederick Morgan. Prominente leerlingen van Frans Brüggen waren (zijn) ook onder meer: Marion Verbruggen en Jeanette van Wingerden. Zijn leerlingen hoefden niet meteen een nieuwe naar origineel gebiuwde fluit te kopen. Tegen zijn uit Duitsland overgekomen leerling Winfried Michel zei hij: "Een originele kop is belangrijker dan een originele fluit" En van zijn andere bekende uitspraken: "een blokfluit is geen blaasinstrument, maar een uitademinstrument". Platenuitgeverij Telefunken "Das Alte Werk" heeft talloze opnames van de blokfluitist Frans Brüggen gemaakt. Een aantal opnames zijn nog steeds onovertroffen. Frans brüggen nam uitsluitend originele werken voor blokfuit op. Enige uitzondering: de cello sonates van Bach op altblokfluit in 1974. In de 80-er jaren van de 20ste eeuw werd Frans Brüggen een internationaal hooggeschatte dirigent. Hij richtte in 1981 het Orkest van de 18e eeuw op, dat een buitengewoon gerenommeerd orkest van 50 medewerkers uit 23 landen werd. Frans Brüggen nam volledig afstand genomen van alles wat met blokfluit te maken had, en verwijderde zich ook steeds verder van de barokmuziek; over de barok zei hij: "Er zijn misschien maar twintig čchte meesterwerken. de rest is van mninder tot flut". Toen de American Recorder Society hem uitnodigde, omdat hij was verkozen tot Blokfluitspeler van het Millenium, weigerde hij te komen en de prijs in ontvangst te nemen. Tegen een interviewer (Ernesto Schmied) verklaarde hij: "ik heb het hen niet gezegd, maar ik zeg het nu tegen jou, de waarheid is dat ik het geluid van een blokfluit niet meer kan verdragen." (Goldberg magazine, november 2005). En tegen Karsten Erik Ose (8 december 2006): "wanneer Kerst of Sinterklaas komt, en mijn vrouw vragt - wij hebben twee kleine kinderen - "Ach speel eens een liedje", dan zeg ik "Nee, geen een toon, nee! De klank van de blokfluit is voor mij langzamerhand niet te verdragen." (Tibia 3/2007). En dat voor de grootste blokfluitist aller tijden, naar wiens opnamen nog altijd ademloos geluisterd wordt. In 2007 ontving Frans Brüggen de Oeuvreprijs van de Nederlandse vereniging van theater en concertzaaldirecties. In 2010 ontving Frans Brüggen uit handen van koning Beatrix de Eremedaille voor Kunst en Wetenschap. In 2012 kreeg hij de Edison Classical AVRO OEuvre Prijs. Het orkest van de 18de eeuw heeft besloten in elk geval nog drie jaar door te gaan (2014).
Blokfluitkwartet Capriola is in 2000 opgericht en bestaat op dit moment (2013) uit Irene Hooimeijer, Kees Konings, Joost de Ridder en Frans Schröder. Het amateur-gezelschap timmert aardig aan de weg en geeft ongeveer 10 concerten per jaar. www.blokfluitkwartetcapriola.nl
Francesca Clements (*1987, Ipswich, Groot–Brittannië) studeerde blokfluit aan het Koninklijk Conservatorium in Birmingham en vanaf 2010 Live Electronics aan het Conservatorium van Amsterdam. Ze is lid en secretaresse van The Royal Wind Music en projectcoördinator van de ORDA. Met accordeoniste Erica Roozendaal vormt ze het ‘Duo Soinua . Francesca Clements is op het moment (2023) stevig betrokken bij de Little Notes-groepen dat zich richt op de muzikale ontwikkeling van 0 tot 4–jarigen.
Adrienne du Clou (Delft,
1938 - Zwolle, 2023) studeerde
blokfluit aam het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Frans Brüggen.
Als hoofdvakdocente blokfluit, methodiek en hostorische interpretatie heeft
zij van 1963 tot 1999 aan het Zwols Conservatorium "Constantijn Huygens"
hele generaties van Nederlandse blokfluitspelers en muziekdocenten opgeleid. Er waren jaren met 15 tot 20 blokfluitstudenten
aan het conservatorium Zwolle. Joannes Collette (1918-1995)
schreef een methode : "Leidraad voor het spel op de altblokfluit", en was in de vijftiger jaren bekend
door zijn aandeel in de Muziekkring Obrecht, een Oude Muziekensemble. Joannes Collette
was de eeste Nederlandse blokfluitist!;
Hij werd hoofdleraar aan de conservatoria van Nijmegen, Arnhem en Maastricht. Saskia Coolen (*Roermond, 1957) begon op haar achtste blokfluit te spelen. Ze studeerde vanaf haaar veertiende blokfluit aan het Conservatorium Maastricht en daarna aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam bij Kees Boeke en Walter van Hauwe. Zij maakt muziektheaterprodukties onder de vlag van haar eigen "Stichting Recorders" . Zij maakte jarenlang deel uit van "La Fontegara Amsterdam" en speelt sinds 1978 bij "Camerata Trajectina" zowel blokfluit als gamba. In 1994 richtte zij het ensemble "Senario" op. In 2001 komen we haar tegen in het Egidius Consort, gamba en blokfluit (-2005). Zij was een vanaf het begin één van de drijvende krachten achter het SONBU-festival. Zij gaf les aan het Amsterdams Conservatorium. (1998). Sinds 2004 is ze artistiek leider van de muziekschool Bunnik. La Fontegara Amsterdam, met Saskia Coolen, Peter Holtslag en Han Tol, blokfluiten heeft op zaterdag 15 januari 2000 na 20 jaar zijn laatste concert gegeven. In het kader van La Fontegara Revisited 2009 gaf La Fontegara naast een groot aantal buitenlandse optredens in 2009 twee concerten in Nederland. Vanaf 2004 tot 2014 werkte Saskia Coolen mee bij blokfluitkwartet Brisk. In 2005 zien we Saskia Coolen in een nieuwe formatie van gerenommeerde barokspecialisten: La Récolte (bestaat verder uit Nico van der Meel, tenor, Frank Wakelkamp, cello, Pieter-Jan Belder, klavecimbel). In 2005 maakte Saskia Coolen de CD Recorders Recorderd, waarop alle nog bespeelbare blokfluiten uit de collectie van het Gemeentemuseum Den Haag te horen zijn. Saskia Coolen trad ook jaren op met beiaardier Arie van Abbenes. Op het moment (2020) werkt Saskia Coolen nog mee aan het ensemble Camerata Trajectina. In 2020 maakte ze een CD met 12 tracks eigen werk: Driftwood.
Ton Le Coultre was van jongs af met muziek bezig. Ze werd onderwijzeres en deed daarna alsnog haar Conservatoriumopleiding. Zij werkt als vakleerkracht muziek, dirigent van koren, AMV docent en Ton le Coultre heeft haar eigen Studio Bon Ton in Peize, waar ze blokfluitlessen geeft, zowel individueel als in ensembleverband. Ton le Coultre maakt deel uit en geeft leiding aan het blokfluitensemble Quintessens dat naast haar bestaat uit Cors van den Brink, Marijn Nijboer, Joke van Olst, Jorien Rippen en Annelieke Wissink http://blokfluitensemblequintessens.com Raphaela Danksagmüller werd geboren in Ried im Innkreis, Oostenrijk. Ze kreeg vanaf haar vierde jaar blokfluitles van haar vader. Frans Brüggen was haar grote voorbeeld. Nadat ze haar studie aan de Wiener Hoschshule für Musik und darstellende Kunst cum laude had afgerond, studeerde ze nog bij Walter van Hauwe in Amsterdam. Raphaela Danksagmüller is lid van het blokfluitensemble Mezzaluna. In ensemble Ziggurat onder leiding van Thoe Loevendie speelde ze duduk, de Armeense hobo.
Baldrick Deerenberg (*1946 in Amsterdam) Na een studie chemie en natuurkunde, studeerde hij schoolmuziek en blokfluit bij Frans Brüggen in Den Haag. Vanaf 1972 was hij hoofdvakleraar in Groningen, Amsterdam, Antwerpen en Utrecht. Hij bouwt zijn eigen instrumenten, uitgaande van historische voorbeelden. Zijn zeer eigen manier van lesgeven is geďnspireerd op o.a. Zen, Alexandertechniek en het oeuvre van Lisztleerlinge Marie Jaëll. Vanaf 1998 is hij docent kamermuziek en coördinator van de vocale afdeling aan het Conservatorium in Antwerpen (2004). Samen met blokfluitiste Gudrun Herb en gambist Frank Wakelkamp vormt hij het ensemble The Great Charm, dat op het punt staat een CD uit te brengen (2010).
Jaap Delver studeerde blokfluit bij Leo Meilink en Reine-Marie Verhagen aan het conservatorium van Utrecht. Hij studeerde ook panfluit. Jaap Delver volgde een Suzuki-blokfluitopleiding bij Kathy White in Amerika en Nancy Daly in Engeland. Hij heeft samen met Alice van der Meer vanaf 1998 in Nederland het Suzuki-blokfluitonderwijs ontwikkeld. Vanaf 2019 is Jaap Delver de tweede Suzuki Teacher Trainer in Europa. Hij geeft Suzuki-blokfluitles aan Kunstencentrum Nieuw Vaart in Maarssen, Breukelen en Vleuten/De Meern. Jaap Delver, Clarenburg 30, 3621 GB Breukelen, 06-12029411; info@jaapdelver.nl
Maaike Dessens studeerde blokfluit aan het conservatorium in Zwolle bij Adrienne du Clou en Dorothea Winter. In 2000 behaalde zij daar haar diploma uitvoerend musicus. Maaike Dessens vormt met Gerrit Hoekstra, orgel en Liedeke ten Vregelaar, cello het trio Aeolus. Maaike Dessens geeft blokfluitles aan de muziekscholen van Haaksbergen en Rijssen en heeft een privé-lespraktijk in Delden. Ze leidt de huismuziek-speelgroepen van Enschede en Hengelo.
Kristy van Dijk (*1994) speelt blokfluit vanaf haar vijfde. Ze kreeg les volgens de Suzukimethode. Momenteel (2022) studeert zij blokfluit aan het conservatorium van Amsterdam bij Jorge Isaac en krijgt zij les van Hester Groenleer, Erik Bosgraaf en María Martínez Ayerza. Kristy van Dijk maakt deel van blokfluittrio Le Réveil, ensemble Echo Antiqua Amsterdam en The Royal Wind Music. Kristy van Dijk heeft de Pabo aan hogeschool Utrecht afgerond en zet haar kennis en expertise in als muziekdocent binnen haar eigen lespraktijk in Amsterdam.
Jacqueline Dubach is gespecialiseerd in de uitvoeringspraktijk van Middeleeuwse en Renaissancemuziek. Zij volgde daartoe ondermeer lessen bij Pedro Memelsdorff (Bologna}. Jacqueline Dubach heeft de artistieke leiding van het ensemble Fortuna, dat verder bestaat uit Hilde van Ruymbeke, sopraan, Christopher Kale, tenor, Elly van Munster, luit, en Jonathan Talbott, vedel (vielle). Ensemble Fortuna heeft zich gespecialiseerd in de Ars Nova. Bij uitvoeringen wordt veel gewerkt met reconstructies uit Nederlandse manuscripten zoals het Utrechts Chansonnier. Ensemble Fortuna heeft 3 CD's uitgebracht, waaronder Aliud Records: Adieu vous di– ars nova van de Lage Landen. Jacquelinde Dubach vormt ook een duo met Elly van Munster.
Sanna van Elst (1981) studeerde in 2004 af aan het conservatorium van Enschede bij Marjolijn van Roon. Sanna is actief als docente blokfluit voor muziekschool Dinkelland en het Stedelijk Orkest Borne. Zij speelt in het duo NIHZ (Niet In Het Zwart) met Bobby Rootveld, gitaar. Duo NIHZ maakte in 2004 een CD: Guajira. Duo NIHZ organiseert jaarlijks ook het Blockflöten-Festival Nordhorn
Isabel Favilla (*Brazilië 1984), studeerde piano, klavecimbel en blokfluit aan de Escola de Música de Brasília. In 2007 behaalde ze haar master voor blokfluit aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel. Daarna studeerde nog historische fagotten aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Isabel Favilla vormde mede de ensembles La Favilla (met Filipa Meneses, viola da gamba en Giulio Quirici, luit), Radio Antiqua, een groter oude muziekensemble en Schifanoia, blokfluitduo met Inęs d’Avena. Isabel Favilla maakte in 2018 een mooie CD met de 6 sonaten voor blokfluit van Charles Dieupart, de eerste en enige opname van deze sonates (!): Brilliant Classics 95572. Isabel Favilla woonde tot 2018 in Amstersdam en verhuisde dat jaar naar Brussel, waar ze nu leeft en werkt. https://isabelfavilla.bandcamp.com
Blokfluitensemble FEW werd in 1986 door Herman Kaldeway opgericht en bestaat inmiddels dus 35 jaar (2021). De leiding en de artistieke koers berust op het moment bij Annelies Schraa. Aan het ensemble werken momenteel (2021) mee: Niels Schipper, Lieke van der Helm, Jeriël Biersteker, Lizet Penson, Annelies Schraa (artistiek leider),Ellemijn Bouma en Elsbeth Biersteker-Dokter Het ensemble heeft 4 CD's gemaakt, de laatste in 2018: Passio, mooie momenten uit de Passietijd.
Blokfluitensemble Flűtes ŕ Lek ontstond in de jaren '90 ontstaan aan de “de Plantage, centrum voor de kunsten” in Culemborg. De naam van het ensemble verwijst naar die streek rond de rivier de Lek, en naar het Franse woord voor blokfluit, “flűte ŕ bec”. Het ensemble bestaat uit: Els Althuizen, Simon Dijk, Mariëlle Jacobi, André Pels, Myrthe Versluijs en Marijke Voogsgeerd . Het ensemble maakt één CD in 2013: Wind mee
Het Trio da Fusignano (Fusignano was de geboorteplaats van de Italiaanse componist Arcangelo Corelli) werd in 2000 opgericht en bestaat uit Sacha Mommertz, bloklfuit/traverso, Diederik van Dijk, barokcello en Marijn Slappendel, kalvecimbel/orgel. Zij studeerden allen aan de faculteit Muziek van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Het ensemble legt zich toe op het spelen van 17e en 18e eeuwse kamermuziek, waarbij de muziek van Arcangelo Corelli en zijn invloed op tijdgenoten en latere componisten centraal staan. Maar ze houden zich ook bezig met de uitvoering van hedendaagse muziek op historische instrumenten. Trio da Fusignano werkt geregeld samen met zangers of andere instrumentalisten. De leden van Trio da Fusignano zijn ook bevlogen docenten. Zij doceren onder meer aan de jaarlijkse interpretatiecursus voor amateur musici van Huismuziek. Camerata da Fusignano is het kamerorkest dat geformeerd is rondom de leden van het trio. Dit kamerorkest legt zich toe op de uitvoering van grote kamermuziekwerken, ook in samenwerking met vocale ensembles en koren. Camerata da Fusignano verzorgt onder meer de cantatediensten in de Grote of Barbarakerk te Culemborg in samenwerking met de Barbara Cantorij Culemborg. Dat alles gebeurt in de Grote of Barbarakerk, Grote Kerkstraat 4, Culemborg.
Geesche Geddert studeerde blokfluit bij Dorothea Winter aan het Conservatorium te Zwolle. Daar behaalde zij in 1986 haar diploma Uitvoerend Musicus. Haar interesse in hedendaagse muziek leidde tot samenwerking met verschillende componisten, waaronder John Cage en Karlheinz Stockhausen. Zij is blokfluitdocente bij CQ Coevorden, het RIMV Meppel en aan het ArtEZ Conservatorium Zwolle. In 2007 was zij soliste in de Suite in a klein van Georg Philipp Telemann, uitgevoerd met het Parnassus Ensemble in Zutphen en Velp. Eveneens in 2007 nam zij met Trio Dolce: Geesche Geddert, Dorothea Winter en Christine Brelowski een verbluffende CD op met werk van John Cage: The number Pieces 4 USA 2007, mode records, mode 186. http://emmgg.home.xs4all.nl/geeschegeddert.html
Heleen Gerretsen studeerde blokfluit aan het Utrechts Conservatorium bij Leo Meilink, Heiko ter
Schegget en Baldrick Deerenberg. Sinds 1987 speelt zij in het
blokfluitensemble Ratatouille, samen met Yvonnen Hogt en
Pauline Kolsteeg. Heleen Gerretsen verleende als
blokfluitiste verder haar medewerking aan vele uiteenlopende optredens.
Naderhand is zij ook cornetto gaan studeren, onder mee bij Bruce Dickey.
Inmiddels is zij een veelgevraagd cornettiste. Zij vormt het ensemble Corona
met Evelien Juten (zang, allerlei accoordinstrumeten en slagwerk) en Margot
Fontijne (strijkinstrumenten, slagwerk).
Dinie Goedhart zette de
Stichting Flauto Nuovo Friesland op, een markant blokfluitinstituut
dat
in Nederland zijns gelijke niet kent. De blokfluitopleiding aan Flauto Nuovo is opgezet in 12 niveaus. Het is
mogelijk de opleiding af te sluiten met een Flauto Nuovo diploma. In 2011 werd
er bij Flauto Nuovo een topopleiding opgezet. Kennisname daarvan is de moeite waard. Stichting Flauto Nuovo Friesland
organiseerde een aantal concerten met Dinie Goedhart is afdelingshoofd AMV/blokfluit aan de muziekschool De Wâldsang te Buitenpost. Daarnaast geeft ze les in Damwoude en Foudgum. Op 29 april 2009 kreeg Dinie Goedhardt
voor de enorme impuls die zij het blokfluitleven in Friesland heeft gegeven een koninklijke onderscheiding.
Alice Gort-Switynk studeerde bij Marjolijn van Roon in Enschede in 1999 af als uitvoerend musicus. Sloot ook een opleiding Muziektherapie af. Met Elly van Munster (Chitarrone) vormt Alice Gort het duo Rossignol. Ensemble Rossignol heeft in mei 2005 de Compact Disc: LocLoc met suites van Matthew Locke en sonates van Locatelli, in 2007 de CD Sprong "Achttien Twintig", waarop Sonates en Suites uit de Barok contrasteren met hedendaagse jazzige composities en in 2010 "London Love" met Engelse barokke "liefdes"-muziek. Met organist Aarnoud de Groen vormt Alice Gort het ensemble Orzo e Verde Alice Gort geeft lessen aan scholen in Voorburg en Leidschendam en heeft een blokfluitpraktijk aan huis. Alice Gort, Piet Heinstraat 9, 2266 KN Leidschendam, 070-3882128. http://alicegortswitynk.blogspot.nl
Lies van der Grient is verbonden aan het Kunstencentrum Atrium in Sneek als blokfluitdocent en coördinator. Daarnaast heeft ze haar eigen blokfluitopleiding: de Blokfluitschool. De Blokfluitschool heeft afdelingen in Leeuwarden, Drachten en Steenwijk.
Hester Groenleer (Utrecht, 1980), studeerde blokfluit aan het Conservatorium van Amsterdam bij Paul Leenhouts. Zij behaalde zowel haar bachelor- als haar master of music diploma cum laude. Hester Groenleer maakt deel uit van blokfluitorkest The Royal Wind Music, blokfluitkwintet Seldom Sene, Trio Tritone (Hester Groenleer, Marieke Franssen, dwarsfluit, Marianne Smit, harp) en concerteert als duo met toetsenist Matthias Havinga. Hester Groenleer is als docent verbonden aan de Muziekschool Amsterdam. Hester Groenleer en Maria Martinez Ayerza hebben hun eigen YouTube-kanaal Consort Counsellors. Je kunt er alle adviezen over blokfluit-ensemblespel op terug vinden www.youtube.com/consortcounsellors
Sonja Gruys studeerde aan de conservatoria van Utrecht en Den Haag en richtte zich na haar master (2002) vooral op zang (sopraan). Met Laura Hölzenspies, klavecimbel en kistorgel, vormt Sonja Gruys het ensemble Baroque Bicolore, met blokfluitistes Sanne Vos en Elisabeth Opsahl het trio FaSuperLa. Sonja Gruys geeft les aan de Muziekacademie Den Haag en bij MOC Dubbelsteyn in Dordrecht. www.sonjagruys.info
Walter van Hauwe (*1949) begon op 17-jarige leeftijd bij Frans Brüggen aan het Conservatorium in Den Haag. Zijn vader was Pierre van Hauwe, een legendarische muziekschooldirecteur, die in zestiger jaren aan de muziekschool in Delft een prachtig schoolorkest had met blokfluiten en Orff-instrumenten. Walter van Hauwe studeerde in Den haag samen met Ku Ebbinge, bekend hoboďst. Ku is nog steeds met Walters eerste vriendin uit Den Haag getrouwd. Zo ging dat in die dagen (Tibia 4/2004) Walter van Hauwe maakt voor Channel Classics tien CD’s met daarop een anthologie met het ijzeren repertoire voor blokfluit. (Is dat projekt ooit uit de verf gekomen?) Legde in drie delen „The Modern Recorder Player" de technieken vast, zoals die door Frans Brüggen werden ontwikkeld. Vanaf 1988 werkte hij aan een uitgebreide catalogus van eigentijdse blokfluitmuziek: Stichting Blokfluit. Maakte reclame voor de "Blockflute", een modern kleppeninstrument, gebouwd door Maarten Helder vol ingenieuze constructies waarmee probleemloos kwarttonen kunnen worden geblazen en interactief kan worden gecommuniceerd met computerelektronica. Walter van Hauwe ontving op 31 oktober 2002 de Prins Bernard Cultuurfonds Muziek Prijs voor zijn bijdrage in de professionalisering van het instrument blokfluit als musicus, als leraar en als internetbeheerder. Persoonlijk vind ik het behoorlijk storend dat topmusici zoals Walter van Hauwe (Frans Brüggen had er ook al een handje van) zich steeds zo denigrerend over blokfluiten uitlaten. Walter van Hauwe: "De houten pijp met gaatjes is een lege rugzak", "een imagoprobleem", "iets marginaals in de muziekwereld", "potloden met gaatjes", "van een onding iets moois maken", "geen laagte en geen dynamiek", "een frustratie dat er in historische literatuur geen eersterangsstukken voor blokfluit geschreven zijn", "Jacob van Eyck stelt niet zoveel voor" (Reformatorisch dagblad 25 november 2002). "Een blokfluit is een altijddurende bron van frustratie. Hoe kan men nu van een instrument houden, dat geen buigzame dynamiek heeft, hopeloos!". (Tibia 3/2006) Ga toch saxofoon spelen, denk je dan, of pak een hobo. Geef mij dan maar Daniël Brüggen :"Een blokfluit is het enige instrument dat uit de hemel gegeven is. Alle andere instrumenten zijn aardse instrumenten." Zo mag ik het horen. Dat neemt niet weg, dat Walter van Hauwe een groot aantal eminente blokfluitisten eminent heeft opgeleid. Onderwijs was voor hem ook altijd belangrijker dan spelen (Tibia 3/2006). Omdat hij van mening was, dat het lerarencollectief aan het Conservatorium van Amsterdam moest verjongen zette hij in 2008 na 38 jaar (!) een punt achter zijn werkzaamheden als docent. Dat neemt niet weg dat hij daarna af en toe, zij het liefst op de achtergrond, optrad en best nog wel opleidde, zijn laatste leerling in 2018 was Lucie Horsch.
Gudrun Herb studeerde blokfluit en traverso in Utrecht en Den Haag bij Leo Meilink en Marion Verbruggen (blokfluit), Marten Root en Wilbert Hazelzet (traverso) en Rien de Reede (dwarsfluit). Samen met blokfluitist Baldrick Deerenberg en gambist Frank Wakelkamp vormt zij het ensemble The Great Charm, dat op het punt staat een CD uit te brengen (2010). Sinds 2006 geeft Gudrun Herb blokfluit- en dwarsfluitles aan muziekschool De Triangel (Ruurlo, Borculo, Neede en Eibergen).
Peter van Heyghen studeerde blokfluit in Gent en specialiseerde zich in renaissance en barokmuziek bij Kees Boeke aan de Accademia Chigiana te Siena. Peter van Heyghen doceert vanaf 2003 historische uitvoeringspraktijk aan de conservatoria van Den Haag en Brussel. Hij publiceert over zijn vakgebied baanbrekende artikelen. Hij leidt blokfluitconsort Mezzaluna (vanaf 2005), de naam refereert aan de Engelse blokfluitbouwer Adrian Brown, die tegenwoordig in Amsterdam woont en zijn instrumenten met een halve maan signeert (ook 2003). Mezzaluna bestaat (2009) uit Suzanna Borsch, Raphaela Danksagmüller, Peter van Heyghen en Thomas List. Peter van Heyghen leidt ook het barokorkest Les Muffatti. Hij doet tevens nogal eens wat voor stichting Gele Kraan (zie: Ita Hijmans) (2005) Peter van Heyghen is getrouwd met klaveciniste Kris Verhelst.
Ita Hijmans studeerde blokfluit bij Jeanette van Wingerden en specialiseerde zich aan de Schola Cantorum Basiliensis in Zwtserland in middeleeuwse en renaissance muziek. In 1993 heeft Ita Hijmans samen met Jeanette van Wingerden het Centrum voor oude muziek Stichting Gele Kraan in het leven geroepen, een cursusinstituut dat dingen doet die de Nederlandse vakopleidingen missen, zoals bijvoorbeeld improvisatie of retoriek. Ita Hijmans gaf met Stichting Gele Kraan vorm aan het Internationaal Recorder en Flute Consort Symposium Musique de Joye in augsutus 2003, in het kader van Holland Festival Oude Muziek Utrecht. Ita Hijmans geeft leiding aan Aventure, een ensemble opgericht in 1992, dat zeer uiteenlopende programma's uitvoert, van één tot veelstemmige muziek uit het 15de eeuwse Europa benoorden de Alpen. Aan Aventure werken behalve Ita Hijmans, blokfluiten en zang mee: Christopher Kale, tenor, Nancy Mayer, mezzosopraan, en Fumitaka Saito, blokfluiten (2011). Aventure nam tot nu toe 3 CD's op, waaronder Ons is een kijnt geboren (aanbevolen!) Ita Hijmans doet ook het onderzoek voor de werken die zij met Aventure uitvoert, publiceert daarover en verzorgt er cursussen over.
Anneke Hoekman (* Noordoost Friesland, 1984) begon op elfjarige leeftijd met blokfluitles bij Dinie Goedhart. Anneke Hoekman studeerde op het Utrechts Conservatorium bij Heiko ter Schegget en Daniël Brüggen. In 2011 behaalde ze haar haar "Master of Music"-diploma. Anneke Hoekman is medeoprichter van ensemble Oriana en speelt in Trio Hout. Met blokfluititste Victoria Nair-Price vormt ze vanaf 2014 het Duo Tramonto. Anneke Hoekman geeft les bij Muziekonderwijs Midden-Nederland en bij Instituut Flauto Nuovo Friesland. Aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen is Anneke Hoekman vanaf september 2013 docent blokfluit. Zij geeft ook privéles in haar woonplaats Groningen.
Yvonne Hogt, geeft les in Hengelo, De Wilmskamp 1, 7552 GC Hengelo, 074-2435766
Peter Holtslag studeerde blokfluit aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Hij is hoofddocent aan de Hamburger Hochschule für Musik & Theater en gastdocent aan de Royal Academy in Londen. Hij heeft inmiddels een indrukwekkende discografie op zijn naam staan, onder meer met blokfluitconcerten van Vivaldi en Telemann. Opnamen onder meer met het Collegium Musicum 90 o.l.v. Simon Standage. Peter Holtslag is sinds 2013 erelid van de Royal Academy of Music in Londen. Bert Honig studeerde blokfluit aan het Sweelinck Conservatorium Amsterdam bij Marijke Miessen, Walter van Hauwe en Kees Boeke. Vanaf de oprichting in 1986 maakt Ber Honig deel uit van blokfluitkwartet Brisk. Met Judith van Wanroij, sopraan, Susanne Braumann, viola da gamba en Johan Hofmann, clavecimbel vormt hij het ensemble Occhio di Falcone. Hij werkt daarnaast als privédocent blokfluit. Sabine d'Hont, studeerde bij Leo Meilink en Baldrick Deerenberg in Utrecht. Ná haar afstuderen aan het het conservatorium studeerde zij een jaar bij Kees Boeke in Italië. Privé-docent in Arnhem en Oosterbeek, als docente blokfluit en algemene muzikale vorming verbonden aan Atelier Velp, School voor podiumkunsten in Oost-Nederland. Als uitvoerend musicus blokfluit heeft ze enkele Cd's opgenomen. De laatste (oktober 2005) is "Doux Rossignols", 18e eeuwse Franse barokmuziek, waarin ze in Ensemble la Dauphine samen speelt met Pieter-Jan Belder, clavecimbel, orgel en bloklfuit, Johannes Boer en Erik Beijer, gamba.
Lucie Horsch (*Amsterdam, 2000) groeide op in een muzikaal gezin. Haar vader is eerste cellist in het Koninklijk Concertgebouw, haar moeder is ook professioneel celliste en haar broer is een prima violist. Lucie begon op haar vijfde met blokfluitles bij Rob Beek aan de muziekschool in Amsterdam. Haar ouders dachten dat ze daarna wel voor viool, cello of piano zou kiezen, maar blokfluit was echt haar ding, en ze wilde in elk geval iets doen wat haar ouders niet deden. Op het Prinses Christina Concours in 2012 kreeg ze de 1ste prijs. In 2015 won ze de Concertgebouw Young Talent Award. Lucie Horsch heeft het Barlaeus Gymnasium in Amsterdam afgerond. Sinds 2011 studeert Lucie Horsch aan het Conservatorium van Amsterdam blokfluit bij Walter van Hauwe en piano bij Marjes Benoist. 13 oktober 2019 kreeg Lucie Horschde OPUS KLASSIKprijs. Op 7 juni 2020 kreeg ze de Nederlandse Muziekprijs uit de handen van Ingrid van Engelshoven, minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap als jongste winnares ooit.
Jorge Isaac (* 1977, Caracas) begon zijn blokfluitstudie aan de muziekschool Sebastián Lorenzo in Valecia - Venezuela. Hij volgde de weede fase bij Walter van Hauwe in Amsterdam. Hij speelde mee in "Alice in Wonderland" een opera onder leiding van Pierre Audi en is gespecialiseerd in improviseren met elementen uit popmuziek. Hij benut daarbij volledig de mogelijkheden van "blockflutes & electronics". Hij noemt zichzelf dan ook blokfluitspeler/multimedia-artist. Jorge Isaac is artistiek leider van Stichting Visinor, en van het ensemble Black Pencil. Sinds 2007 is Jorge Isaac hoofddocent blokfluit aan het conservatorium van Amsterdam. Jorge Isaac beheert de catalogi van de Stichting Blokfluit.
Sarah Jeffery werd in 1985 in Liverpool geboren en woont momenteel in Amsterdam. Sarah Jeffery studeerde aan het Conservatorium Birmingham in Engeland bij Ross Winters en Annabel Knight en daarna aan het Conservatorium van Amsterdam bij Jorge Isaac en Paul Leenhouts. Sarah Jeffery heeft zich altijd met Britse volksmuziek en – dans beziggehouden. Ze is medeoprichtster van de Old Dance School, een van de overtuigendste nieuwe toestanden op het gebied van de folk in het United Kingdom. Sarah Jeffery maakt sinds augustus 2016 deel uit van het de Royal Wind Music, em is daarnaast lid van het blokfluittrio aXolot, de postpopband Jerboah en theater fluup! Sarah Jeffery schrijft regelmatig atikelen voor muziektijdschriften en maakt educatieve filmpjes over blokfluitspel op het You Tubekanaal Team Recorder. In 2018 maakte ze een CD: Constellations. Minimal music for recorders. www.youtube.com/user/SarahBlokfluit
Elsa de Jong-Bunk (*1973) is geboren in Zuid-Afrika. Na haar blokfluitstudies in Zuid-Afrika studeerde ze aan het Conservatorium van Utrecht. Elsa de Jong is medeoprichtster van het barokkwintet La Soranza (2 blokfluiten, klavecimbel, cello en zang). Elsa de Jong heeft een blokfluitlespraktijk in Deventer en is blokfluitdocente in Alphen aan de Rijn. Daarnaast probeert ze iets te betekenen voor het muziekonderwijs in de townships van Zuid-Afrika.
Herman Kaldeway (*1943 in Eindhoven) volgde zijn blokfluitopleiding In Zwolle bij Wouter van Rijn en Adrienne du Clou. Hij gaf van 1971 tot 2011 les bij Blokfluitopleiding FEW in Wezep en deed daar leuke dingen met zijn blokfluitensembles. Vanwege zijn leeftijd droeg hij de afgelopen jaren de opleiding en de ensembles over aan zijn collega Annelies Schraa. Hij speelt nog steeds veel met gevorderde en geďnteresseerde blokfluitisten, die graag willen samenspelen met een mooi Michael Mietke/Cornelis Bom klavecimbel. Herman Kaldeway is verantwoordelijk voor deze blokfluit en muziekgeschiedenissite.
Ricardo Kanji werd geboren in 1948 in Brazilië. In Nederland studeerde hij blokfluit bij Frans Brüggen en dwarsfluit bij Frans Vester aan het conservatorium in Den Haag. In 1972 was hij prijswinnaar van het Musica AZntiqua Concours in Brugge en volgde hij Frans Brüggen op als hoofdleraar bloklfuit aan het Haags Conservatorium. In de jaren 70 leerde hij ook blokfluiten bouwen van Frederic Morgan. Hij heeft een aantal jaren aan het conservatorium in Den Haag ook bijvak blokfluitbouw gedaan. Uit de bouwersklas kwamen onder anderen Adriana Breukink, Peter van der Poel en Jacqueline Sorel. In 1995 keerde hij naar Brazilië terug. Hij speelt in Nederland nog steeds in het orkest van de 18e eeuw (ERTA Nieuwsbrief, jrg.8 nr 1, 2004). Zie ook Brazilië Stieneke Kamp studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag van 1968 tot 1972 bij Frans Brüggen, Jeanette van Wingerden en Kees Boeke. Sinds 2005 leidt Stieneke Kamp het blokfluitensemble van Huismuziek Delft. In haar privépraktijk in Den Haag geeft Stieneke Kamp individuele lessen en ensemblelessen. Ze formeerde onder meer het blokfluitensemble Haags Hout. www.stienekekamp-blokfluitles.nl
Dodó Kis werd in 1991 in Boedapest in Hongarije geboren. Zij ging in Amsterdam blokfluit studeren om ervaring in hedendaagse muziek op te doen. Zij is veel bezig met improvisatie, die ze toepast in zowel klassieke als hedendaagse muziek. Dodó Kis maakt met blokfluiten en EWI, een elektronisch blaasinstrument, deel uit van de groep Boi Akih, die jazz en wereldmuziek samenbrengt. Ze treeds ook op met de rockband Jerboah en is curator van de concertserie EARsessions in Amsterdam Noord. Met Boi Akih maakte ze in 2020 de CD Storyteller
Piet Kunst, gedreven
blokfluitpedagoog aan de muziekschool in Leiden vormde in 1963 een dubbelblokfluitkwartet
om met een aantal gevorderde leerlingen samen te kunnen musiceren: het
Praetoriusensemble.
(zie aldaar verder).
Paul Leenhouts studeerde blokfluit en hobo aan het Sweelinck
Conservatorium te Amsterdam (1981 solistendiploma) Hij is een specialist in het componeren en bewerken van jazz- en aanverwante muziek voor blokfluit. Composities van hem zoals "on the trail of the Pink Panther", "Tango für Elise" en "Aan de Amsterdamse grachten" zijn heel populair geworden als concoursopgave in de categorie "moderne muziek". Dit tot afgrijzen van een aantal juryleden.
Paul Leenhouts schreef ook andere boeiende moderne muziek, uitgegeven door Moeck en Ascolta. Paul Leenhouts was medeoprichter van het beroemde Amsterdam Loeki Stardust Quartet, waar hij 23 jaar (1978-2001) deel van uitmaakte In 1997 vormde hij in Amsterdam met conservatoriumleerlingen het uit 12 leden bestaande Royal Wind Music, een dubbel sextet van renaissance blokfluiten. Tto 2010 was hij artistiek leider. In 2002 richtte Paul Leenhouts het kamermuziekcollectief Blue Iguana op. (2004) Paul Leenhouts heeft de historische catalogus van de Stichting Blokfluit opgezet. Sinds 1990 heeft Paul Leenhouts de leiding over The International Baroque Institute at Longy in Boston In 2010 werd Paul Leenhouts aangesteld als hoofd van de afdeling Oude Muziek en dirigent van de UNT Baroque Orchestra aan de University of North Texas.
Clara Legęne, kleindochter van Piet Reijns, die de allereerste volksmuziekschool in Nederland in Enschede oprichtte, heeft in 1995 vanuit de De Vereniging voor Huismuziek een dag voor blokfluitdocenten onder de titel "Hoe gaat het met de blokfluit" georganiseerd. Dit zou in 1997 leiden tot de oprichting van ERTA-Nederland.
Eva Legęne komt uit een buitengewoon muzikale familie: haar grootvader Piet Reyns zette de eerste volksmuziekschool in Nederland op, haar moeder studeerde op haar 15de al piano op het conservatorium, haar vader was organist en orgelbouwer. Eva Legęne studeerde blokfluit bij Jeanette van Wingerden in Arnhem en bij Frans Brüggen aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Eva doceerde aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam en daarna van 1972 tot 1989 aan het Koninklijk Deens Conservatorium in Kopenhagen. In 1970 ontdekte Eva Legęne in kasteel Rosenborg in Kopenhagen twee 17-eeuwse blokfluiten: de Rosenborg-blokfluiten vervaardigd in vroegbarokke stijl uit de stoottand van een narwal. De fluiten zijn vóór 1673 gebouwd en ergens tussen 1673 end 1696 uit het koninklijk paleis in Kopenhagen naar Slot Rosenborg overgebracht. Eva Legčne vroeg Fred Morgan voor haar kopieën van narwal te maken. Dat deed Fred en sindsdien gebruikt Eva deze kopieën tijdens concerten. Eva Legęne's trio heette dan ook: het Rosenborg Trio. Vanaf 1985 werkte Eva Legęne als docente aan de Jacobs School of Music van de Indiana University in Bloomington in de Verenigde Staten. In 2009 stopte Eva Legęne met haar docentverplichtingen om zich meer met concerteren bezig te houden. Op het moment woont Eva Legęne in Duitsland in de omgevin van Stuttgart, in de buurt van het gezin van haar dochter Astrid, die ook blokfluitiste is geworden en doceert aan de muziekschool in Calw.
Jeroen van Lexmond (*1962) speelt blokfluit vanaf zijn zevende jaar. Hij studeerde blokfluit bij Marjolijn van Roon aan het Twents conservatorium. Daarna studeerde hij aan de Academie für Alte Musik in Bremen blokfluit en daarnaast traverso bij Wilbert Hazelzet. Hij werkt als docent en organisator aan de Kaliberschool Twente. Hij is in binnen- en buitenland een veelgevraagd docent oude muziek, blokfluit, traverso en ensembles.
Maurice van Lieshout studeerde piano en blokfluit aan het Brabants Conservatorium Tilburg, het Koninklijk Conservatorium Den Haag en de Scuola Civica Milano. In 1993 richtte Maurice van Lieshout het ensemble voor laatmiddeleeuwse muziek "Fala Música" op, gericht op de studie en uitvoering van de wereldlijke en liturgische meerstemmige muziek uit de 14e en 15e eeuw. Hij werkt ook leider van het vocaal/instrumentale ensemble Schola Stralsundensis. Sinds 2007 is Maurice van Lieshout docent Oude muziek aan Muziekhogeschool Saar en sinds 2011 hoofddocent blokfluit aan de Muziek en Theaterhogeschool in München.
Jan Reint Lok heeft aan de Muziekschool Hengelo een blokfluitpraktijk met zo'n 320 leerlingen. Ert werken vijf docenten. Na de tweejarige basisopleiding kiest een derde van de leerlingen voor blokfluit, op dit moment zijn dat er zo'n 100. Er zijn 8 ensembles op verschillende niveau's. Een voor Nederland unieke situatie. Jan Reint Lok beheert ook een muziekuitgeverij: Tall & Small (zie uitgeverijen)
Chris Maasland ging na het behalen van zijn onderwijzersdiploma blokfluit studeren in Rotterdam bij Kees Otten. Hij heeft veel gedaan voor en in de Vereniging voor Huismuziek, waar hij de verantwoordelijkheid had voor het blokfluitdiploma van Huismuziek, dat tot 1981 lesbevoegheid gaf. Chris Maasland schreef een jarenlang veel gebruikte altblokfluitmethode: Ensemble, en organiseerde de Duits-Nederlandse blokfluitdagen, een belangwekkend blokfluitevenement, waar de SONBU later uit voortgekomen is, dat weer de voorloper was van de Open Recorder Days Amsterdam.
Dana Massad (Israël, 1971) behaalde in 1997 haar diploma’s docerend en uitvoerend musicus aan het Utrechts conservatorium. Heeft een lespraktijk in Driebergen. Dana Massad bespeelt naast blokfluiten ook cello. Dana Massad,
Blokfluitles, AMV en samenspel, tel. 06-12107755
Teresa Matias kreeg in de Algarve, Portugal, vanaf haar vierde jaar piano, blokfluit en balletles. In 2001 studeerde Teresa Matias aan de Escola Superior de Música in Lissabon. Daarna studeerde ze blokfluit in Nederland aan de conservatoria in Utrecht en Amsterdam. is sinds 2008 artistiek directeur van de concertserie "Clássica em Cacela" die elke zomer in Cacela Velha, in de Algarve wordt opgezet. Teresa Matias is vrijgevestigd zelfstandig muzikant/componist in Amsterdam.
Marijke Miessen (Amsterdam, 17 februari 1953 – 19 oktober 2021) studeerde in 1977 "cum laude" af aan het Conservatorium Amsterdam, waar zij gestudeerd heeft bij Frans Brüggen, Walter van Hauwe, Jeanette van Wingerden en Kees Boeke. Gaf talrijke cursussen en masterclasses in heel Europa, was gastdocent aan de Scola Cantorum Basiliensis en hoofdvakdocente aan het Conservatorium van Amsterdam van 1978 tot 1993. Zij vond in 2004 het klimaat in het hoger onderwijs in de afgelopen tien jaar zo verslechterd. dat ze zich op het conservatorium zowel als docent dan als student niet thuis voelde. Ze zou het liefst een nieuwe, geheel anders gestructureerde dan waar ook, opleiding oude muziek op poten zetten. Marijke Miessen had haar eigen platenlabel Teknon.
Jérôme Minis studeerde bij Frans Brüggen. Hij was hoofdvakdocent blokfluit en traverso aan het Cponservatorium van Maastricht en doceerde ook aan het Koninklijk Conservatorium van Kopenhagen, het Centre de Musique Ancienne in Genčve en de muziekhogeschool in Weimar. Vanaf 2001 tot 2010 was hij professor aan de Muziekhogeschool van Münster. Jérôme Minis heeft zich toegelegd op het bestuderen en uitvoeren van muziek uit middeleeuwen, renaissance en Barok.
Ronald Moelker (*Rotterdam, 1956) studeerde blokfluit aan het Conservatorium in Rotterdam en het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, onder andere bij Jeanette van Wingerden. In 1986 won Ronald Moelker de eerste prijs op het Van Wassenaer Concours en werd onderscheiden door de Stichting Organisatie Oude Muziek Nederland en Musica België met Ensemble Super Librum. In 1987 ontving hij de KRO Radioprijs. In 1995 nam hij saxofoonles bij Niels Bijl (klassiek) en later bij Peter Peuker (jazz). Dat leidde tot optredens In het jazzcircuit en combinaties van blokfluit en saxofoon. Samen met Adriana Breukink richtte Ronald Moelker eind 2004 het Bassano Quartet op, waarin ook Wolf Meyer en Saskia Teunisse meespelen. Na het onverwacht overlijden van Adriana Breukink in 2022 ging Ronald Moelker met de anderen verder als Bassano Trio. Daarnaast speelt Ronald Moelker blokfluit als solist. Ronald Moelker maakte 15 Cd's. Commentaar (Henk Pieter Berkman) op zijn CD "Heaven": "Hij brengt op deze cd een groot aantal stijlen en klankkleuren bijeen, en laat horen dat de grenzen van wat er met een blokfluit mogelijk is, nog lang niet zijn bereikt". Naast muziek uit de Renaissance en Barok speelt Ronald Moelker moderne composities en improvisaties, waaronder zijn eigen werk op de Eagle blokfluit, klankschalen en percussie. Hij studeerde composite bij Henk Keizer en componeerde en arrangeerde een aantal kamermuziekwerken met Eagle altblokfluit en tenoren en bassen met stalen labium uit de werkplaats van Adriana Breukink. Ronald Moelker, Dirk Papestraat 72, 7548 AR Enschede, +31 (0)6 46 83 06 16 https://ronaldmoelker.wixsite.com/ronaldmoelker
Hij studeerde bij Jeanette van Wingerden en Marion Verbruggen (eerste fase, Den Haag) en Heiko ter Schegget (Utrecht, tweede fase, uitvoerend musicus) Sacha verdiepte zich in blokfluitbouw bij Jacqueline Sorel (Den Haag). Sacha Mommertz maakt vanaf de oprichting in 2000 deel uit van het Trio da Fusignano, dat wanneer nodig wordt uitgebreid naar Camerata da Fusignano.. Met Suzanne van der Helm, zang en blokfluit, vormt Sacha het duo A duo (2006). Sacha Mommertz was bestuurlid van de Stichting SONBU, doceert blokfluit aan het Centrum voor de Kunsten in Utrecht en bij Kumulus in Maastricht. Van 2004 - 2008 was hij docent historische documentatie en uitvoeringspraktijk aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Hij verzorgt diverse cursussen, onder meer voor de Vereniging voor Huismuziek. Vanaf september 2012 is Sacha Mommertz hoofdvakdocent blokfluit aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg. SaschanMommertz, Koempel 74, 6372 NB Landgraaf, +31(0)6-46922221
Victoria Nair-Price
(Groot-Brittanië, 1982) speelt vanaf haar zesde jaar blokfluit. Victoria Nair-Price studeerde aan het
Birmingham Conservatorium van 2001 tot 2005 bij Annabel Knight en
Dan Laurin en daarna aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij
Reine-Marie Verhagen Victoria Nair-Price is getrouwd, heeft twee kinderen en woont in Appelscha. www.blokfluitencreatievemuziek.nl
Ensemble Oriana werd in 2009 opgericht. Momenteel bestaat het uit de blokfluitisten Saartje Schrage, Anneke Hoekman, Hidesato Sugiyama en zangeres Iris van 't Veer. In de afgelopen jaren heeft Oriana zich voornamelijk gericht op muziek uit de renaissance. Om dat goed vorm te kunnen geven hebben de blokfluitisten speciale consortblokfluiten aangeschaft
Kees (Gerrit Cornelis) Otten (Amsterdam, 28 november 1924 – 25 september 2008) kwam, met een moeder die pianolerares was aan het muzieklyceum in Amsterdam, al vroeg met muziek in aanraking. Kees Otten studeerde eerst klarinet, maar kwam door zijn oom, pianist en dirigent Willem van Warmelo in contact met blokfluit. Willem van Warmelo, een broer van zijn moeder met een grote interesse in oude muziek, wilde het instrument blokfluit begin 30-er jaren zelf leren bespelen, samen met iemand van de jongste generatie en benaderde daarvoor zijn neefje Kees Otten. Van 1930 tot 1936 gaf Willem van Warmelo Kees Otten blokfluitles. Toen kon Kees het beter dan hijzelf. Als teener was Kees Otten gefasiceerd door jezzmusici als Louis Armstrong en Duke Ellington. In 1938 “jamde” hij als 15-jarige op blokfluit in een club in Amsterdam met saxofonist Coleman Hawkins. In de oorlogsjaren ging Kees Otten blokfluitpartijen spelen in Bachcantates, gedirigeerd door Hans Brandts Buys; na de oorlog moest hij kiezen: of door de wereld toeren met Amerikaanse jazzorkesten (Kid Dynamite), waar ze hem wel zagen zitten, ňf in Nederland verder met de oude muziek. Hij koos voor het laatste, mede door zijn serieuze verkering met Marijke Ferguson (*1927),. zijn eerste leerling. In 1945 voerde Kees Otten het vak "blokfluit" aan de Volksmuziekschool in Amsterdam in, vanaf 1946 wijdde hij zich volledig aan het instrument. In 1947 werd Kees Otten hoofdleraar aan het Muzieklyceum Amsterdam. In 1948 vormde Kees Otten het Amsterdams Blokfluit Ensemble, dat bestond uit Marijke Ferguson, Frans Douwes en de 14-jarige Frans Brüggen. Bij gelegenheid werden ze begeleid door klavecinist Jaap Spigt. In 1950 trouwde Kees Otten met Marijke Ferguson. Hij was de eerste conservatoriumdocent blokfluit in Nederland: aan het conservatorium van Rotterdam (1955), later doceerde hij ook aan de conservatoria van Utrecht (1957), Amsterdam (1958), en Den Haag (1970). Kees Otten verzorgde vele radio-uitzendingen.In 1952 vormde Kees Otten Muziekkring Obrecht. Muziekkring Obrecht voerde met vocalisten en instrumentalisten zestiende-eeuwse en nog oudere muziek uit op gamba’s kromhoorns, bomharten, portatieforgeltjes en af en toe blokfluiten. Muziekkring Obrecht bestond uit drie echtparen: Joannes (viool, gamba, luit) en Folly (zang) Colette; Hans (directie en orgelportatief) en Antoinette (vedel) van den Hombergh en Kees Otten (blokfluit) en Marijke Ferguson (kleine harp en blokfluit). Muziekkring Obrecht maakte in 1959 één EP voor Telefunken's "Das Alte Werk". In 1961 viel Muziekkring Obrecht uit elkaar, onder meer door de scheiding van Kees Otten en Marijke Ferguson. In 1954 had Kees Otten samen met Gustav Leonhardt ooik het Leonhardt Consort opgericht. Omdat er vrij weinig mujziek was voor blokfluiten, strijkers en basso continuo verliet Keest Otten het Leonhardt Consort in 1957. Het Leonhardt Consort ging als ensemble voor strijkers en basso continuo verder. In 1963 begon Kees Otten een nieuw ensemble: Syntagma Musicum, met zijn tweede vrouw, blokfluitiste en klaveciniste Barbara Miedema. Syntagma Musica bestond verder uit Will Kippersluys (countertenor), Marius van Altena (tenor, orgelportatief en kromhoorn, Anneke Pols en Leo Meilink, die net als Kees Otten een veelheid van renaissanceinstrumenten bespeelden. nnor.In 1967 verscheen de eerst LP van Syntagma Musicum,. die prompt met een Edison werd bekroond. Vele buitenlandse optredens volgden. De bezetting wisselde nogal, alleen Marius van Altena bleef er tot het eind toe bij. Later zou er nog een LP Edison volgen. In 1987 beëindigde Kees Otten zijn werk en hield ook het ensemble na 25 jaar op te bestaan. Het archief van Kees Otten is door zijn weduwe Maria Klunder overgedragen aan het Nederlands Muziek Instituut in Den Haag. Het is voor idereen toegankelijk.
Bernadette Pollen (* 1962) studeerde af aan het conservatorium te Alkmaar en studeerde pedagogische wetenschappen in Leiden. Zij geeft les in Leiderdorp en geeft leiding aan het PIBO-project aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.( zie Onderwijs). Bernadette Pollen is redacteur van het vakblad Blokfuitist
Het
Praetoriusensemble
ontstond in 1963 in Leiden, toen Piet Kunst, gedreven
blokfluitpedagoog aan de muziekschool aldaar een dubbelblokfluitkwartet vormde
om met een aantal gevorderde leerlingen samen te kunnen musiceren. Het ensemble verzorgde voor het eerst
een avondvullend optreden in 1970 in het Kröller Müller museum en behaalde op de Duits-Nederlandse Blokfluitdagen
3 keer de eerste prijs. In 1979 verscheen een grammofoonplaat, in 1994 een CD naar aanleiding van het 30-jarig bestaan. www.blokfluitensemblepraetorius.nl Van 15 t/m 17 oktober 2004 organiseerde het Praetoriusensemble, dat meer dan 30 leden telt, het International Congres on the Rechorder Orchestra 2004. In 2014 vierde het Praetoriusensemble met een aantal concerten het 50-jarig bestaan.
Red Rose Four, is een blokfluitkwartet, dat in de afgelopen jaren nogal is gewisseld van bezetting, maar op het moment (2017) bestaat uit Robert de Bree, Emma Huysser, Kim Stockx en Ester van der Veen. Zij specialiseren zich op vierstemmige 16de eeuwse consortmuziek en geven zo'n 25 - 30 concerten per jaar. In samenwerking met sopraanzangeres Kitty de Geus was Red Rose Four prijswinnaar tijdens de finale van de International Young Artist’s Presentation - Early Music 2008 in Antwerpen. Red Rose Four heeft één CD opgenomen: "Dese Coxkens".
Yvonne Rietbergen studeerde blokfluit aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht bij Reine-Marie Verhagen en Heiko ter Schegget. Tijdens die studie studeerde daarnaast aan het conservatorium van Tilburg bij de afdeling Early Vocal Ensemble Music onder leiding van Rebecca Stewart, en volgde ze lessen Historische Documentatie en Uitvoeringspraktijk aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag. Ze studeerde ook nog muziekwetenschap aan de Universiteit van Utrecht. Yvonne Rietbergen werkt als musicoloog, heeft een privélespraktijk en is verbonden aan Muziekschool Pijnacker.Met De Blauwe Lijster ontwikkelt ze verhalende voorstellingen. Met blokfluittrio Breeze brengt ze renaissancemanier onder de aandacht.
Marjolijn van Roon (*1954) haalde haar diploma uitvoerend musicus in 1980 aan het Utrechts Conservatorium bij Marion Verbruggen. Zij zette zich jarenlang in aan het conservatorium in Enschede. Zij heeft een goed oog voor het belang van het lesgeven.Zij vind dat conservatoria gedegen pedagogen moet afleveren (2003). Marjolijn van Roon was aan het Artez-Conservatorium docente blokfluit, uitvoeringsptaktijk oude muziek en onderzoekscoach voor master-studenten. Zij geeft nog les aan de muziekschool in Zeist. Marjolein van Roon is lid van Ensemble Novaya Shira, dat onder leiding van zangeres Shura Lipovsky een brug slaat tussen klassieke en traditionale speelstijlen.
Brechtje Roos begon op haar zesde blokfluit te spelen. Ze studeerde bij Pia Elsdörfer in Groningen, bij Jeanette van Wingerden in Den Haag en bij Heiko ter Schegget in Utrecht (afgestudeerd 1999). Brechtje Roos was actief in verschillende muziekensembles: Pétillant, Blaes-tuigh en Zimbello. Voor haar telde niet alleen de muziek, maar ook de wijze waarop deze gebracht werd. Na scholing op de Rietveldacademie Amsterdam, de KABK Den Haag, bij theatergroep PeerGrouP en door co-producties met kunstenmakers uit allerlei disciplines ontwikkelde ze zich tot muziekverteller, -curator en -schrijver. Op die manier maakt Brechtje Roos toegankelijke muziekeducatieprojecten die het publiek muziek in andere contexten aanbiedt. In haar repetitieruimte in Den Haag geeft Brechtje Roos privé- en ensemblelessen blokfluit. Aan huis les krijgen in de omgeving van Den Haag is ook goed mogelijk. https://studiohoor.brechtjeroos.nl
Het uit 13 leden bestaande Royal Wind Music, een dubbel sextet van renaissance blokfluiten werd in 1997 door Paul Leenhouts in Amsterdam gevormd met conservatoriumleerlingen. Het Consort heeft zich op muziek tussen 1500 en 1640 gespecialiseerd. Tot 2010 was Paul Leenhouts muzikaal leider, daarna zocht de groep het zelf uit. In 2019 spelen als deelnemer mee: Petri Arvo, Verena Barie, Francesca Clements, Hester Groenleer, Sarah Jeffery, Dodó Kis, Marco Magalhăes, María Martínez Ayerza, Juho Myllylä, Filipa Margarida Pereira, Irene Sorozábal Moreno, Anna Stegmann en Margarida Yokochi. The Royal Wind Music bracht tot dusver zeven cd’s uit, alle op het Spaanse merk Lindoro. De meest recente is Sweete Musicke of Sundrie Kindes, een verzameling van meesterwerken uit de Engelse Renaissance verschenen in november 2014. Er is een stichting Royal Wind Music, waar je "vriend" van kan worden.
Het blokfluitensemble Sambuca is het enige studentenblofkluitgezelschap in Nederland. Het ensemble is in 1986 opgericht en wordt gerund door studenten. Dirigente is Maartje van den Boom-Coppes. Zaterdag 17 september 2011 organiseert het bloklfuitensemble een bloklfuitdag voor blokfluitisten tussen den 16 - 30 jaar. www.studentenmuziek.nl/world/sambuca.html
Emile ter Schegget begon op zijn 12de zijn blokfluit- en muziekstudie aan het conservatorium van Bordeaux bij Cécile Orsini. In 2015 kon hij aan de Schola Cantorum in Bazel terecht bij Conrad Steinmann en Corina Marti. In 2020 studeerde hij af in Utrecht bij Heiko ter Schegget. Hij treedt op als solist en in kamermuziekensembles. Met klavecinist Tim veldman vormt hij een duo, Emile ter Schegget doceert in Doetnchem, Groningen en Enschede.
Heiko ter Schegget studeerde blokfluit aan het Utrechts Conservatorium bij Leo Meilink en Marion Verbruggen. Toen hij 27 jaar was, werd hij hoofdvakdocent aan het consevatorium van Maastricht. Vanaf 1987 werkte hij in Utrecht. Hij werkte mee aan veel CD producties, o.a. de opnames van de complete Bach cantates o.l.v. Ton Koopman. Samen met Zvi Meniker (klavecimbel) nam hij in 1995 zijn eerste solo CD op met werken van J. S. Bfgtach. Uit vele delen van de wereld komen studenten naar het Utrechts Conservatorium, waar hij hoofdvak blokfluit en kamermuziek doceert, om bij hem te studeren. Naast zijn werkzaamheden als speler en leraar houdt Heiko ter Schegget zich intensief bezig met de bouw van blokfluiten naar historische voorbeelden. In april 1981 bouwde hiuj zijn eerste blokfluit http://www.heikoterschegget.nl
Pauline Schenkelaars studeerde Blokfluit aan het Conservatorium Utrecht bij Baldrick Deerenberg en aan het conservatorium Groningen. bij Pia Elsdörfer. Zij behaalde het diploma Docerend Musicus (1990) en Uitvoerend Musicus (1994) Na haar opleiding volgde ze zomercursussen in Italië en Spanje. Pauline Sschenkelaars werkt als docente in Houten, Woerden en Zoetermeer. Zij maart deel uit van het Vredenborch Trio en geeft zij regelmatig concerten met clavecinist/organist Ronald de Jong en met het Euterpe Consort, een blokfluitensemble met uiteenlopend repertoire. Pauline Schenkelaars is verbonden aan Stichting Blokfluit Midden-Nederland, die jaarlijks een blokfluitorkestdag voor de regio Utrecht organiseert. http://www.muziekschoolhouten.info
Annelies Schraa speelde in het Apollo Ensemble. Zij dwong bewondering af met haar vertolkingen in kamerconcertjes van Vivaldi, die op de 7e Apollo CD "Il preto Rosso" werden opgenomen. De CD kreeg van het maandblad Luister een 9 voor de uitvoering (Luister, maart 2003). Annelies Schraa is docente en muzikaal leider van blokfluitopleiding FEW in Wezep.
Saartje Schrage is Cum Laude afgestudeerd aan het Utrechts Conservatorium bij Heiko ter Schegget, en heeft lessen gevolgd bij onder meer Anneke Boeke, Daniel Brüggen, Bruce Dickey en Kees Boeke. Saartje Schrage richtte Trio Hout op, een Renaissance ensemble met drie blokfluitisten, speelt in het Ensemble Oriana en is artistiek leider van en speler in het Utrechts Baroque Ensemble (met Nienke van der Meulen, Sanne Vos, Ruth Houtman en Herman Mussche).. Daarnaast speelt zij in diverse ensembles ad hoc in binnen- en buitenland. Saartje Schrage heeft een eigen lespraktijk in Utrecht en geeft zo'n 40 concerten per jaar. Telefoonnummer: 06.41906239
Het blokfluitkwintet Seldom Sene debuteerde in oktober 2009 op het ‘Concours International d’Ensembles de
Flűte ŕ bec’ in Le Mans (Frankrijk), waar het ensemble de eerste prijs won.
Dan naam is afgeleid van een
In Nomine van
Chrisopher Tye.
Het blokfluitkwintet Seldom Sene bestaat uit de bokfluitistes
Stephanie Brandt,
Ruth Dyson,
Eva Lio,
Hester Groenleer en
María Martínez Ayerza. Seldom Sene opende in 2010 op 27 augustus het Festival Oude Muziek in Utrecht.
Seldom Sene won in 2014 bij het Van Wassenaerconcours voor
oude-muziekensembles de eerste prijs, de publieksprijs en de persprijs. Ze
gaven in dat jaar ook hun CD "Taracea" bij Brilliant Classics uit.
Laatste CD: El aire se serena, Spaanse muziek, Brillant Classics 95304,
2016. Blokfluit kwintet Seldom Sene heeft een blokfluitcollectie van 75
blokfluiten. In 2017 gaven ze een CD uit met de Golbergvariaties van J.S. Bach:
Brilliant Classics 5028421955919.
Karel van Steenhoven (* 1958, Voorburg), studeerde blokfuit bij Kees Boeke en compositie bij Robert Heppener en Tristan Keuris. Karel van Steenhoven was medeoprichter van het Amsterdam Loeki Stardust Quartet. Hij doceert sinds 1995 in Karlsruhe aan de Musikhochschule. Behalve een bewonderenswaardig ensemblespeler en een prima docent, is hij ook een goed componist. Hij heeft hij een tiental composities voor blokfluit(kwartet en -solo) op zijn naam staan. Zie daarvoor Karel van Steenhoven bij de afdeling Muziekgeschiedenins, componisten. Karel van Steenhoven heeft goede ideeën over het het met blokfluit ging en zou moeten gaan. Zie ook hoofdstuk 6: blokfluit in de 21ste eeuw
Anna Stegmann studeerde in Münster, Duitsland, bij Winfried Michel. Daarna studeerde ze aan het Conservatorium van Amsterdam bij Paul Leenhouts en Walter van Hauwe. Anna Stegman maakt deel uit van de Royal Wind Music en het Amsterdam Collage Ensemble. Met klavecinist Andrea Friggi en afwisselend andere musici vormt Anna Stegmann het barokensemble Odyssee, en met de zussen Yoshiko en Miako Klein het trio Kaze. Mooie CD in 2016: William Babell - Concertos opus 3 for violins & small flute, Pan Classics, PC 10348.
Kim Stockx
studeerde aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag bij Dorothea Winter en
Daniël Brüggen en behaalde in 2009 haar bachelor
diploma blokfluit. Daarna studeerde ze nog barokfagot, klassiek fagot en
dulciaan. Op dit moment is zij bezig haar mastertitel te behalen bij Donna
Agrell, Wouter Verschuren en Alberto Grazzi. Kim Stockx speelt in het
blokfluitensemble Red Rose Four en bij het Arcade Ensemble
Saskia Teunisse-Schut (*1969) studeerde hoofdvak blokfluit bij Michael Barker en Ricardo Kanji aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag en studeerde af bij Reine-Marie Verhagen aan het Utrechts Conservatorium. Saskia Teunisse legt zich in het bijzonder toe op hedendaagse muziek en jazz. Daarnaast maaket zij deel uit van het Bassano Quartet, na het onverwacht overlijden van Adriana Breukink werd dat het Bassano Trio. Saskia Teunisse woont in Bodegraven en is naast haar activiteiten als speler, docent en coördinator bij het Muziek Collectief Bodegraven-Reeuwijk (2013).
Han Tol doceerde tot 2023 aan de Hochschüle für Künste in Bremen en was gastdocent aan de Jacob's School of Music, onderdeel van de Indiana University, Bloomington, Verenigde Staten. Hij heeft een uitgelezen blokfluitverzameling, waaronder een ivoren altblokfluit van Johann Benedikt Gahn, omstreeks 1700 gebouwd. Van 1999 tot 2007 was Han Tol lid van het Flanders Recorder Quartet. Met het Balthasar Neumann Ensemble uit Freiburg en met zijn groep La Dada, was hij als solist, orkestmusicus en clown overal flink aan het werk. Han Tol hield zich diepgaand bezig met de Renaissancemuziek uit de 15de en 16de eeuw. Hij werkte mee aan een 50-tal CD-opnames.
Thomas Triesschijn (*Rotterdam, 1992) begon op zesjarige leeftijd als zangertje in een parochiekoor. Hij studeerde op het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Dorothea Winter en aan het conservatorium van Utrecht bij Heiko ter Schegget. Thomas Triesschijn speelt in het ensemble The Counterpoints. Hj bracht er de CD Thomascantors in Dialogue mee it. Met klavecinist Aljosja Mietus nam hij de CD Inspring Bach in 2015 op. Thomas Triesschijn woont in Zwitseland en doceert aan de Musikschule Luzern. Hij bouwt ook historische blokfluiten.
Ester van der Veen studeerde bij Marjolijn van Roon, Carsten Eckert, en Heiko ter Schegget voornamelijk aan het Utrechts conservatorium. Ze behaalde haar Master in 2008. Ester van der Veen speelt in het blokfluitensemble Red Rose Four en in het barok ensemble Reharvoce. Ester van der Veen geeft les aan verschillende muziekscholen in Nederland en Duitsland, en verzorgt regelmatige cursussen voor de Vereniging voor Huismuziek.
Marion Verbruggen is een van de meest uitgesproken blokfluitvirtuozen van haar generatie. Zij trad overal op en speelde met iedereen mee. Zij won de Erwin Bodky Award, de Nicolai Prijs en de eerste prijs tijdens het blokfluitconcours te Brugge. Zij werkte als eerste blokfluitiste mee aan alle Bach-cantate-opnames van Ton Koopman. Zij heeft reeksen verschillende CD-opnames op haar naam heeft staan (o.m. 2 CD's met Van Eyck; 2 CD's met cellosuites Bach)
Reine-Marie Verhagen (*1953) studeerde aan de vooropleiding van het conservatorium van Tilburg blokfluit bij Pieter van Veen. Daarna studeerde ze bij Walter van Hauwe aan het Amsterdamsch Conservatorium. Reine-Marie Verhagen was van 1998 tot 2019 hoofddocent blokfluit en methodiekdocent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. (2013). Daarvoor doceerde ze van 1977 tot 1979 aan het conservatorium in Enschede en 20 jaar, van 1979 tot 1998, aan het conservatorium van Utrecht (dat ze haar daar hebben laten weggaan!). Zij is mede-oprichtster van de ERTA. Zij maakt deel uit van het Amsterdam Baroque Orchestra onder leiding van Ton Koopman en had daardoor een belangrijk aandeel in de blokfluitpartijen bij de Cantates van Johann Sebastian Bach, zoals die integraal door Ton Koopman werden opgenomen en uitgevoerd. Reine-Marie Verhagen geeft niog privéles en werkt in Europa, de Verenigde Staten en Japan met jonge professionals en amateurs.
Paulus Vis studeerde blokfluit bij Walter van Hauwe en Kees Boeke, aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. In de jaren ’70 richtte hij de formatie GAMMA op, een groep die naast hem bestaat uit: Stefan Terpstra, keyboards & basgitaar, Pieter Nanne Groot, gitaar en Dirk Jan de Koning, percussie. In “Baroque du Nord” speelt hij samen met Marieke van der Kamp, spinet.
Sanne Vos (Arnhem) studeerde tot 2005 aan de conservatoria in Zwolle en Utrecht bij Dorothea Winter, Leo Meilink en Heiko ter Schegget. Daarna specialiseerde zij zich in Middeleeuwse en Renaissance Muziek bij Pedro Memelsdorff aan de Escola Superior de Música de Catalunya. Sanne Vos maakt deel uit van het Utrechts Baroque Ensemble. Zij is docent bij Stichting Musica Allegra in Dieren en aan Muziekschool De Kromme Rijn in Bunnik. Sanne Vos woont in Utrecht. Sanne Vos maakt met Elisabeth Opsahl en Sonja Gruijs deel uit van het blokfluittrio Fa super La. Sanne Vos geef les aan de (mee door haar opgerichte) MuziekFtabriek Utrecht, Het Wilde Westen in Utrecht, Muziekschool "De Kromme Rijn" in Bunnik en RiQQ in Rheden.
Jeanette van Wingerden studeerde bij Kees Otten en Frans Brüggen. Omdat er in het begin van de zestiger jaren nog weinig goede vakdocenten voor de conservatoria waren, doceerde Jeanette van Wingerden op een gegeven moment aan vier conservatoria tegelijk. (Sacha Mommertz: Windkanal 2005-1). In 1962 werd zij hoofdvakdocent aan het conservatorium in Tilburg. Van 1966 tot 1977 was Jeanette van Wingerden hoofdvakdocent blokfluit en oude muziek aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. In 1976 werd zij als opvolger van Hans-Martin Linde hoofdvakdocent blokfluit en oude muziek aan de Schola Cantorum Basiliensis. Daarnaast werkte ze projectmatig in Zürich. In 1989 kwam ze weer terug naar Nederland. Van 1990 tot 1998 (haar pensioenjaar) nam ze het hoofdvakdocentschap aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag weer op zich. Jeanette van Wingerden werkte aan 9 plaatopnames met Frans Brüggen mee en ook nog aan een aantal plaatopnames van andere muzikanten in de jaren zestig. (Liesbeth van der Sluijs: www.recorderhomepage.net/records.html). Jeanette van Wingerden geeft nog steeds privéles en coacht ensembles. Blokfluitles voor wie houdt van het instrument en haar muziek: Jeanette van Wingerden: 020 686 1212 / 06 2016 2072 (2011).
Teun Wisse studeerde blokfluit bij Heiko ter Schegget aan het Conservatorium Utrecht en bij Conrad Steinmann en Donna Agrell aan de Schola Cantorum Basiliensis . Daarnaast studeerde hij ook nog hobo en musicologie . Hij werkt met de ensembles The Early Birds, blokfluittrio opgericht in 2010 met Gerrieke van Dam en Tim Veldman en met klavecinist Teun Braken vanaf 2011 als Teun & Teun. Teun Wisse doceert blokfluit aan het conservatorium van Zürich.
Hilde de Wolf is als blokfluitdocente verbonden aan De VAK, centrum voor de kunsten in Delft, aan de Stichting MOZ-Art in Nieuwerkerk aan de IJssel en aan de Stichting Muziekonderwijs te Pijnacker. Hilde de Wolf geeft ook privélessen thuis in Delft.
Wendy Wouters studeerde blokfluit aan het Conservatorium in Utrecht bij Reine-Marie Verhagen en Heiko ter Schegget. Sinds 2008 heeft Wendy Wouters haar eigen lespraktijk in het bimlokaal in 's Hertogenbosch. Zij geeft ook regelmatig workshops blokfluitensemble in de Ardennen. Wendy Wouters maakt deel uit van het blokfluitensemble Scarabee en de folkband "Violet"
Zephyrustrio, blokfluittrio, in 2008 opgericht. Medewerkers zijn Judith Hokkeling, Jens Seebeck en Janneke Nelissen. De naam van het trio verwijst naar Zephyrus (Griekse mytholgie), personificatie van de westenwind, een zachte, aangename wind, die verkoeling bracht.
Nederland telt (telde) een aantal goede blokfluitbouwers: Een aantal blokfluitisten (Heiko ter Schegget, Baldrick Deerenberg om een paar te noemen) bouwen óók blokfluiten.
Jan Bouterse (*1949) is niet alleen een expert op het gebied van blokfluitbouw en de bouw van andere instrumenten maar geeft daar ook een wetenschappelijk grondslag aan. Zie wetenschappers
Boaz Berney, veelbelovende blokfluitspecialist in Den Haag Maakt diverse Renaissance-consorts (Bassano,
Ganassi, Schnitzer) Ontwikkelde de "droomfluit" een renaissance-achtig model sopraan, die makkelijk aanspreekt en een mooie toon heeft. Ideale betere fluit voor beginners. Is door Mollenhauer in Fulda in productie genomen. Momenteel zijn daar ook een alt- tenor en basbloklfuitvarianten. Maakte de langste blokfluit ooit: een subcontrabasblokfluit van perenhout in Bes (een toon lager dan een cello) van 3 meter. Alleen het Amsterdam Loeki Stardust Quartet, The Royal Wind Music en Adriana Breukink zelf hebben een exemplaar. Vanaf 2007 heeft Adriana Breukink de luidste bestaande klassieke blokfluit ontwikkeld: de Eagle. De Eagle werd in 2012 door de firma Küng in Schaffhausen in produktie genomen met een kleppensysteem, ontwikkeld door Geri Bollinger. De fluiten van Adriana Breukink weden gebruikt door het Bassanokwartet, waar zij ook deel van uitmaakt. Er werd veel op gespeeld door blokfluitist Dan Laurin. Je kunt er moeiteloos qua geluid in een groot orkest mee wegkomen. Adriana Breukink was de meest visionaire blokfluitbouwer van onze tijd. Zij bouwde prachtige blokfluiten, en dacht ook na hoe het met blokfluiten in een volgende generatie verder moest. Zij experimenteerde ook met metalen labiums. Adriana Breukink overleed onverwacht op 6 oktober 2022. Kunath Instrumentenbau neemt de instrumentenbouw deels over en daar kun je ook terecht voor blokfluitrepaties. https://blockfloetenshop.de/Wissenswert/Adriana-Breukink
Adrian Brown leerde het instrumenten maken van 1979 – 1982 aan het Londense College of Furniture en specialiseerde zich op het maken van blokfluiten onder leiding van Kenneth Collins. Collins had op zijn beurt veel ervaring opgedaan in de Dolmetsch-werkplaats in Haslemere. Adrian Brown heeft zich ontwikkeld tot een van de toonaangevende blokfluitbouwers van dit moment. Hij heeft ook een eminente kennis van historische instrumenten, doordat hij onderzoek heeft gedaan bij de meeste grote blokfluitverzamelingen in musea en bij particulieren. Hij heeft zo'n beetje alle bestaande bewaar gebleven renaissanceblokfluiten (196!!) onderzocht. Momenteel heeft hij zich gevestigd in Amsterdam. Adrian Brown bouwt zijn blokfluiten het liefst in sets: consorts met alle gebruikelijke groottes. Hij heet ondertussen meer dan 1000 blokfluiten gebouwd. Adrian Brown bouwde in 2023 ook een prachtige replica van een 16-eeuseblokfluiitkoffer voor 17 instrumenten. Hij onderhoudt een internetsite met alle gegevens over renaissance-instrumenten die momenteel beschikbaar zijn: www.adrianbrown.org/database Adrian Brown heeft zich ook gespecialiseerd in het spelen op en dekennis van anglo-concertina's. Een anglo-concertina is de Engelse versie van de Duitse concertina, klein instrument, verwant aan de accordeon; Samen met zijn vrouw Suzanna Borsch vormt Adrian Brown het duo Dappers Delight: concertina en blokfluit. Adrian Brown, Delistraat 44hs, 1094 CX Amsterdam, tel 0648115476
Hans Coolsma is de vader van de Nederlandse Blokfluit. In 1946 nam hij in het pand Oude Gracht 305 met Wim Meybaum de zaak "In de Blokfluit" over van Jaap Langerhorst. Hij was met de ingevoerde Heinrich/Adler-fluiten die Langerhorst onder de naam "Alcando" verkocht niet tevreden, maakte de fluiten uit Markneukirchen zelf af en gaf ze de naam "Aura". Vanaf 1960 gaat hij zelf fluiten bouwen en creëert de "Coolsmafluit." Zijn handel "In de Blokfluit" die tot 1989 aan de Oude Gracht 305 gevestigd bleef had behalve de blokfluiten ook de het beste blokfluitmuziekliteratuurassortiment ter wereld! (Hermann Moeck Tibia 1/2003) Na Coolsma's overlijden in 1989 ging
de firma over in het bezit van Aafab (een fantasienaam,om maar vooraan in het
telefoonboek te komen), dat ook de produktie van Aura- en Coolsmafluiten overnam.
In de Jeremiestraat 4-6 heeft directeur (sinds 1990) O.M. van Boetzelaer momenteel Het
Nederlands Blokfluitcentrum, waar van alles en nog wat op het gebied van
blokfluiten verkocht wordt. Aafab heeft inmiddels ook het Engelse merk Dolmetsch
overgenomen en heeft een nieuwe lijn vierkante blokfluiten ontwikkeld,
vergelijkbaar met de Paetzoldbassen:
de Coolsma Milleniumbassen, die in 2013 de markt werden gebracht. Aafab, Jeremiestraat 4-6, 3511 TW Utrecht
Tel. 030-2316393 Maarten Helder. In 1993 presenteerde Maarten Helder voor het eerst zijn "zuiver Overblazende blokfluit, een geheel nieuw concept in de blokfluitwereld. Hij bazeerde zich daarbij op de bouwwijze van de Duitse flutien uit de 30-er jaren, waarmee blokfluitist Nikolaj Tarasov hem mee in kontakt bracht. Maarten Helder gind aan het werk, en het lukte hem een tenorblokfluit te scheppen, die volle lage tonen had en waarop drie oktaven te spelen waren. het eerste exemplaar verkocht hij in
1995 en daarna veroverde het instrument zich al snel een plaats in de
hedendaagse-muziek-wereld, waar het blokfluit betrof. Walter van Hauwe
maakt(e) enthousiast reclame voor het instrument. Walter van Hauwe is
buitengewoon opgetogen over deze instrumenten en gelooft dat ze het
standaardinstrument voor uitvoeren van moderne blokfluitmuziek worden. (The
Recorder magazine 15, nr. 4).
lIse Hechler vindt als groot nadeel, dat het instrument door zijn grotere toonomvang
en uitgebreide dynamische mogelijkheden misbruikt wordt om muziekliteratuur te spelen die anders niet te spelen is. De uitvoering van Debussy’s Syrinx door Walter van Hauwe op het blokfuitsymposium Calw 1999 vond zij niet om aan te horen (Tibia 4/98)
Marco Magelhaes studeerde blokfluit aan de Escola Superior de Música de Lisboa bij Pedro Soares en aan het Conservatorium van Amsterdam bij Paul Leenhouts, Walter van Hauwe en Jorge Isaac. Hij leerde het blokfluitbouwen van Fumitaka Saito en Adrian Brown. Hij bouwt sinds 2010 kopiën van barokke alt- en sopraanblokfluiten.
Hans Nieuwland maakt mooie blokfluiten, onder andere "Ganassi"modellen. Hans Nieuwland, Slotmakersstraat 14, 8911 GM Leeuwarden 058-2123184
Henk Piepenbroek maakt
vierkante sopraanblokfluiten naar een ontwerp van Alec V. Loretto, dat weer is
gebaseerd op de Dordrechtfluit
uit het Haags
gemeentemuseum. Bergkamp 7, 7384 AV Wilp, 0571
261453 Zr. Spinhovenlaan 12; 3981 CS Bunnik; 030 656 44 88
Simon Polak maakte de eerste professionele kopie van een instrument van Willem Beukers. (Tijdschrift voor oude muziek 2003/1)
Ella Siekman Blokfluitbouw Dorpsweg 129 1676 GH Twisk; 0227 54 8288
Fumitaka Saito studeerde blokfluit bij Michel Piguet aan de Schola Cantorum Basiliensis en daarna bij Matthias Weilenmann en Walter van Hauwe (Amstedam). In 1992 vestigde hij zich als blokfluitbouwer in Amsterdam. Hij bouwt renaissance blokfluiten naar Ganassi en barokke fluiten naar Bressan en Rippert. Fumitaka Saito bouwt prachtige fluiten, waar ik steeds positievere geluiden over hoor. Renaissanceblokfluiten naar ganassi en barokke fluiten naar onder andere Bressan, Stanesby, Denner en Rippert. Aanbevolen! Fumitaka Saito werkt mee aan het ensemble Aventure Fumitaka Saito: Balistraat 49A, 1091 JC Amsterdam; 020 618 5137; 06-1119 8745; saito-blokfluit@japan-isp.nl.
Jacqueline Sorel, studeerde van 1979 tot 1985 blokfluit aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, en begon daar ook al vrij snel, onder leiding van Ricardo Kanji met blokfluitbouw. Werkte vanaf 1987 samen met Ricardo in een atelier in het centrum van Den Haag en ging vanaf 1995 alleen verder, toen Ricardo naar Brazilië emigreerde. Bouwt blokfluiten naar originelen van Ganassi, Terton, Denner, Debey, Stanesby en Bressan en een eigen alt in 443. Ze streeft er daarbij naar, bij behoud van de karakteristieken van de oude instrumenten, nieuwe instrumenten te bouwen voor de 21ste eeuw, voor hedendaags gebruik, die aan hedendaagse eisen beantwoorden. Jacqueline Sorel organiseert ook een zesdaagse blokfluitbouwcursus voor geďnteresseerden Kazernestraat 96 D, 2514 CW Den Haag 070 365 61 70. Mooie site! Vooral even kijken!
Frans Twaalfhoven bouwde tot ongeveer 1995 blokfluiten in zijn werkplaats in Wapserveen. Daarna maakte een houtstofallergie hem het bloklfuiten bouwen onmogelijk. Heel jammer, want hij had een aantal markante fluittypes op zijn naam zoals de Picolino's in f'''. Met dit fluitje met zes vingergaten en een duimgat was de natuurlijke grens van de hoogte van blokfluiten wel bereikt. Het maken van Picolino's is door niemand van Frans overgenomen. Heb je er dus nog een? Wees er zuinig op! Frans Twaalfhoven maakte ook prachtige volledig doorzichtige altblokfluiten van perspex. Zie bijvoorbeeld de blokfluitbeschrijving op de "Kids-site" van blokfluitkwartet Brisk: www.blokfluitkids.nl/kleingroot.html
Suzanne Tuynman maakt geen blokfluiten, maar professionele houten fluitstandaards, speciaal voor de wat kleinere fluiten zoals sopraan-, altblokfluit. Dat doet ze bij haar bedrijf stc.producties. Zulke standaards kunnen erg handig zijn. http://fluitstandaards.sctproducties.nl
Blokfluitbouwer J.R. van der Veen, voor de tweede wereldoorlog al met blokfluitbouwen begonnen. Volgens een ooggetuige (Henny Vossen, * 1933) had hij een werkplaats in Utrecht, Laan van Nieuw-Guinea 64bis, waar hij sopraan- en altblokfluiten bouwde met als logo naast zijn naam een vis, omdat hij een verwoed sportvisser was. Hij bouwde prima sopraanblokfluiten met "Duitse" greepwijze. Het verhaal gaat dat hij ook de leverancier was van de eerste Aura-blokfluiten. Een altblokfluit in goede staat uit 1964 met "barokboring "(vooruitstrevend voor die tijd!) , samen met grepentabel, handleiding en garantiebewijs is in het bezit van Robert Jan Zandvoort in Zwolle. Daaruit blijkt dat Van der Veen's Blokfluitenbouw in 1964 een werkplaats had aan de Stationsweg 10 in Houten. Voor meer gegevens over deze vrijwel vergeten blokfluitbouwer houd ik mij aanbevolen. Voor een kort interview en een foto omstreeks 1965, bewaard door Elisabeth van Veenendaal (Australië) klik op de foto:
Tom de Vries is blokfluitbouwer in Friesland. Hij studeerde geschiedenis en ontwikkelde een grote interesse in de geschiedenis van de blokfluitbouw. Hij bouwt voornamelijk renaissance fluiten en vroeg barokke fluiten naar Ganassi, Bassano, Rafi en Grece. Maar ook mooie barokfluiten naar Steenbergen en Bressan worden door hem gebouwd. Daarnaast repareert hij alle blokfluiten die daarvoor aangeboden worden Tom de Vries Recorders, Eysingapad 30, Aldtsjerk,
Ronald Wick Fluitbouw, Leenderweg, Eindhoven.
Maakt kopieën van Haka, Heitz, Stanesby, Bressan, Rottenburg en Steenbergen, maar
maakt ook een eigen Ronald Wick-blokfluit.
Blokfluit & Muziek geeft een aantal aardige werken voor blokfluitensemble en blokfluitonderwijs in eigen beheer uit. Zie de afdeling Uitgaven van deze site. Saul B. Groen. Muziekuitgeverij Izis, geeft een methode voor sopraanblokfluit en een methode voor altblokfluit uit met meespeelCD's. De methode voor altblokfluit is erg aardig om "erbij" te doen. Ook nog andere aanvullende uitgaven met muziek met begeleidingsCD's Cenakelweg 2, 6564 BN H. Landstichting. Tel: 024-323 63 17
De Toorts Postbus 9585, 2003 LN Haarlem
Theo Wiersma, Rengerstrjitte 30, 8633 LB Ysbrechtum, tel. 0515-422527 geeft in eigen beheer een veel op muziekscholen gebruikte methode uit: de Blokfluitshop, in handen van Jan Goorissen, alleen donderdag van 10.00 tot 17.00 uur geopend, en verder op afspraak. Cultureel Centrum De Ogtent, Remigiusplein 9, Duiven; 06-19198957; Jan Goorissen was redateur van het vakblad Blokfluitist https://blockfluteshop.wordpress.com
Het Nederlands
Blokfluitcentrum (AAFAB), waar van alles en nog wat op het gebied van
blokfluiten verkocht wordt. Zie ook bij blokfluitbouwers:
Hans Coolsma. Aafab Blokfluitcentrum geeft ook het
blokfluitblad "Blokfluitist" uit
Blokfluitshop Allargando. Blokfluitiste Gerlinde Neele is in eerste instantie voor haar leerlingen gestart met de Blokfluitshop. Je wordt er nog ouderwets geholpen en krijgt een goede service voor de aanschaf van blokfluiten, bladmuziek en accesoires. https://blokfluitshop.allargando.info In het noorden des lands wordt nogal eens gebruik gemaakt van Haarsma muziek, Houtlaan 12, 9203 AT Drachten; 0512 513055
Van Baerlestraat 27, 1070 LP Amsterdam 020 527 7550 Docenten: hoofdvakdocent Jorge Isaac, gastdocenten 2019 Erik Bosgraaf en een aantal anderen Hogeschool voor de Kunsten Utrecht Faculteit Muziek Mariaplaats 27, 3511 LL Utrecht, 030 231 4044 In Utrecht wordt sinds 2014 ook PI blokfluit aangeboden, zie hieronder bij Den Haag. Docenten: Heiko ter Schegget en Heleen Gerretsen Koninklijk Conservatorium Den Haag Juliana van Stolberglaan 1, 2595 CA Den Haag 070 315 1515 Docenten: Reine-Marie Verhagen, Daniël Brüggen Opmerkingen: Op het Koninklijk Conservatorium in Den Haag startte met ingang van 2007-2008 het PIBO: Project Inleidend Blokfluit Onderwijs. Initiatiefneemster is Reine Marie Verhagen. Elk jaar kunnen een aantal vijfjarige kinderen met beloklfuitlessen ing ropesverband beginnen. Elke zaterdagochtend volgen zij een intensoef muziekaal programma. Na twee jaar bespelen zijn op hun gebhoor hun instrument. Sommigen worden uitgenodigd voor een vervolgraject, anderen gaan verder in een normale bloklfuitonderwijspraktijk. Muzikale kennismaking is in 2015 mogelijk op 27 juni en 4 juli . Zie Pibloklfuit Bovendien organiseert het Koninklijk Conservatorium Den Haag elk jaar een Blokfluit Contactdag voor het uitwisselen van ervaringen tussen docenten en studenten. Rotterdams Conservatorium Kruisplein 26, 3012 CC Rotterdam, 010 217 1100 Docente: Thera de Clerq Fontys Hogeschool voor de Kunsten Zwijsenplein 1, 5038 TZTilburg 08850 77744 www.fontyshogeschoolvoordekunsten.nl Docent: Sascha Mommertz
Onderlangs 9, 6812 CE Arnhem, 026 35 35 643 Van Essengaarde 10, 7511 PN Enschede, 053 48 28 130 Aan de Stadsmuur 88, 8011 VD Zwolle, 038 42 70 530 docent: Marjolijn van Roon
Jan Bouterse (*1949) woonde tijdens zijn studie Ecologie en Natuurbescherming in Wageningen (tussen 1967 en 1975) op kamers. Het was daar lastig om piano te spelen, het instrument in de studentensociëteit stonk bovendien wel erg naar bier. Daarom kocht hij op een gegeven moment een blokfluit en nam daar ook les op. Later volgde een traverso. Een en ander leidde tot een diepgaande belangstelling voor oude blaasinstrumenten. 19 januari 2001 promoveerde Jan Bouterse aan de Faculteit der letteren van de Universiteit Utrecht, op het onderwerp "Nederlandse houtblaasinstrumenten en hun bouwers, 1660-1760". De CD-ROM waarop de dissertatie is uitgebracht, verfraaid met 2300 kleuren- en 250 zwart-witfoto's is te verkrijgen bij de Vereniging voor Huismuziek. In 2008 publiceerde Jan Bouterse "Fluitenbouw, een handleiding voor het maken van houtblaasinstrumenten", waarin basistechnieken aangeboden worden voor het maken van blokfluiten, traverso's en barokhobo's. Jan Bouterse is redacteur van de Bouwbrief, tijdschrift voor muziekinstrumentenbouw. http://home.hetnet.nl/~mcjbouterse/index.html
De Vereniging voor Huismuziek, die vanaf haar ontstaan veel voor de blokfluitist heeft betekent (zie introductie), is nog steeds actief in het organiseren van cursussen op het gebied van blokfluitbouw, blokfluitonderhoud en blokfluitmuziek. De Vereniging voor Huismuziek heeft een belangrijke rol gespeeld in de blokfluitboom van de zestiger en zeventiger jaren. De vereniging werd in Terminus, Utrecht opgericht op 5 mei 1951 door Gerrit Vellekoop, Marie Veldhuyzen, Wim Mook, kapelaan Miedema en Renske Nieweg. Gerrit Vellekoop had een muziekvakopleiding voor onder andere viool en directie. Hij zette zich in voor de muziekbeoefening door de niet-vakmusicus en zag de mogelijkheden van Renaissancemuziek en blokfluit voor het musiceren van de amateur. Hij bevorderde het gebruik en de opkomst van de blokfluit door de uitgave van de "Handleiding voor Sopraanblokfluit." Van 1951 tot 1972 zat hij in het Huismuziekbestuur. Huismuziek verzorgde ook een cursus die "amateurs " de mogelijkheid gaf om een "Blokfluitdiploma" te halen. Dat diploma gaf een lesbevoegdheid aan Nederlandse muziekscholen tot 1981! In 2012 hwwft de vereniging 2250 leden en organiseert 40 cursussen. Elk jaar worden er nog steeds (2015) tientallen cursussen georganiseerd voor honderden deelnemers. www.huismuziek.nl. tel. 026-8450788
In 1995 organiseerde De Vereniging voor Huismuziek (Clara Legęne) een dag voor blokfluitdocenten onder de titel "Hoe gaat het met de blokfluit". Deze "blokfluitdag" werd daarna jaarlijks herhaald. Dat resulteerde in 1997 in de oprichting van ERTA-Nederland, de Nederlandse afdeling van de Europese vakvereniging voor blokfluitdocenten (European Recorder teachers Association). ERTA-Nederland was een vereniging die studiedagen organiseerde, een Nieuwsbrief uitgaf en contacten onderhield met andere organisaties en betrokkenen binnen de wereld van de blokfluit. Aanvankelijk opgezet als vakdocentenvereniging was ERTA-Nederland sinds 2006ook opengesteld voor amateurblokfluitisten. Op de ERTA-blokfuitdagen werden deels aparte, deels gezamenlijke activiteiten georganiseerd. In 2010 was voorzitter: Jan Goorissen; penningmeester: Paul Schuurmann ; secretaris: Saskia Teunisse 0172617381; leden: Debbie van den Berg en Lies van der Grient. Na 2012 heeft ERTA-Nederland geen enkele activiteit meer ontwikkeld en lijkt een zachte dood te zijn gestorven zonder daar ruchtbaarheid aan te geven. http://www.blokfluitpagina.nl/erta/index.html De Nederlandse sectie van de European Recorder Players Society: ERPS, in 2001 door Ulrike Volkhardt in Essen opgericht, organiseerde van 29 tot 31 oktober 2004 in Amsterdam het 1st European Recorder Performance Festival. (Zie Duitsland: concoursen etc.)
In de professionele Nederlandse blokfluitwereld is (net als in Duitsland overigens), veel belangstelling voor
avant-garde. Tijden het Festival Oude Muziek, dat inmiddels (2003) zo'n jaar of tien eind augustus, begin september jaarlijks in Utrecht georganiseerd wordt, wordt elke keer een diepgravend wetenschappelijk symposium gehouden: het STIMU-symposium. Twee keer was daarbij de blokfluit het onderwerp. In 1993 was het symposium aan de blokfluit gewijd: The Recorder in the 17th Century en ging het vooral om de blokfluit als solo-instrument in de 19e eeuw, in 2003 ging het over consortmuziek voor blokfluiten uit de Renaissance In Arnhem wordt elk jaar een Blokfluitorkestdag voor de Jeugd georganiseerd, op zaterdag 13 maart 2004 voor de 4e keer. In Zeist werd van 14 tot 17 oktober 2004 het 1. International Congress on the Recorder Orchestra georganiseerd door het Praetoriusensemble onder leiding van Norbert Kunst. Bij elkaar waren er 47 cursussen, verzorgd door 20 ddocenten uit Nederland (12), de Verenigde Staten (3), Groot-Brittanië (2), Duitsland (2) en Venezuela (1). Een tweede ICRO in heeft 12 t/m 15 oktober 2006 in Leiden plaatsgehad. Stichting Blokfluit Midden Nederland Het doel van deze stichting is activiteiten organiseren voor amateur blokfluitspelers uit de regio Utrecht en daarbuiten. De jaarlijkse blokfluitorkestdag is een groot succes. Doorgaans zijn er rond de 100 deelnemers. Informatie hierover bij Pauline Schenkelaars
In mei 2009 werd een nieuw Nederlands tijdschrift voor blokfluitisten gelanceerd: Blokfluitist. Uitgeverij: Acanthus Music, Zwitserland. Hoofdredacteur bij oprichting was Annette Nicolay. In 2012 heeft Aafab Blokfluitcentrum in Utrecht de uitgave overgenomen. Vanaf jaargang 7 nr. 1 (januari 2015) is Maria Martines Ayerza hoofdredacteur. Op het moment (2022) zijn de andere redactieleden Tom Beets, Bernadette Pollen, Sarah Jeffery en Stephanie Brandt. De Stichting Blokfluit heeft ondertussen achtduizend composities voor blokfluit gecatalogiseerd in een Catalogus van hedendaagse čn oude blokfluitmuziek. Stichting Blokfluit is opgericht door Walter van Hauwe. Hij stelde een catalogus van originele blokfluitmuziek, gecomponeerd ná 1900, samen (2019: 6000 titels; 2100 componisten). Paul Leenhouts heeft daar een historische catalogus (2000 titels van 485 verschillende componisten) aan toegevoegd. Op het moment beheert Jorge Isaac de database van de beide catalogi. Je kunt je gratis als gebruiker aanmelden.
In 1986 werden in vervolg op de afwisselend in Duitsland en Nederland
georganiseerde Duits-Nederlandse blokfluitdagen de Open Nederlandse Blokfluitdagen
(SONBU) georganiseerd. Ze waren een hoogtepunt voor elke Nederlandse blokfluitist,
jong of oud, een internationaal evenement op het gebied van blokfluit dat nergens ter wereld zijn weerga kende
en dat sinds 1986 elke drie jaar in Utrecht georganiseerd werd, de laatste keer
in 2004. Tijdens het concours werd vaak duidelijk waar in Nederland de docenten zitten die goed bezig waren. Het evenement vond voortzetting in de Open Recorder Days Amsterdam, een groots Europees blokfuitconcours, dat wordt georganiseerd door de medewerkers van de Royal Wind Music. Met een grote markt, workshops, films en concerten. Vanaf de derde keer (14 t/m 17 mei 2015), voornamelijk tot stand gebracht door de inspanningen van de medewerkers van The Royal Wind Music. Het eerstvolgende ORDA-festijn staat gepland voor donderdag 6 t/m zondag 9 juli 2023. Hou het in de gaten!
Geert Chatrou (*1969) wereldkampioen kunstfluiten 2004. Getrouwd, drie kinderen, woont in Mierlo. Leraar verpleegkunde aan het ROC, werkt in een crisishuis. Speelt vanaf zijn 4e blokfluit. waarbij hij les had van zijn vader. Heeft op het conservatorium blokfluit en koordirectie gedaan. Vormt met twee zussen, die ook blokfluit spelen een buitenstaander een blokfluitkwartet. Speelt ook nog saxofoon, hobo en dwarsfluit bij de Harmonie. In Amerika is Kunstfluiten een vak dat met hoofdletters wordt geschreven, en daar is elk jaar een wereldkampioenschap op de International Whistling Convention. Bij het wereldkampioenschap 2004 speelde Geert Chatrou het eerste deel van Vivaldi's blokfluitfluitconcert in c klein, Puszta Puszta van Jos van den Dungen en Fingerprints II van Herman Beeftink. Uiteindelijk won hij het concours met zijn improvisaties over het Amerikaanse volkslied. Koninginnedag 2004 gaf Geert Chatrou een concert met pianist/organist jan Mulder in de Laurenskerk in Rotterdam. (akkoord 2004/3)
Pierre Culliford (Peyo, Brussel 25 juni 1928 - 24 december 1992), striptekenaar, vond in zijn album "De fluit met zes SMURFEN" de smurfen uit (het verhaal verscheen in 1958 al in het weekblad "Robbedoes". Degene die precies wil weten hoe het zit met die "zessmurfige" fluit, klikt op bijgaande afbeelding.
Maarten Visser is ontwerper en bouwer van een groot aantal aangepaste muziekinstrumenten, vooral dwarsfluiten voor spelers met een handicap. maar hij heeft ook een blokfluit gemaakt die bespeeld kan worden door een speler die maar één hand kan gebruiken. "De Fluitstudio", Jacob Catskade 40-2, 1052 CA Amsterdam, tel. 020-682 3929.
Meer en meer kom je in de blokfluit bouw het gepraat over "voicing'' tegen. Voicing is het precies afregelen van de basisklank van de blokfluit door te werken aan de blaasdoorgang, het blok en het labium.
|