Componisten

uit 1957

 

David Lang (*Los Angeles, Californië, Amerika, 8 januari 1957) studeerde aan de Stanford Universiteit, de Universiteit van Iowa en de Yale Universiteit bij Henri Lazarof, Lou Harrison, Donald Jenni, Richard Hervig, Jacob Druckman, Hans Werner Henze, en Martin Bresnick. In 1989 promoveerde hij tot doctor in de muzikale kunsten aan de Yale Universiteit. Vanaf 2008 is hij er docent.

David Lang woont in New York.

David Lang componeerde

     6 opera’s of werken voor muziektheater

- Modern Painters , 1995, Tekst Manuella Halterhoff

- The Difficulty of Crossing a Field, 1999, libretto van Mac Wellman naar een kort spookachtig verhaal van Ambrose Bierce uit 1888. Plantage-eigenaar en slavenhoudr Williamson verdwijnt vlakbij Selma, Alabama zonder een spoor na te laten, nadat hij een veld van zijn plantage is overgestoken. De opera focust op de verklaringen van de achterblijvers, zoals Williamsons vrouw, de magistraat en het slavenkoor. IJzersterke opera wat betreft de muziek.

- The Carbon Copy Building, "comic strip opera" samen met componisten Julia Wolfe and Michael Gordon en librettist/illustrator Ben Katchor, 1999.

- Lost Objects , oratorium samen met componisten Julia Wolfe en Michael Gordon, 2001

- Prisoner of the state, 2019, opera voor sopraan, tenor, bariton, bas; mannenkoor en orkest, 2019, een herschrijving van de opera Fidelio van Ludwig van Beethoven

     2 balletten

     2 oratoria

     12 orkestwerken

     13 werken voor groot ensemble

- Forced march, 2008, voor 11 instrumentalisten, geschreven voor het Chrash Ensemble

     38 kamermuziekwerken

- Warmth,  voor 2 elektrische gitaren, 2006, intrigerend polyritmisch

- Almost All The Time voor strijkkwartet, 2014, geconcentreerde rust.

- These broken wings voor piccolo, klarinet, viool, cello, percussie en piano, 2020

     42 koorwerken voor koor of zangers a cappella (eventueel zelf met perscussieinstrument)

- i lie, 2001, op yiddische tekst van Joseph Rolnick, voor klein koor Sopraan Alt1 en Alt2; de compositie werd gebruikt de deopeningsscène van de film La Grande Bellezza in 2013 onder regie van Paolo Sorrentino, en werd daarmee wereldbekend.

- Again, naar het Bijbelboek Prediker, 2005, voor gemengd koor,  groeide later uit tot het grote koorwerk The Writings,  2019  

- The Little Match Girl Passion, gebaseerd op het sprookje van Andersen Het meisje met de zwavelstokjes; voor 4 stemmen, elk met een simpel percussieinstrument; Pulitzer Prize for Music, 2008;

- i never , 2010, tekst David Lang, naar Thomas Tallis voor 40 solostemmen, opgesteld in 8 groepen van sopraan, alt, tenor, bariton en bas;

- love fail, 2012, tekst van David Lang; voor vocaal kwartet (koor) met percussieinstrumenten. De legende van Tristan en Isolde wordt verkend door oude bronteksten van Gottfried van Straaabourg te koppelen aan teksen van Thomas Malory en Richard Wagner en moderne teksten van Lydia Davis. Een mooie medidatie over onvermijdelijke liefde, intriges, jalouzie en een tragisch einde

- Last Spring, 2015, voor achtstemmig dubbelkoor, tekst David Lang, naar Aasmund Olavsson Vinje, geschreven voor het Edvard Grief Kor

- The public domain, 2016, voor 1000 zangers (!), die in de openbare ruimte zingen over wat ze met elkaar delen en wat hen met elkaar verbindt.

- The Writings, 2019, voor gemengd koor, gebaseerd op teksten uit het Bijbelboek Prediker

- Sun Centered, 2022, voor kamerkoor, opgedragen aan Louis Andriessen

     20 werken voor koor of zangstem(men) met instrumenten

- Writing on water, 2005,  tekst Peter Greenaway, voor 2 baritons, 1 bas en orkest, 9-delig werk met intermezzo’s. Geschreven voor de viering van de tweehonderdste sterfdag van marine- en oorlogsheld Lord Nelson van Groot-Brittanië

- Heroin, 2007, tekst Lou Reed, vervreemdend arrangement voor tenor en cello

- Death Speaks, 2012, zesdelige liedcyclus, tekst David Lang zelf, voor sopraan, viool, electronische gitaar, piano, allemaal geprepareerd. Kleinschalige maar toch heel indrukwekkende muziek waar je stil van wordt   

- when we were children, 2013, tekst David Lang, voor kamerkoor, hypnotiserend litanie-achtig

     14 pianowerken voor 2, 4 of 6 handen

     16 werken voor een ander instrument solo

- the anvil chorus, voor slagwerk solo

     9 filmscores

- Youth, 2015, regie Paolo Sorrentino

http://davidlangmusic.com

 

Bert Joris (Wilrijk, Antwerpen, België, 18 januari 1957) komt uit een muzikale familie. Hij speelde al jong piano, viool en contrabas. Op zijn dertiende koos hij voor trompet. Hij volgde een opleiding aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium. Ondertussen raakte hij ook meer en meer gefascineerd door de jazz en op zijn zeventiende onderbrak hij zijn studies aan het conservatorium om zich toe te leggen op de jazzmuziek.

Bert Joris begon in 1978 bij het BRT-Jazzorkest onder leiding van Etienne Verschueren als trompettist, componist, arrangeur en gastdirigent. In 1987 werd hij in Bern docent aan de Swiss Jazz School, waar hij ook de bigband leidde. Bert Joris gaf ook enkele jaren trompetles aan het Conservatorium in Hilversum.In het Lemmensinstituut in Leuven geeft hij een jazzcursus, die uiteindelijk tot een aparte jazzafdeling zal uitgroeien.

Bert Joris maakte en componeerde

     11 albums

     28 werken voor bigband

     1 werk voor bigband en concertband

- Connections

     1 werk voor concertband

www. bertjoris.be

 

Luc Van Hove (Wilrijk, Antwerpen, België, 3 februari 1957) studeerde aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium in Antwerpen muziekleer, piano, kamermuziek, muziekgeschiedenis, contrapunt, fuga, compositie bij Willem Kersters, muziekanalyse en vormleer bij August Verbesselt. Daarna studeerde hij nog aan het Mozarteum in Salzburg orkestdirectie en aan de Universitiet van Surrey. Luc van Hove doceerde aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen en de Koningin ElisabethMuziekkapel in Waterloo. Op het moment doceert hij compositie en analyse aan het Lemmensinstituut in Leuven

Luc van Hove werd geridderd tot commandeur in de Orde van leopold II.  

Luc Van Hove doceert compositie en analyse aan het Lemmensinstituut in Leuven en aan het Koninklijke Vlaams Conservatorium in Antwerpen.

Luc Van Hove componeerde

     2 opera’s

     20 orkestwerken

     4 koorwerken

- Modo perpetuo voor cello solo, opus 38, 2000

- Cantico di Frate Sole, opus 51, voor koor en cello solo, tekst Francesco d'Assisi, 2014.

     32 kamermuziekwerken

     3 werken voor zangstem en instrumenten

 

Frank Nuyts (*Oostende, België, 3 februari 1957) kreeg zijn eerste muzieklessen aan het Stedelijk Muziekconservatorium in Oostende. Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium te Gent solfège bij Jos Van den Borre, slagwerk bij Pieter Van Rickstal en kamermuziek bij Gé Michels en Claude Coppens. Daarna studeerde hij compositie en analyse van de 20e-eeuwse muziek aan het Instituut voor Psychoacoustica en Electronische Muziek (IPEM) te Gent bij Lucien Goethals.

Samen met zijn vrouw Iris De Blaere, die hij in 1977 leerde kennen, richt hij in 1989 de groep Hardscore op, een collectief van zeven muzikanten. Hiervoor componeerde hij zes Boeken, waarvoor hij ook de tekst schreef. Sinds 2010 organiseert Frank Nuyts samen met Iris De Blaere in samenwerking met De Bijloke het jaarlijkse muziekfestival ‘Voorwaarts Maart/En Avant Mars

Frank Nuyts doceert op het moment compositie en orkestratie aan de Hogeschool Gent.

Frank Nuyts componeerde

     4 opera’s

- Cambio madre por moto, kameropera, 2014, libretto Rosa Montero

     5 theatermuziekwerken

     5 symfonieën

- 5de Symfonie 'Fetish', 2009, voor slagwerker, piano, harp, sopraan en strijkers; energiek werk

     3 concerten

- Innocence in admiration, pianoconcert, 2008,  voor piano, hobo, fagot, dwarsfluit, slagwerk en strijkers

     24 andere werken voor orkest of groot ensemble

     3 werken voor harmonie en fanfareorkest

     11 (series) koorwerken

     16 series liederen voor zangstem en instrumenten

     58 kamermuziekwerken

- No quiero que os separéis, 2017, voor fluit, hobo en piano, afgeleid van de kameropera Cambio madre por moto uit 2014, geschreven voor het Triotique, melodisch werk

     31 (series) pianowerken

     13 werken voor slagwerk

www.franknuyts.com

 

Bernhard Lang (Linz, Oostenrijk, 24 februari 1957) studeerde aan het Bruckner Conservatorium in Linz compositie bij A. Dobrowolsky, piano bij Gösta Neuwirth, harmonieleer, computermuziek en jazztheorie. Van 1977 tot 1981 maakte hij deel uit van een aantal jazzensembles als componist, arrangeur en pianist. In 1987 richtte hij met G. Präsent und J.M. Willnauer de componistenvereniging "die andere saite"op. Vanaf 1989 doceerde Bernhard Lang aan de Muziekhogeschool in Graz, vanaf 2003 compositie aan de Kunstuniversiteit in Graz. Bernhard Lang woont sinds 1999 in Wenen.

Bernhard Lang componeerde

     2 opera’s

     11 muziektheaterwerken

     5 dansvoorstellingen

     16 orkestwerken

     15 ensemblewerken

     31 kamermuziekwerken

- Monadologie IX 'The Anatomy of Disaster', 2010, voor strijkkwartet, geschreven voor het Arditti String Quartet, gebaseerd op Haydns’Zeven laatste woorden van Christus aan het kruis, de delen hebben dezelfde titels, frasering en harmonie komen overeen; expressionisme op het scherptst van de snede

     7 koorwerken

     12 werken voor zangstem(men) en ensemble

- The Cold Trip, 2017, groot tweedelig werk van 26 liederen, deel 1 voor zangstem en gitaarkwartet, deel 2 voor zangstem, piano en laptop

Deel 2 nr. 16 (15). The Crow, geïnspireerd door Die Krähe uit de Winterreise van Franz Schubert

     4 werken voor zangstem en instrument(en)

     3 werken voor zangstem solo

     17 werken voor een soloinstrument (met elektronica)

     13 elektronische werken

     7 filmscores

     1 hoorspelscore

 http://members.chello.at/bernhard.lang

 

Jean-François Michel (La Corbaz, Zwitserland, 6 maart 1957) Michel studeerde vanaf 1965 muziektheorie, compositie, HaFadirectie en trompet vanaf 1965 aan het Conservatoire de Fribourg bij de docenten Jules-Philippe Godard,  Jean-Pierre Mathez, Francis Schmidhäusler en Jean-Jacques Pfister. Van 1976 tot 1986 was hij solo-trompettist bij de Münchner Philharmoniker en het Münchner Bachorkester dat door Karl Richter geleidt werd.

Tegenwoordig (2014) is hij lid in diverse kamermuziekensembles en dirigent van de Brass Band Fribourg.

Vanaf 1986 is Jean-François Michel docent aan het conservatorium.

Jean-François Michel componeerde

     14 werken voor harmonieorkest en brassband

     2 koorwerken

     15 kamermuziekwerken

- Eastwind voor trompet, trombone en piano of koperensemble, 2012, neo-klassiekwerk, gebaseerd op Oost-Europese volksliedjes.

 

Axel D. Ruoff (*Stuttgart, Duitsland, 24 maart 1957) studeerde vam 1975 tot 1979 muziektheorie, piano en compositie aan de Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Stuttgart en aan de Musikacademie van de stad Kassel bij onder meer Milko Kelemann, Rolf Hempel en Erhard Karkoschka. Van 1983 tot 1985 was Alex Ruoff docent muziektheorie aan de Hochschule für Musik te Trossingen. Van 1985 tot 1987 studeerde Alex Ruoff aan de Kunstuniversiteit van Tokio bij Hiroaki Minami. Sinds 1992 is hij professor aan de Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst in Stuttgart en vanaf 2003 is hij docent voor muziektheorie aan de Kirchenmusikhochschule in Tübingen.

Alex Ruoff componeerde

     2 opera’s

     1 muziektheaterwerk

     2 oratoria

     2 andere werken voor solisten, koor en orkest

     13 orkestwerken

     2 werken voor harmonieorkest

     6 koorwerken

     21 kamermuziekwerken

     5 werken voor zangstem en instrument(ten)

     2 (series) werken voor zangstem solo

     13 (series) orgelwerken

     2 pianowerken

     2 gitaarwerken

     17 werken voor een ander muziekinstrument solo

- Love story I-IV, 1989, voor blokfluit solo

www.axel-ruoff.de

 

Mary Ellen Childs (*Lafayette, Indiana, Verenigde Staten, 13 april 1957) groeide op als danseres en haar muziek is dan ook vaak getekend door dansritmes

Mary Ellen Childs woont in  Minneapolis-St. Paul in Minnesota.

Mary Ellen Childs componeerde

     1 opera

     4 theatermuziekwerken

     4 werken voor orkest (band) of groot ensemble

     10 kamermuziekwerken

- Parterre voor klarinet, fagot, sopraansaxofoon, acoordeon, stem en percussie, tranparante melodievoering, minimalistische trekjes, ritmisch comlex, een driedimensionaal klanktapijt; ook gearrangeerd door blokfluitkwartet

- "Black Box", voor blokfluitkwartet

     3 pianowerken

     4 werken voor zangstem(men) en piano of instrumenten

     4 werken voor accordeon(s)

     2 werken voor koor of vocaal ensemble

     2 werken voor koor en percussie

     1 werk voorkoor en 2 piano’s

     1 werk voor solo strijkbas

     6 percussiewerken

     2 installaties

     2 videowalls

www.maryellenchilds.com

 

Michail Vasiljevitsj Pletnev (*Archangelsk, Rusland, 14 april 1957) kwam uit een muzikale familie: zijn vader was bayanleraar (een Russische accordeon), zijn moeder pianodocente. Hij ging op zijn dertiende naar de Centrale Muziekschool. In1974 ging Michail Pletnev op het Moskou Conservatorium piano studeren bij Jacob Flier en Lev Vlasenko.

Michail Pletnev doceert nu zelf aan het Conservatorium van Moskou.

In 1988 raakte hij bevriend met Michail Gorbatsjov. Vanwege deze vriendschap kon hij in 1990 het Russisch Nationaal Orkest op richten, het eerste onafhankelijke orkest in Rusland sinds 1917 dat niet door de overheid gesubsidieerd werd, en waarvan hij ook de eerste hoofddirigent werd. Die functie legde hij neer aan het eind van de jaren negentig, maar hij is nog steeds de artistiek directeur van het orkest. Michail Pletnev woont momenteel in Thailand.

Michail Pletnev componeerde

     8 orkestwerken

     6 kamermuziekwerken

     1 werk voor zangstem, koor en orkest

     1 liedcyclus voor zangstem en piano

     3 (series) kinderliederen

     2 pianowerken

     8 transcripties voor piano

- Tschaikovsky: Concert suite van het ballet “De Notenkraker”, 1977

- Tschaikovsky: Concert suite van het ballet “Doornroosje”, 1978

 

Jiří Gemrot (*Praag, Tsjechië, 15 april 1957) komt uit een muzikantengezin. Hij leerde vanaf zijn zevende piano spelen bij Ema Dolezalova en studeerde vanaf zijn 13de compositie bij Jan Zdeněk Van 1972 tot 1976 deed hij dat aan het Conservatorium van Praag . Daarna studeerde hij aan de Kunstacademie in Praag bij Jiří Pauer tot 1981. Van 1982 tot 1986 was Jiří Gemrot directeur muziek bij de Tsjechische radio. Vanaf 1990 doet hij dat ook weer. Vanaf 1986 was hij platen/cd-producent bij Panton Records. Hij werkte ook als directeur muziek voor de Tsjechische Televisie.

Jiří Gemrot componeerde

     9 concerten

     6 andere orkestwerken

     1 mis

     1 cantate

     3 andere werken met koor, (solisten), (en instrumenten)

     28 kamermuziekwerken

- Trio voor hobo, harp en piano, 2010

     11 pianowerken

     5 (series) liederen 

www.gemrot.com

 

Alessandro Cavicchi (*Prato, Toscane, Italië, 30 april 1957) speelt vanaf zijn 5de piano en haalde in 1976 op zijn 19de zijn pianodiploma’s aan het conservatorium Luigi Cherubini in Florence. In dezelfde tijd speelde hij in popbands en coverde hij op de piano talrijke in die tijd populaire popnummers.

Vanaf 1979 doceerde hij piano aan de muziekschool “Giuseppe Verdi” in Prato en gaf hij muzieklessen aan de Scuola Media daar.

In 1989 richtte hij het “Nino Rota” kamerensemble op, een sextet, later een trio met fluit, altviool en piano. Daarvoor en ook voor andere ensembles componeerde en arrangeerde hij talloze werken.

Alessandro Cavicchi componeerde

     2 muziektheaterwerken

     orkestwerken

- As night progresses, voor twee piccolo’s en orkest

     12 (series) kamermuziekwerken

     6 liederen

     34 pianoconcertsstukken in pop-jazz stijl

     6 andere series diverse pianowerken

     een pop-pianomethode in drie delen

     talloze arrangementen

www.alessandrocavicchi.it

 

Markus Stockhausen (*Keulen, Duitsland, 2 mei 1957) is de zoon van componist Karlheinz Stockhausen en Doris Andreae en een halfbroer van de muzikant Simon Stockhausen. Op zijn vierde trad hij al op in een theaterstuk van zijn vader, op zijn zesde begon hij met pianoles en vanaf zijn twaalfde speelde hij trompet.

Markus Stockhausen ging naar het Muziekgymnasium in Keulen en studeerde van 1974 tot 1982 aan de Hogeschool voor Muziek in Keulen waar hij begon op piano bij Klaus Oldemeyer, maar al snel overstapte op klassiek trompet bij Robert Platt en jazztrompet bij Manfred Schoof.

Van 1975 speelde hij in het ensemble van zijn vader, die ook verschillende solopartijen voor hem schreef en daarnaast in diverse jazzgroepen.

In 1989 richtte hij met zijn halfbroer Simon Stockhausen en slagwerker Jo Thönes het Trio Aparis op. In 2008 vormde Markus Stockhausen met andere muzikanten de wereldmuziekgroep Eternal Voyage.

Tussen 2000 en 2010 organiseerde hij in St. Maternuskerk in Keulen een maandelijkse concertreeks.

In 2010 richtte Markus Stockhausen de Internationale Akademie für Intuitive Musik op. Vanaf 2002 leeft en werkt Markus Stockhausen samen met de Nederlandse klarinettiste Tara Bouman (2016)

Hij maakte zo’n 70 Cd’s.

Markus Stockhausen componeerde

     theatermuziekwerken

     12 orkestwerken, ook met jazzensemble

- Symbiosis. 2007, voor klarinet, trompet en strijkorkest

- Tanzendes Licht, 2008, voor solotrompet, bigband en strijkorkest

- Yin & Yang, 2011, voor bigband, strijkorkest en blazers

     5 werken voor koor met instrument(en)

     1 werk voor koor a cappella

     1 werk voor zangstem en orkest

     5 kamermuziekwerken

     29 kleine composities voor jezzprojecten

     series liederen

     werken voor een instrument solo

     filmscores

www.markusstockhausen.de

 

 

Uģis Prauliņš (*Riga, Letland, 17 juni 1957) is de zoon van Inta en architect Imants Praulins. Uģis Prauliņš studeerde aan de Emīls Dārziņš Music School van 1963–74. Van 1977 - 1982 studeerde hij directie en muziekpedagogiek aan de Letse Muziekacademie en van 1982 – 1989 compositie bij Jānis Ivanovs en Ģederts Ramans en piano bij Valda Kalnina.

Uģis Prauliņš speelde keyboard in de rockgroep Salve in de 1970er jaren en in de folk-rock groep Vecās mājas in de 1980er. Zijn dochter Paula Praulins is vertaalster Engelse literatuur.

Uģis Prauliņš componeerde

     3 opera's

     1 ballet

     4 dansmuziekwerken

     1 oratorium

     4 orkestwerken

     1 werk voor harmonie-orkest

     6 kamermuziekwerken

     17 werken voor koor (solist) en orkest of instrumenten

     15 koorwerken

- Missa Rigensis (Riga Mass), 2002

- Laudibus in Sanctis,2008, cantate a cappella

- "The Nightingale", 2010, 9-delig werk voor gemengd koor en blokfluit, gebaseerd op het sprookje van Andersen. Prachtig werk.

- Dievaines, 2011, oorspronkelijk voor een koor van 1200 mensen; in 2014 bewerkt voor mezoosopraan en klein orkest.

     2 (series liederen voor zangstem en piano

- "Latvian Solstice in the New World", kerstlied

     1 elektro-akoestisch werk

     16 film- en TVscores

 

Eduard de Boer (Pseudoniem: Alexander Comitas, *Sneek, 24 juli 1957) studeerde van 1975 tot 1984 aan het  Conservatorium in Utrechts piano bij Thom Bollen, compositie bij Hans Kox. Daarna studeerde hij in 197 en 1988 nog aan het Conservatorium van Maastricht orkestdirectie bij Anton Kersjes. Van 1981 tot 1990 was orkest- en koorpianist bij de Nederlandse omroeporganisaties. Daarna richtte hij zich op componeren.

Eduartd De Boer doceert vanaf 1994 compositie aan het Conservatorium van Utrecht. Daarnaast doceert hij blaasorkest-compositie aan het Leopold Mozart centrum van de Universiteit Augsburg.

Eduard de Boer componeerde

     7 opera’s

     4 balletten

     3 toneelmuziekwerken

     2 oratoria

     8 religieuzen werken voor solist(en), koor en orkest of instrument(en)

     3 symfonieën

     6 concerten

     16 andere (series) orkestwerken

     50 (series) werken voor harmonie- en fanfareorkesten

     3 werken voor accordeonorkest

     13 (series) werken voor koor a capella

     10 (series) werken voor koor en orgel of piano

     22 (series) werken voor koor en ensemble of orkest

     23 (series) kamermuziekwerken

     36 (series) liederen voor zangstem en piano of instrumenten of orkest

     15 pianowerken

     1 filmscore

www.eduarddeboer.org/alexander-comitas

Mario Garuti (*Modena, Italië, 4 augustus 1957) studeerde aan de muziekschool “G.Donizetti” in Sesto S.Giovanni viool bij Antonio Maci en compositie bij Umberto Rotondi. De compostiestudie bij Umberto Rotondi maakte hij aan het Conservatorium van Milaan af. Op het moment (2019) geeft Mario Garuti zelf les aan het conservatorium van Milaan. Mario Garuti verdiepte zich ook in elektronische muziek. Met Stefano Carrara richtte hij de multimediale groep U.R.T.O. op waarmee hij in 2000 de Opera-clip Moondata realiseerde, uitgevoerd op het Festival "Di nuovo musica" van Reggio Emilia.

Mario Garuti componeerde in elk geval

     2 orkestwerken

     16 kamermuziekwerken

- Bezel, voor contrabas- en subcontrabasblokfluiten

     2 kamermuziekwerken met elektronica

     1 werken voor zangstem en piano

     1 pianowerk

     3 werken voor een ander instrument solo

     3 werken voor een instrument solo met elektronica

 

Gabriele Manca (*Italië, 12 augustus 1957) studeerde aan het conservatorium van Milaan piano bij Bruno Canino en compositie bij Giacomo Manzoni. Hij slaagde met lof. Gabriele Manca doceert compositie aan het conservatorium “Giuseppe Verdi” in Milaan.

Gabriele Manca componeerde

     6 theatermuziekwerken

     1 orkestwerk

     6 werken voor ensemble

     30 kamermuziekwerken

- Moti perpetui per Opus III e Opus IV di W. Ruttmann (1924-25) voor blokfluiten, accordeon en gitaar

     7 werken voor zangstem en instrument(en)

     20 (series) werken voor een instrument solo, ook met live elektronics

     6 elektro-akoestische werken

 

Tan Dun (*Simao, China, 18 augustus 1957) werd geboren in het dorp Simao, Changsha in de provincie Hunan in China. Als kind was hij gefascineerd door de rol van de shimao in het dorp, die rituelen en officiële gebeurtenissen verrichtte, vaak op muziek gemaakt met voorwerpen uit de natuur, zoals rotsen en water. Tan Dun stelde zijn eigen muziekgroep samen, gebruikmakend van de boeren in het dorp en van waar ze maar op konden spelen, soms niet veel meer dan potten en pannen. Vanwege de rigide bepalingen tijdens de Culturele Revolutie van 1966 tot 1976 was hij niet in staat om muziek te gaan studeren en werd hij aan het werk gezet op een rijstplantage in de Huangjin commune. Daar kon hij meedoen aan een ensemble met andere commune-deelnemers en leerde hij oorspronkelijke Chinese strijkinstrumenten bespelen.

Hij kon wegkomen uit de commune door een door de staat georganiseerde reizende groep van de Opera van Peking. Toen een vrachtwagen vol opera-artiesten in de buurt van de commune verongelukte bij een veerbootongeluk, waarbij velen om het leven kwamen, werd Tan Dun in dienst genomen door de groep als bespeler van de erhu, de Chinese viool en arrangeur. Hij deed dat met zulk goed gevolg, dat hij in 1977 mocht gaan studeren aan het Conservatorium van China in Bejing. Hij studeerde daar onder anderen bij Toru Takemitsu, die hem sterk beïnvloedde.

In 1985 verhuisde Tan Dun naar New York City, waar hij compositie studeerde bij Chou Wen-chung aan de Columbia-universiteit. Tan Dun woont nog steeds in New York. 

Tan Dun componeerde

     7 theatermuziekwerken

     4 opera’s

- Marco Polo, libretto by Paul Griffiths, 7 mei 1996.

     2 oratoria

- Buddha Passion, oratorium voor vier solisten, twee acteurs, jongens koor, gemengd koor en orkest, 2018, Geconcipieerd op de koralen van Bach en de mystiek uit het Oosten. Geïnspireerd op de grotschilderingen in Dunhuang. Libretto in het Chinees , Engels en Sanskriet over het speelse prinsje dat verlichting vindt, Boeddha wordt en het nirwana bereikt. Uitgebreid slagwerk met Tibetaanse klankschalen, Chinese bekkens, waterbekkens en stenen.

     26 orkestwerken

- On Taoism, voor zangstem, basklarinet, contrabas en symfonieorkest, 1985

- Symphony 1997: Heaven Earth Mankind, voor solo cello, bianzhong-klokken, kinderkoor en orkest, voor de officiële ceremonie voor de overdracht van de macht over Hongkong aan China op 1 juli 1997

- Concerto voor Pipa en strijkorkest, 1999

- Internet Symfonie nr. 1 Eroica voor het Youtube Symfonie Orkest, 2008

- The Fire, 1ste pianoconcert, 2008.

- The Banquet, pianoconcert, 2010, gebaseerd op de filmmuziek uit de gelijknamige film uit 2006

- The Wolf, concert voor contrabas en orkest, 2015, meeslepend

- Rhapsody & Fantasia, vioolconcert, 2018

- Fire Ritual, vioolconcert, 2018

- Requiem voor Nature voor symfonieorkest, koor, sopraan, Tibetaanse sopraan, khoomei-bas (keelzanger), morin khuur (paardekopviool uit Mongolië) en pipa, 2021, afgeleid van de Buddha Passion. Het zesdelige werk gaat over de verstoorde relatie tussen mens en natuur. Het libretto is gebaseerd op eeuwenoude verhalen en grotschilderingen  uit de Mogao-grotten in Dunhuang in Tibet.

- Three Muses in Videogame, tromboneconcert, 2021, geschreven voor trombonist Jörgen van Rijen en het Concertgebouworkest. Verbindt de wereld van de computergames aan drie oeroude Chinese muziekinstrumenten

     6 organische muziekwerken met orkest

- Water Concerto, 1998, voor waterpercussie en orkest

- Water Passion After St. Matthew, 2000, voor solisten, koor en instrumenten, met versterkte waterschalen als percussie-instrumenten

- Paper Concerto, 2003, voor papier als percussie-instrumenten en orkest

- Earth Concerto, 2009, voor stenen keramische percussie en orkest, gecomponeerd ter gelegenheid van de  150ste geboortedag van Mahler. Tan Dun voert een soort dialoog met zijn grote voorbeeld

     8 werken voor multimedia, (koor) en orkest

- Martial Arts Trilogy, concerto grosso, 2010,  combineert orkest en multimedia om de geest van de Chinese Krijgskunst te herontdenkken. De muziek is afgeleid van zijn filmmuziek en bestaat uit drie concerten:

Crouching Tiger, Hidden Dragon Concerto  voor cello en dubbele Erhu ("chinese viool"),

Hero Concerto voor viool en Guqin (chinese zevensnarige  citer),

Banquet Concerto voor piano en koor.

- Nu Shu: the Secret Songs of Women, dramatische symfonie voor solo harp, orkest en 12 korte muziekfilms, 2020  

     liederen

- Molihua, bij de uitreiking van de medailles op de Olympische Spelen 302 keer uitgevoerd.

     12 kamermuziekwerken

- In Distance ivoor piccolo, harp en basdrum, 1957

     8 (series) pianowerken

- Eight Memories in Watercolor, 1978, opus 1, aangevuld en gereviseerd 2002

- C A G E, 1994, hommage aan John Cage

- The Fire, geschreven voor pianist Ralph van Raat

- Blue Orchid, herinnert aan de Diabellivariaties van Ludwig van Beethoven

- Film Music Sonata, beeldende pianoversie van de muziek voor de film The Banquet uit 2006

     2 werken voor een ander instrument solo

     6 filmscores

- Crouching Tiger, Hidden Dragon, 2000

- Hero, 2002, waarvoor hij een Grammy en een Oscar won.

- The Banquet, 2006, regie Feng Xiaogang

 

Anders Bertil Michael Jormin (Jönköping, Zweden, 7 september 1957) groeide op in een muzikaal gezin. Zijn vader was beroepsjazzmusicus. Anders Jormin leerde al jong allerlei jazzstandards uitvoeren. Hij studeerde klassiek piano en contrabas aan de Universiteit van Gothenburg. Zijn broer Christian Jormin is slagwerker en pianist.

Anders Jormin heeft als jazzbassist met de meest uiteenlopende musici heeft opgetreden.

Sinds 2002 doceert Anders Jormin contrabas en improvisatie aan de Academie voor Muziek en Drama aan de Universiteit van Gothenburg. Ook is het al vanaf 1995 gastdocent aan de Sibelius Academie in Helsinki. In 2003 kreeg hij een eredoctoraat van de Sibelius Academie

Anders Jormin heeft 80 CD’s/LP’s opgenomen, waarvan 12 met eigencomposities en arrangementen. 

Anders Jormin componeerde

     20 jazz/kamermuziekwerken

- Ama voor het Trio Mediaeval

 

Rolf Wallin (*Noorwegen, Oslo, 7 september 1957) studeerde van 1976 tot 1982 aan de Staatsacademie voor Muziek in Oslo bij Olav Anton Thommessen en Finn Mortensen en in 1985 en 1986 aan de Universiteit van Californië - San Diego bij Roger Reynolds en Vinko Globoka. Als trompettist speelde hij in populaire jazzbands.

Rolf Wallin componeerde

     8 balletten

     4 andere tehatermuziekwerken

     12 orkestwerken

- Under City Skin voor viool, strijkorkest en “surround sound”. Spannend en ruimtelijk

     2 werken voor harmonieorkest

     3 werken voor groot ensemble

     1 koorwerk a capella

     19 (series) kamermuziekwerken

     8 werken voor een instrument solo

     11 elektroakoestische werken, ook met media installaties 

 

Hans Zimmer (*Frankfurt am Main, 12 september 1957) was als jongeman in Engeland actief in rockbands zoals de groep Buggles. Hij trad op in de videoclip van 'Video killed the Radio Star', die een wereldwijde hit werd. Zimmer kwam in contact met film door een jarenlange samenwerking met de componist Stanley Meyers. (fimscore: My Beautiful Laundrette)

In 1988 schreef hij de muziek voor de film Rain Man. Hiervoor kreeg hij zijn eerste Oscarnominatie. Met Jay Rifkin richtte Hans Zimmer het bedrijf Media Ventures op in Los Angeles. Aan het bedrijf zijn twintig componisten verbonden.

Later begon Hans Zimmer  zijn eigen bedrijf in de filmmuziek: Remote Control Productions

Hij wordt beschouwd als de grondlegger van integratie van de electronische muziekwereld met traditionele orkestarrangementen

In 2000 gaf Hans Zimmer zijn eerste concert ooit op het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen-Gent met een 100 man sterk orkest en een 100 man sterk koor. De registratie van dat concert verscheen op cd als het eerste album dat een overzicht gaf van de hoogtepunten uit zijn oeuvre onder de titel "Wings of a Film". In 2010 kreeg hij voor zijn meer dan 100 fimscores een ster op de Hollywood Walk of Fame. Hans Zimmer woont in Los Angeles met zijn vrouw en vier kinderen.

Hans Zimmer componeerde

     100 fimscores

- Rain Man, 1988

- Driving Miss Daisy, 1989

- Crimson Tide, 1995, regie Tony Scott

- The Rock, 1996 (met Nick Glennie Smith)

- The Lion King, waarvoor hij een Oscar kreeg, 1990, zijn enige Oscar. Uitspraak": "Ik maak geen muziek om prijzen mee te winnen. Ik componeer omdat muziek doormijn aderen vloeit. Dat is het enige wat telt voor mij."

"Can you feel the love tonight" wordt in allerlei arrangementen uitgevoerd

- Thelma & Louise, 1991, regie Ridley Scott.  

- The Thin Red Line, 1998, regie Terence Malick, oosters klinkende muziek

- Gladiator, 2000, met Lisa Gerrard

- As good As It Gets

- The Preachers Wife

- The Thin Red Line

- The Prince Of Egypt

- The Last Samurai,  zijn honderdste filmscore, 2003

- Batman begins, 2005, regie Christopher Nolan

- Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest, 2006

- Pirates of the Caribbean: At World's End,  2007

- The Dark Night, 2008, regie Christopher Nolan

- Inception, 2010, regie Christopher Nolan

- Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides, 2011

- The Dark Night Rises, 2012, regie Christopher Nolan

- Man of Steel, 2013 Supermanfilm, regie  Zack Snyder 

- Interstellar, 2014, regie Christopher Nolan

- Dunkirk, 2017, regie Christopher Nolan

- No Time to Die, 2021, James Bondfilm, regie Cary Joji Fukunaga 

- Dune (Dune: Part One), 2021, regie Denis Villeneuve  

www.hans-zimmer.com

 

Elena Kats-Chernin (Tashkent, Uzbekistan, 4 november 1957) studeerde compositie bij Richard Toop, en vanaf 1981 bij Helmut Lachenmann in Duitsland.  In 1994 keerde ze in Australië terug. Elena Kats-Chernin leeft in Sydney.

Elena Kats-Chernin componeerde

     6 opera’s

- Iphis, 1997

- Matricide, the Musical, 1998,

- Mr. Barbeque, 2002,

- Rage of Life, 2010,

     4 balletten

- Wild Swans, 2002, er is ook een orkestsuite uit samengesteld

     13 orkestwerken

- Mythic,  2004

- Wild Swans Concert Suite, 12-delige suite voor orkest en sopraan, 2004

2. Eliza's Aria, werd een populaire song

     11 concerten

- Garden of Dreams, (2009) voor didgeridoo, piano en orkest

- 2 pianoconcerten

     4 werken voor koor en orkest

     2 werken voor zangstem(men), (koor) en orkest

- Rockhampton Garden Symphonies

     4 werken voor kamerorkest

- Clocks, 1993, voor ensemble en tape, wordt over de hele wereld uitgevoerd

     57 kamermuziekwerken

     3 filmtracks

     51 werken voor piano solo

- Book of Rags

- "Russian Rag"

 

Nicholas Lens Ieperen, België, 14 november 1957)  studeerde aan het conservatorium in Brussel viool, contrabas en trompet. Nicholas Lens is ook auteur en woont samen met zijn dochter  Clara-Lane in Brüssel.

Nicholas Lens componeerde

     5 opera’s

- Shell Shock, opera, libretto Nick Cave, 2014

     2 werken voor zangstem en orkest of  instrument

- The Accacha Chronicles, voor sopraan, tenor, countertenor, mezzosopraan, bariton, bas,  kamerkoor, gemengd koor en kamerorkest

Deel I: Flamma Flamma - The Fire Requiem ,1994

Deel II: Terra Terra - The Aquarius Era ,1999

Deel III: Amor Aeternus - Hymns of Love, 2005

     1 serie pianowerken

     4 filmscores

www.nicholaslens.com

 

Chaya Czernowin Haifa, Israel, 7 december 1957) studeerde aan de Rubin Muziekacademie in Terl Aviv en bij Brian Ferneyhough en Roger Reynolds aan de Universiteit van Californië in San Diego. Chaya Czernowin is sinds 2009 hoogleraar compositie aan de Havard universiteit in Boston in de Verenigde Staten.

Chaya Czernowin componeerde

     3 opera’s

     1 theatermuziekwerk

     11 orkestwerken

     15 werken voor ensemble(s)

     11 kamermuziekwerken

     1 koorwerk a cappella

     6 andere vocale werken

     1 pianowerk

- FardanceCLOSE,  2012

 

Artūrs Maskats (*Valmiera, Letland, 20 december 1957) studeerde aan de Jāzeps Mediņš muziekschool bij Jānis Līcītis harmonieleer en bij Marija Mediņa vormleer en instrumentatie. Daarna studeerde hij aan het het Letse Staatsconservatorium bij Valentīns Utkins compositie (diploma 1982).. Van 1982 tot 1997 was Arturs Maskats muziekdirecteur van het Rainis Dailes Theatre en vanaf 1996 tot 2013 artistiek directeur van de Nationale Opera in Letland.

Artūrs Maskats componeerde

     1 opera

- Valentina, 2014

     2 balletten

     100 theatermuziekwerken

     12 orkestwerken

- Cantus Diatonicus,  1982

- Tango voor symfonieorkest, 2002

- My River Runs to Thee, op poëzie van Emily Dickinson, 2019

- Concert voor accordeon en orkest, 2022

     10 werken voor solisten en/of koor en orkest

     12 werken voor koor en piano of orgel of andere instrumenten

     24 koorwerken a capella

- De lente voor koor a cappella

     6 kamermuziekwerken

     1 werk voor zangstemmen

     8 werken voor zangstem en instrumenten

     1 pianowerk

     5 filmscores

 

Andries van Rossem (*Leerdam, 20 december 1957) studeerde orgel bij Johan van Dommele aan het Arnhems Conservatorium en volgde aan het Rotterdams Conservatorium compositielessen bij Klaas de Vries en Peter Jan Wagemans. In 1990 kreeg hij een beurs van het Ministerie van WVC om compositie te studeren bij Franco Donatoni in Milaan

Andries Van Rossem is docent eigentijdse muziek en muziektheater aan de Hogeschool voor de Kunsten ArtEZ in Arnhem en docent orgel en klavecimbel bij het Apeldoornse Cultuurcentrum Markant. Hij is één van de artistieke leiders van het in 1998 opgerichte muziektheater 'De Plaats'. Sinds 2006 is hij als organist verbonden aan de Protestantse Gemeente Rozendaal.

Andries van Rossem componeerde

     3 theatermuziekwerken

     2 werken met video

     4 orkestwerken

- Pier & ocean, 1988 - 1992, vierdelige cyclus, geïnspireerd op een gelijknamig schilderij van Piet Mondriaan.

- Concerto voor piano en kamerorkest,  2016

     7 werken voor (groot) ensemble

     8 kamermuziekwerken

- Rothko, voor orgel en saxofoon, 2007

- Ton sur Ton, saxofoonkwartet en orgel, 2011.

     2 kamermuziekwerken met elektronica

     4 werken voor ko(o)r(en) en instrument(en

     9 (series) koorwerken a cappella

- Vijf Madrigalen, voor gemend koor a cappella, tekst Judith Herzberg, 2010

     9 werken voor (zang)stem(men) en piano of ander(e) instrument(en)

     1 werk voor vier orgels

     9 werken voor een instrument solo

     3 elektronische muziekwerken

www.andriesvanrossem.com

 

 

Leonard Stephen Melillo (pseudoniem: Emilio Maccolini) (*Port Chester, Verenigde Staten, 23 december 1957) studeerde vanaf 1976 natuurkunde aan de Universiteit van Connecticut in Storrs, maar kapte deze studie af om vanaf 1979 aan de Manhattan School of Music in New York City muziek te studeren. Daarna studeerde hij aan het Boston Conservatorium (1980) , en aan de Columbia-universiteit in New York City orkestdirectie bij Jens Nygaard en Atilio Poto.

Omstreeks zijn 17de jaar werkte Stephen Melillo al als muziekleraar in openbare scholen. Hij werkte mee aan een onderzoek hoe met hulp van de muziek betere resultaten bij de de studie van wis- en natuurkunde bereikt kunnen worden. Hij werkte aan de "Perkins School for the Blind" in Massachusetts met muziekstudenten, die met een Braille-systeem opgeleid werden.

Behalve componeren schreef Stephen Melillo ook drie kinderboeken.

Stephen Melillo componeerde

     3 symfonieën

     6 andere orkestwerken

     26 werken voor harmonieorkest

- Kakehashi - That we might live, voor twee koren en groot harmonieorkest, gecomponeerd voor De dodenmars van Bataan,   die jaarlijks als herdenking aan de 100 kilomater lange dodenmars van Filippijnen en Amerikanen, een Japanse oorlogsmidaad op de Filippijnen, wordt gehouden White Sands Missile Range, net buiten de plaats Las Cruces in New Mexico. Aan de mars over 26,2 mijl doen tot 4000 deelnemers van militaire eenheden uit de VS en andere landen mee. Enkele overlevenden van de dodenmars wachten de deelnemers aan het eind op

     30 televisiescores

     filmscores

     gametunes

www.stormworld.com

 

M. Bruno Moretti (Rome, Italië, 1957) is zanger en pianobegeleider en componeerde daarnaast balletten. Bruno Moretti studeerde compositie bij Nino Rota en directie aan de Accademia Musicale Chigiana in Siena.

Bruno Moretti componeerde

     6 balletten

- Caravaggio, ballet in twee bedrijven, choreografie Mauro Bigonzetti. De partituur is gebaseerd op verschillende werken van Claudio Monteverdi.

     5 filmscores

 

Alexandre Danilevsky (*Sint Petersburg, Rusland, 1957) studeerde in Sint Petersburg bij Galina Ustvolskaya. Daarna studeerde hij aan de Scola Cantorum Basilensis in Zwitserland. Op het moment leeft Alexandre Danilevsky in Frankrijk, in Metz. Hij is artistiek directeur van 'Syntagma', een oude muziek ensemble.

Alexandre Danilevsky componeerde

     1 orkestwerk

     10 strijkkwartetten

     6 (series) kamermuziekwerken

- "Antiphones - I" (1997) II, en III voor blokfluitkwartet

     8 pianowerken

     3 series werken voor een ander soloinstrument

- Lauda, Revelation, voor cello solo

     4 werken voor zangstem en instrumenten 

- Lauda ‘Se mai per maraveglia’ "In memoriam Rachel Beckwith"

- Oda an die Traurigkeit 

http://www.danilevski.info

 

Louwe Kramer (Urk, 1957) is sinds februari 1999 dirigent van het Christelijk Urker Visserskoor Crescendo. Op jonge leeftijd begon hij al met zijn muzikale studie, die werd onderbroken doordat hij de Noordzeevisserij ging beoefenen. Na jaren gevist te hebben kwam hij weer "aan de wal" en ging verder met de dirigentenopleiding. Louwe nam de dirigeerstok over van zijn vader Meindert Kramer en is daarmee de derde generatie Kramer die de directie over Crescendo voert.

Louwe Kramer componeerde

     20 koraalzettingen voor koor

- Wie is hij?

 

Paul Leenhouts (*1957) studeerde muziek aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. In 1978 richtte hij, samen met Daniël BrüggenBertho Driever en Karel van Steenhoven het Amsterdam Loeki Stardust Quartet kwartet op, dat bleef bestaan tot 2001. Vanaf 1986 had hij de leiding van de Open Nederlandse Blokfluitdagen en vanaf 1990 directeur van het Internationale Barokinstituut in Boston. Een tijdlang is hij hoofdleraar blokfluit geweest aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. In 1997 richtte hij The Royal Wind Music op. Hij was daar tot 2010 artistiek directeur van. Op het moment (2017) is hij directeur van Oude Muziek Studies  aan de Universiteit van Noord Texas. Samen met Walter van Hauwe ontwikkelde hij op het internet de Stichting Blokfluit met onder meer een Catalogus voor eigentijdse muziek. De Stichting Blokfluit wordt op het moment (2017) bijgehouden door Jorge Isaac.

Paul Leenhouts componeerde

     28 werken die iets met blokfluit hebben

- Report upon 'When shall the sun shine', 1981, voor blokfluitkwartet

- King William’s Rambles, 2006, voor blokfluitkwintet

- Quo quondam victa furore, 2015, voor blokfluitkwintet, geschreven voor Seldom Sene, tornado met karakteristieke jazzy akkoorden. 

- Kra Watt K 19, 2017, voor blokfluitensemble of blokfluitorkest

 

Eugene Magalif (*Vitebsk, Wit-Rusland, 1957) studeerde aan het Muziekcollege in Vitebsk en aan het Staatsconservatorium van Wit-Rusland. Nadat hij was afgestudeerde componeerde Eugene Magalif popsongs en muziek voor kinderen, waarmee hij aardig populair werd. In 1990 verhuisde Eugene Magalif naar de Verenigde Staten. Momenteel (2018) woont hij in New Yersey.

Eugene Magalif componeerde

     musicals

     theatermuziekwerken

     cantates

     orkestwerken

- Dances of the Royal Court, 5 dansen voor symfonieorkest, 2013

     koorwerken

     kamermuziekwerken

- Tarantella, uit Dances of the Royal Court,  voor twee picoolo’s en piano, 2014

     werken voor zangstem en piano

     pianowerken

     radioscores

     Tvscores

     filmscores

www.eugenemagalif.com

 

Arvydas Malcys (*Litouwen,1957) studeerde cello bij Domas Svirskis en compositie bij Vytautas Laurušas aan de Litouwse Muziekacademie.

Sinds 1979 speelt Arvydas Malcys cello bij het Litouws Nationaal Symphonie Orkest.

Arvydas Malcys componeerde

·         36 orkestwerken

·         40 kamermuziekwerken

- Elegy, 2012 voor 4 altviolen

·         8 werken voor instrumenten solo

·         3 werken voor zangstem en piano

·         6 liederen voor kinderen

·         1 werk voor volksinstrumenten

 

Jeff Nichols (*Colorado, Verenigde Staten, 1957) componeert vanaf zijn negende. Hij studeerde aan de Interlochen Kunstacademie en de Juilliard School en daarna nog aan de Princeton en de Harvard Universiteit bij Milton Babbitt en Donald Martino.

Jeff Nichols schreef ook een groot aantal artikelen over muziek. Op het moment (2017) doceert hij aan het Queens College en aan het Graduate Center van de stadsuniversiteit van New York.

Jeff Nichols componeerde

1 orkestwerk

17 kamermuziekwerken

by the night-wind sent, voor renaissance altblokfluit in g’, elektrische gitaar, piano, slagwerk en contrabas, 2006, geschreven voor het ensemble Champ d’Action met blokfluitiste Tomma Wessel. Atmoferisch.

3 werken voor (zang)stem en instrumenten

2 pianowerken

5 werken voor den ander instrument solo

Perplexed Symmetries, 2006, voor tenorblokfluit, geschreven voor Gerd Lünenburger, die het nooit meer kon uitvoeren, omdat hij er te ziek voor was en in 2010 overleed. Tomma Wessel heeft het op een herdenkingsconcert aan hem uitgevoerd.   

http://jeffnichols.net

 

Máximo Diego Pujol (*Buenos Aires, Argentinië, 1957) studeerde aan het Juan José Castro Provinciaal Conservatorium gitaar bij Alfredo Vicente Gascón, Horacio Ceballos, Abel Carlevaro, Liliana Ardissone en Miguel Angel Girollet. Hij studeerde ook harmonieleer en compositie bij Leónidas Arnedo.

Máximo Diego Pujol woont nog steeds in Buenos Aires, waar hij componeert en les geeft.

Máximo Diego Pujol componeerde

     3 (series) werken voor gitaarensemble

     9 (series) kamermuziekwerken met gitaar

     7 gitaarduetten

     3 werken voor zangstem en gitaar

     25 (series) gitaarwerken

     2 werken voor gitaar en orkest

     2 werken voor gitaartrio

     3 (series) werken voor gitaarkwartet

     3 (series) werken voor gitaar en strijkkwartet

- Guernicasuite voor gitaar en strijkkwartet, 6-delige suite, gebaseerd op het gelijknamige schilderij van Pablo Picasso. Verbeeldt de ontreddering van dit Baskische dorp na het bombardement in 1937.

2. El ave (de vogel), vrij klassiek

4. El toro y el cabalo (de stier en het paard), heel erg Spaans

     1 werk voor bandoneon, gitaar en strijkorkest

     1 werk voor strijkkwartet

     1 fluitwerk

www.maximopujol.com

 

James Rae (*Tyneside, Engeland, 1957) studeerde van 1975 tot 1979 aan de Guildhall School voor muziek en drama in Londen klarinet bij Yona Ettlinger, basklarinet bij Stephen Trier, piano bij Meriel Jefferson en compositie bij Patric Standford.

Na het verlaten van de Guildhall opleiding is James Rae flink bezig geweest als muzikant (leider van het Phoenix Saxophone Quartet), componist (120 uitgaven) en muziekdocent. Momenteel doceert James Rae saxofoon bij het Nationaal Jeugd Orkest van Groot Brittanië.

James Rae woont in Carshalton Beeches in Surrey met zijn vrouw Sue en zijn twee zonen Andrew en Stephen. Hii is geïnteresseerd in eten, drinken en alles wat met spoorwegen te maken heeft.

James Rae componeerde

     5 schoolmusicals

     16 (series) ensemblewerken

     36 kamermuziekwerken voor blaasinstrument(en) en piano

     16 kamermuziekwerken voor twee tot vier blazers

- Jazzy recorder duets voor twee altblokfluiten, 2006

- Easy Blue  Flute Duets, voor twee dwarsfluiten, 2006

     6 kamermuziekwerken voor strijker(s) en piano

     1 lied voor zangstem en piano

     16 (series) werken voor blaasinstrument solo

- 40 Modern Sudies voor dwarsfluit solo, 1996

- Style Workout, Studies in classical, jazz, rock and lartin styles voor dwarsfluit solo, 2006

- 42 More Modern Sudies voor dwarsfluit solo, 2013

     1 werk voor altviool solo

 

Bernard Wayne Sanders (*DePere, Wisconsin, Verenigde Staten, 1957) studeerde tot 1979 muziek aan het St. Norbert College (bachelor magnum cum laude) en daarna tot 1983 compositie en orgel aan de Wichita State University. Tenslotte studeerde Bernard Sanders nog orgel aan de Hochschule für Musik in Hamburg en Kerkmuziek in Hamburg en Keulen.
Bernard Sandrs is van 1974 actief als kerkmuzikant. Hij is sinds 1994 muziekdirecteur van de parochies van St. Gallus en Maria-Königin in Tuttlingen

Bernard Sanders componeerde

     28 (series) kamermuziekwerken

- 4 x 4 (1992), voor houtblaaskwartet,

·         2 werken voor koor a cappella

     16 (series) orgelwerken

 

Gernot Wolfgang (*Bad Gastein, Oostenrijk, 1957) studeerde aan de Muziekuniversiteit in Graz in Oostenrijk en aan het Berklee College of Music in Boston. Van 1990 tot 1993 gaf Gernot Wolfgang les in Jazzcompositie en Harmonieleer aan de Muziekuniversiteit in Graz. Hij woont op het moment in Los Angeles, Verenigde Staten.

Gernot Wolfgang componeerde

     4 orkestwerken

     32 (series) kamermuziekwerken

- Encounters, voor viool en fagot, 2009

- Low Agenda, voor fagot en contabas, opgedragen aan jazzsaxofonist Michael Brecker;

     2 pianowerken

     1 werk voor fagot

     19 jazzcomposities

     1 elektronisch muziekwerk

     8 filmscores

www.gernotwolfgang.com