Componisten
vanaf 1980
Yamandu Costa (*Passo Fundo, Brazilië, 2 januari 1980) is de zoon van zangeres Clari Marson en Algacir Costa, gitarist en trompettist van de groep Os Fronteiriços (De avonturiers). Vanaf zijn zevende jaar begon Yamandu Costa gitaar te studeren bij zijn vader, en leerde het instrument beheersen door studie bij Lúcio Yanel, een Argentijnse gitaarvirtuoos die woonde in Brazilië. Vanaf zijn vijftiende bestudeerde Yamandu Costa de Braziliaanse, Argentijnse en Uruguayaanse volksmuziek en de muziek van andere Brazilianen zoals Radamés Gnattali, Baden Powell de Aquino, Tom Jobim en Raphael Rabello. Zijn favoriete instrument is een zevensnarige Brazilinaase gitaar.
Yamandu Costa maakte
• 17 CD’s en 2 DVD’s
Yamandu Costa componeerde
• Zuidamerikaanse dansen
- chorinho's,
- bossa nova's,
- milonga's,
- tango's,
- samba's
- chamamé's.
• 15 andere werken
- Passeios Suite, suite voor gitaar, accordeon en strijkorkest
Minne Veldman (*Sauwerd, provincie Groningen, 8 februari 1980) had orgelles van Roelof Elsinga, Sietze de Jong en Harm Jansen. Hij studeerde aan het Conservatorium in Zwolle bij Harm Jansen, waar hij op 29 juni 2001 slaagde voor zijn eindexamen.
Op 14-jarige leeftijd begeleidde Minne in Hasselt voor het eerst een kerkdienst en twee jaar later gaf hij in Zwolle zijn eerste orgelconcert.
Als vaste organist was hij van 1995-1997 verbonden aan de Gereformeerde Kerk te Hasselt. Sinds 1998 is hij organist van de Rehobothkerk te Urk. Minne is dirigent van vijf koren.
Minne Veldman componeerde
• 26 bundels koraalbewerkingen
- koraalfantasie over "Wat de toekomst brengen moge"
- Psalm 124, Trio, orgelkoraal en toccata, 2014
- toccata Psalm 8
- Inleiding, Variaties en Finale Psalm 111 (koraalbewerkingen bundel 23)
- Fantasie "Jezus is mijn toeverlaat" (koraalbewerkingen bundel 26)
• 2 bundels orgeltranscipties van klassieke muziek
Pieter Campo (*België, 19 februari 1980), kreeg vanaf zijn 8ste jaar blokfluitlessen van Els Spanhove en dwarsfluitlessen van Walter Heynen en Johan Diercks aan de muziekacademie. Vanaf zijn 18de jaar studeerde hij aan het Lemmensinstituut te Leuven blokfluit bij Bart Coen en Bart Spanhove, traverso bij Frank Theuns en compositie bij Luc Van Hove.
Pieter Campo componeerde
• 16 kamermuziekwerken
- The Foggy Dew, voor blokfluitkwartet en gitaar, arrangement van een 17de eeuwse traditional.
- Vuur, voor blokfluitkwintet, 2002
- Meditativo, voor blokfluitkwintet
• 2 liederen
• 9 kinderliederen
Nicolas Mondon (*Nantes, Frankrijk, 20 februari 1980) studeerde aan het Conservatorium van Parijs pianobegeleiding bij Maciej Pikulski, Jeff Cohen, en Noël Lee en improvisatietechnieken bij Alexandros Markeas. Daarna studeerde hij in het Conservatorium van Parijs compositie bij Gérard Pesson en vervolgens studeerde hij vanaf 2006 bij Horatio Radulescu, Michaël Levinas en Philippe Leroux en nam hij twee jaar deel, in 2009/2010 en 2011/2012 aan de IRCAM compositie en computermuziekcursus in Parijs. In 2012 vormde Nicolas Mondon het eigentijds ensemble InSoliTus, waar hij muzikaal leider van werd. Op het moment (2022) doceert Nicolas Mondon muziek aan et Vitry-sur-Seine Conservatorium in Zuid-Oost Parijs. Hij is bezig met een proefschrift over de mogelijkheden van gamelanmuziek
Nicolas Mondon componeerde
• 2 orkestwerken
• 9 kamermuziekwerken
• 4 werken voor een instrument solo.
• 4 series pedagogische muziekwerken
• 3 elektro-akoestische werken
• 1 akoesmatisch werk
Anna Clyne (*Londen, Groot-Brittannië, 9 maart
1980) begon als kind muziek te schrijven, op haar elfde had ze
haar eerste
compositie af. Anna Clyne studeerde muziek aan de Universiteit van Edinburgh en
aan de Manhattan School of Music bij Marina Adamia, Marjan Mozetich
en Julia Wolfe.
Anna Clyne componeerde
• 1 kameropera
• 8 concerten
- Dance, 2019, celloconcerto, vijf delen geïnspireerd op teksten van de Perzische dichter Rumi. Stilte, schoonheid en mystiek.
- Weathered, concert voor klarinet en orkest, 2022
• 10 andere orkestwerken
- This Midnight Hour, 2015
- Abstractions, 2016, schilderijen uit de Baltimore Art Museum worden verklankt
• 23 kamermuziekwerken
• 8 werken voor een soloinstrument, ook met elektronica
• 3 koorwerken
• 4 werken voor zangstem(men) en instrument(en)
Fabien Waksman (*Roubaix, Frankrijk,
2 juni 1980) studeerde aan het Conservatorium van Saint-Maur, en da
arna aan het Conservatoire national supérieur de musique et de danse in Parijs harmonieleer
bij Jean-François Zygel, contrapunt bij Jean-Baptiste Courtois en Thierry
Escaich en orkestratie bij Michèle Reverdy. Hij studeerde
ondertussen ook nog compositie bij componist
Guillaume Connesson.
Fabien Waksman doceert vanaf 2005 harmonieleer aan het Conservatoire national supérieur de musique et de danse de Paris. Hij laat zijn leerlingen in samenwerking ook opera’s, musicals en balletten componeren. (2022)
Fabien Waksman is gefascineerd door kosmologie. Hij werkt voor kosmologische composities samen met astrofysicus Jean-Philippe Uzan.
Fabien Waksman componeerde
• 4 opera’s
• 7 orkestwerken
- L'Île-du-Temps voor accordeon en orkest, 2021, driedelig “klassiek” accordeonconcert
• 7 kamermuziekwerken
• 5 vocale werken
• 3 pianowerken
• 1 werk voor viool solo
• 1 filmscore
Bram Van Camp (*Antwerpen, België, 4 juni 1980)
studeerde in de compositieklas van Wim
Henderickx aan het
Conservatorium
van Antwerpen. In 2003 slaagde hij daar voor compositie, muziekanalyse,
contrapunt en fuga en ook nog voor viool en kamermuziek. Bram Van Camp studeerde
verder aan het Conservatorium van Amsterdam bij
Theo Loevendie. In 2004 haalde
zijn Bachelor voor Compositie met grootste onderscheiding.
Bram Van Camp doceert compositie aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen en aan de Academie van Merksem (Antwerpen). Hij is initiatiefnemer van The Times, het forum voor jonge componisten verbonden aan het Hermes Ensemble, waar hij jaarlijks fungeert als coach.
Bram Van Camp componeerde
• 12 orkestwerken of werken voor groot ensemble
- concerto voor viool en ensemble
• 14 kamermuziekwerken
- Scherzo - Bagatelle voor viool en piano, 2018, In memoriam Eugène Ysaÿe, geschreven in opdracht van de Koningin Elisabethwedstrijd
• 7 (series) werken voor zangstem en instrument(en)
• 5 werken voor een instrument solo, 2008
www.bramvancamp.com
Hanne Deneire
(*Hasselt, België, 23 juni 1980) studeerde van 1998 tot 2003 compositie
aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen bij
Wim Henderickx en
Luc Van Hove. Daarnaast studeerde Hanne Deneire
basklarinet en piano.
Hanne Deneire
studeerde ook psychologie, en werkt sinds 2006 als muziektherapeute en begeleidt hoogbegaafde kinderen.
Hanne Deneire componeerde
• 1 opera
- "Papieren Geluk”
• 5 orkestwerken
- Mitä, 1999, eerste prijs Aquarius compositiewedstrijd.
• 5 werken voor groot ensemble
• 21 kamermuziekwerken
• 2 koorwerken a cappella
• 2 koorwerken met instrument(en)
• 1 filmmuziekwerk bij de gelijknamige historische stomme film van Charles Tutelier uit 1919, de eerste Belgische film ná de Eerste Wereldoorlog:
- La Belgique Martyre, 2014, voor mezzosopraan, kamermuziekensemble, electronica en video
Evan Johnson
(*Washington, Verenigde Staten, 5 augustus 1980) studeerde compositie aan het
Kunstcollege van de Universiteit
van Buffalo en aan de Yale Universiteit in New Haven. Hij doceerde aan de
Universiteit van Buffalo, de Northeastern Universiteit en Harvard. Evan Johnson woont in Arlington,
Massachusetts, met zijn vrouw Eugenie Brinkema en twee kleine kinderen (2022).
Evan Johnson componeerde
• 3 werken voor orkest of groot ensemble
• 14 kamermuziekwerken
• 5 werken voor zangstem(men) en instrument(en)
• 6 werken voor zangstemmen of koor a capella
• 8 pianowerken
• 12 werken voor een ander instrument solo
Éric Champagne (*Montreal, Quebec, Canada, 22 augustus 1980) studeerde compositie aan de Universiteit van Montréal bij Michel Tétreault, François-Hugues Leclair, Michel Longtin, Denis Gougeon, Luis de Pablo, José Evangelista, John McCabe, en Gary Kulesha. Naast componeren houdt Éric Champagne zich bezig met hij schrijven van artikelen, het afnemen van intervieuws en het geven van muziekrecensies.
Éric Champagne componeerde
• orkestwerken
Exil intérieur, symfonisch gedicht over de keerzijde van de American Dream, 2016
• kamermuziekwerken
• werken voor zangstem(men) en instrument(en)
Missy Mazzoli (*Lansdale,
Pennsylvania, Verenigde Staten, 27 oktober 1980) studeerde compositie en
muziek
theorie aan de Universiteit van Boston bij
John Harbison en daarna
van 2002 tot 2004 aan het Koninklijk conservatorium in Den Haag bij
Louis Andriessen, Martijn
Padding en tenslotte tot 2006 aan de Yale School of Music bij
Aaron Jay Kernis, David Lang
en Martin Bresnick.
In 2006 doceerde Missy Mazzoli zelf compositie aan de muziekafdeling van de Yale Universiteit. Van 2007 tot 2010 was ze Uitvoerend Directeur van het MATA Festival in New York City, gewijd aan het promoten van het werk van jonge componisten.
Vanaf 2013 doceert Missy Mazzoli compositie aan het Mannes College of Music.
Missy Mazzoli woont in Brooklyn, New York (2017). Ze is oprichtster en keyboardspeelster van Victoire, een electro-akoestische band die haar composities uitvoert.
Missy Mazzoli componeerde
• 6 opera’s
- Song from the Uproar: The Lives and Deaths of Isabelle Eberhardt, 2012, kameropera voor mezzo-sopraan, vijfstemmig koor en ensemble, libretto Royce Vavrek en Missy Mazzoli
- Breaking the Waves, 2016, libretto Royce VaVrek
- Proving Up, 2018, opera, libretto Royce Vavrek gebaseerd op een kort verhaal van Karen Russell voor twee sopranen, mezzo-sopraan, tenor, bariton, bas, acteur/danser met kamerorkest. Het verhaal speelt zich af in Nebraska. Het gezin Zegner werkt zich daar dood in haar streven de American Dream waar te maken. Prachtige rollen van pa Zegner (bariton), ma Zegner (sopraan) en zoon Miles Zegner (tenor)
• 1 ballet
• 8 orkestwerken
- Sinfonia (for Orbiting Spheres), 2014, gereviseerd in 2016
• 25 kamermuziekwerken
- Lies You Can Believe In, 2006, voor viool, altviool en cello, verzonnen stedelijke volksmuziek
- Death Valley Junction, 2010, voor strijkkwartet, expressief en rauw
• 12 werken voor zangstemmen en kamermuziekensemble
- Vespers for a New Dark Age, 2014, voor 2 sopranen en alt, viool, klarinet, 2 piano’s, contrabas en slagwerk, tekst Matthew Zapruder
• 21 liederen of aria's voor zangstem(men) en piano of (een) ander(e) instrument(en)
• 10 werken voor een instrument solo
- Vespers voor viool, 2014, voor geprepareerde viool met delay en elektronica, afgeleid van de Vespers for a New Dark Age voor zangstemmen en muziekensemble,
- Tooth and Nail, 2010, voor geprepareerde altviool en tevoren opgenomen elektronica
- A Thousand Tongues, 2010, voor cellist, altviolist of pianist en elektronica
• 4 werken voor koor a capella of met piano of instrumenten
• 8 werken voor de electro-akoestische band Victoire,
• 3 filmscores
Reza Namavar (*Amstelveen, 30 oktober 1980) begon al jong met componeren. Toen hij 15 was had hij al twee orkeststukken geschreven en werd hij toegelaten tot de Jong Talentklas van Daan Manneke op het Conservatorium van Amsterdam. Hij studeerde daarnaast piano bij Marjes Benoist. Daarna studeerde hij verder aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Gilius van Bergeijk en Martijn Padding.
Reza Namavar componeerde
• 10 concertwerken
- Hè, van dat je zegt, pianoconcert, 2003
- De Trompet, 2006
- Geld, ade, ich bin dein Müde, 2007.
- Schreeuwuijl, minialtvioolconcert, 2007
- De Dauwboog, 2009.
- In de Blauwe Nacht, 2019
• 8 werken voor groot ensemble
• 10 kamermuziekwerken
- Raufarhafnarhreppur voor twee piano’s, 2006
- In de magmakamer, 2011 voor viool en piano, geschreven voor het Nationaal Vioolconcours Oskar Back 2011
• 3 werk voor zangstem en instrumenten
• 1 cantate voor zangers en orkest
• 2 filmscores
Kim André Arnesen (*Trondheim, Noorwegen, 28 november 1980) keek in zijn jeugd dagelijks naar Tv-zender MTV, was een grote fan van de New waveband The Cure, speelde piano op de muziekschool en zong mee in het Nidaros Cathedral jongenskoor. Hij studeerde aan het conservatorium van Trondheim compositie bij Henning Sommerro, Terje Bjørklund en Odd Johan Overøye. Kim André Arnesen is lied van de Noorse componistenvereniging. Hij is bekend vanwege zijn koorcomposities, al dan niet met begeleiding. Hij is fulltime componist
Kim André Arnesen componeerde
• 15 koorwerken a cappella
• 23 koorwerken met (solist) en instrument(en)
• 4 kamermuziekwerken
• 1 werk voor zangstem en piano
Ibrahim Maalouf (*Beiroet, Libanon, 5 december 1980) is de zoon van trompettist Nassim Maalouf en pianiste Nada Maalouf, neef van schrijver Amin Maalouf en kleinzoon van journalist, dichter en musicoloog Rushdi Maalouf. Vanaf zijn 7de studeerde Ibrahim Maalouf trompet bij zijn vader die hem les gaf in alle vormen van Westerse en Arabische klassieke muziek en hem ook leerde improviseren. Vanaf zijn 9de trad hij als duo met zijn vader overal in Europa en het Midden-Oosten op.
Zijn familie vluchtte tijdens de Libanese burgeroorlog naar Frankrijk en Ibrahim Maalouf woonde daar in de voorsteden van Parijs met zijn ouders en zijn twee jaar oudere zus Layla. Op de middelbare school specialiseerde Ibrahim Maalouf zich in wiskunde en daarna studeerde hij op het regionaal Conservatorium in Parijs bij Gérard Boulanger en aan het Nationaal Conservatorium voor Muziek en Dans bij Antoine Curé.
Van 2006 to 2013 was Ibrahim Maalouf trompetdocent aan het Conservatorium van Aubervilliers, La Courneuve in Frankrijk. Op het moment (2014) doceert Ibrahim Maalouf improvisatie aan klassieke musici aan het Conservatoire à Rayonnement Régional in Parijs.
Ibrahim Maalouf maakte
• 5 studioalbums
Ibrahim Maalouf componeerde
• 15 orkestwerken
• koorwerken
• 8 filmscores
- Yves Saint Laurent, regie Jalil Lespert, 2013; tamelijk obscure composities van vuige sixties-rock tot stuiterende elektro-pop, maar ook een weemoedige sfeer en melancholieke melodieën;
Iain Bell (*Londen, Engeland, 1980) is een componist van voornamelijk vocale muziek. Ik kan niets persoonlijks over hem vinden. Voor een aanvulling houdt ik me wat dat betreft aanbevolen.
Iain Bell componeerde
• 3 opera’s
- A Harlot’s Progress, 2013, gebaseerd op de etsen van William Hogarth onder dezelfde naam naar een libretto van Peter Ackroyd, geschreven voor de Duitse sopraan Diana Damrau. Een donkere reis waarin de arme Harlot (sopraan) kort triomfeert als courtisane, om in een gesticht te eindigen met syfillis.
• 4 orkest- en kamermuziekwerken
• 8 (series) liederen
- Northern Lights, voor sopraan en orkest, gecomponeerd voor Diana Damrau.
Giuliano Bracci (*Rome, 1980) studeerde cum
laude in filosofie af aan de La Sapienza Universiteit in Rome. Daarna studeerde
compositie bij Rosario Mirigliano aan het Conservatorium van Florence. Nadat hij
daar in 2010 was afgestudeerd
ging hij naar Nederland, waar hij aan het
Conservatorium van Amsterdam compositie studeerde bij Richard Ayres.
Vanaf september 2015 doet hij een doctoraalstudie aan het Orpheus Instituut
Gent, Universiteit Leiden en het Conservatorium van Amsterdam. Giuliano
Bracci speelt gitaar en tuba en geeft les aan de Testaccio muziekschool in Rome.
Giuliano Bracci componeerde
• 4 muziektheater- en danswerken
• 3 orkestwerken
• 8 werken voor groot ensemble
• 10 kamermuziekwerken
Tutto chiudi negli occhi, strijkkwartet, 2018
Those evenings of the brain, voor altzangstem en trombone, tekst Emily Dickinson, 2022
• 3 vocale werken
- Non sta, si svolge e gira, voor sopraan, mezzosopraan, bariton en bas, 2012
• 5 werken voor stem of instrument solo
• 2 werken voor kinderen
Caleb Bu rhans (*Monterey, Californië, Verenigde Staten 1980) begon zijn muziekstudies nadat hij was verhuisd naar Houston. Hij studeerde viool en compositie aan de Interlochen Arts Academy en de Eastman School of Music in Rochester, New York. Na zijn afstuderen werkte hij met veel ensembles en orkesten als muzikant (viool, maar hij speelt ook nog altviool, gitaar, contrabas, keyboard en slagwerk en zingt in koren en als countertenor) en dirigent. Hij was ook medeoprichter van een viertal ensembles. Caleb Burhans is getrouwd met Martha Cluver, ook violiste, die hij al kent vanaf dat ze elf jaar waren. Zij hebben en dochter en wonen sinds 2003 in Brooklyn, New York (2017).
Caleb Burhans componeerde
• 5 orkestwerken
• 19 kamermuziekwerken
- Jahrzeit, voor strijkkwartet, slaat op het herdenken van de doden door het reciteren van Kaddish, opgedragen aan zijn gestorven vader
• 4 werken voor zangstem(men) en instrument(en)
• 3 koorwerken a capella
• 11 werken voor koor en orgel of ander instrument(en)
• 18 werken voor een instrument solo
• 7 werken voor een instrument solo met elektronica
• 4 elektronische werken
Jacob Cooper (*Verenigde Staten, 1980) studeerde geologie en muziek aan het Amherst College en daarna compositie aan de Yale School of Music, waar het het componistencollectief Sleeping Giant vormde met medestudenten. Jacob Cooper woont op het moment in Brooklyn, New York.
Jacob Cooper componeerde
• 1 opera
- Timberbrit, opera die Britney Spears' laatste concert en hereniging met Justin Timberlake verbeeldt.
• 2 orkestwerken
• 10 (series) kamermuziekwerken
• 4 (series) werken voor solist en electronica (laptop)
- Silver Threads, 2014, liedcyclus voor stem en electronica, sfeermuziek voor onder het gebruik van geestverruimende middelen, hedendaagse variant van James Last.
• 3 videoprodukties
Catrin Anna Finch (*Llanon, Ceredigion,
Wales, Engeland, 1980) leerde vanaf haar vijfde jaar harp s
pelen
(nadat ze de Spaanse harpiste Marisa Robles had gehoord). 10 jaar oud was ze lid
van het Nationaal Jeugd Orkest van Groot-Brittanië en ze was de jongste
deelnemer ooit die meespeelde met De Proms. Ze studeerde Keltische harp bij
Elinor Bennett, die ook nog eens haar schoonmoeder werd, omdat ze in 2003 trouwde met
Hywel Wigley.
Catrin Finch was van 2000 tot 2004 de "Official Harpist to the Prince of Wales". Ze doceert aan het Royal Welsh College of Music & Drama en de Royal Academy of Music.
Catrin Finch heeft een paar dochter(tje)s.
BBC Wales maakte over haar een documentaire: Charlie´s Angel.
Catrin Finch componeerde
• Celtic Concerto, voor harp en orkest, virtuoos
• My Child, 2012, voor bariton, harp en strijkkwartet
Aurélie Nyirabikali Lierman (*Karago,
Rwanda, 1980) groeide vanaf haar tweede jaar op in België. Van
1998 tot 2002 studeerde ze Audiovisuele Kunst aan het Koninklijk Instituut voor
Theater Cinema en Geluid in Brussel bij Edwin Brys, Luc Haekens, Flor Stein,
Ward Weis, Martine Ketelbuters, Bernadette Timmermans, Gert Keunen en
Lieven Decauter. Daarna studeerde ze zang en compositie aan het Koninklijk
Conservatrorium in Den Haag bij
Yannis Kyriakides,
Martijn Padding en Lenie van den Heuvel. Ze studeerde in 2018 af.
Aurélie Lierman werd genomineerd voor of behaalde een tiental compositieprijzen. Ze maakte twee albums met de Britse cultgroep Nurse With Wound. Aurélie Lierman werd als componist en zangeres.
Aurélie Lierman woont in Nederland.
Aurélie Lierman componeerde
• 13 installaties
- Umva!, theatrale uitvoering van zes bewegende muzikanten, 2023
• 2 werken voor groot ensemble
• 16 kamermuziekwerken
• 11 vocale werken
• 7 werken voor een instrument of zanger solo
• 8 tape composities
Yoav Pasovsky (Pasovski) (*Israël, 1980) begon al jong piano te spelen. Yoav Pasovky studeerde compositie bij Daniel Ott en Walter Zimmermann aan de Universität der Künste in Berlijn. Op het moment geeft Yoav Pasovky er zelf compositieles.
Yoav Pasovsky componeerde 60 werken, waarvan ik graag meer zou willen weten.
• pianowerken
• kamermuziek
- Pessel voor blokfluitkwartet (gecomponeerd voor het Quartet New Generetion), een monumentale compositie.
Soo Yeon Lyuh (*Zuid Korea, 1980) begon met piano en viool te spelen. Maar daarna raakte ze gegrepen door de haeggeum, een tweesnarig Koreaans strijkinstrument, waar ze als uitvoerend musicus in is gespecialiseerd. 12 jaar lang was ze lid van het Koreaanse Nationale Gugak Centrum, dat zich bezighoudt met het behoud van traditionele Koreaanse muziek. Soo Yeon Lyuh studeerde af in Koreaanse Traditionele muziek aan de Nationale Universiteit in Seoul. In 2015 en 2016 studeerde ze aan de Universiteit van Californië–Berkeley en in 2017 en 2018 aan het Mills College in Oakland
Vanaf 2021 studeert Soo Yeon Lyuh compositie aan de Universiteit van Princeton. Ze behaalde daar haar master en is nu bezig met een dissertatie voor een doctoraat.
Soo Yeon Lyuh componeerde
• 14 (series) uiteenlopende composities
- Yessori, “Sound from the past” voor strijkkwartet, 2017
Dobrinka Tabakova (*Plovdiv,
Bulgarije, 1980) begon, toen ze op haar zevende een piano ter beschikking kreeg,
metee
n met improviseren en componeren. In 1991 kreeg haar vader, Slavik Tabak,
fysicus, een baan aangeboden aan de King’s College Universiteit. Dobrinka
ging met het gezin mee naar Londen. Ze werd meteen aangenomen op de afdeling
compositie van de Junior Academie van de Royal Academie of Music. Ze won de
Jean-Frederic Perrenoud Prijs van de 4de Internationale
Muziekcompetitie in Wenen toen ze 14 jaar was. Dobrinka Tabakova studeerde
piano, directie en compositie aan de Alleyn’s School, de Royal Academy of
Music en de Guildhall School of Music and Drama in London. Ze studeerde
compositie bij Simon Bainbridge, Diana Burrell,
Robert Keeley en Andrew Schultz. In 2007 promoveerde
Dobrinka Tabakova in het vak compositie aan het King’s College in Londen.
Ze woont nog steeds (2019) in die stad.
Dobrinka Tabakova componeerde
• 2 opera’s
• 10 orkestwerken
- concert voor altviool en strijkers, 2004, geschreven voor altviolist Maxim Rysanov,
- concerto voor cello en strijkers, 2008, geschreven voor celliste Kristina Blaumane, een hoogtepunt.
- Fantasy Homage to Schubert, voor altviool en strijkorkest, 2013, spookachtig, subtiel opgebouwde spanning
• 24 kamermuziekwerken
- Insight, strijktrio, 2002
- suite in oude stijl, voor altviool, strijkkwintet en klavecimbel, 2007, hommage aan Rameau, geschreven voor altviolist Maxim Rysanov, heel mooi.
- Such different Paths, strijkseptet voor 2 violen, 2 altviolen, twee celli en contrabas, opgedragen aan Janine Jansen. De viool zingt als een vogel boven alle strijkers uit.
- Frozen River Flows, trio voor viool, accordeon en contrabas, 2005.
- The Smile of the Flamboyant Wings, 2019, voor strijkkwartet, geschreven naar aanleiding van het gelijknamige schilderij van Joan Miró in het Museo Reina Sofia in Madrid, rustig, atmosferisch, melancholiek..
• 2 werken voor zangstem en piano
• 1 (serie) werken voor zangstem en instrumenten
• 1 werk voor sopraanzangstem en koor
• 8 koorwerken (a cappella of met orgel)
• 4 pianowerken
• 1 orgelwerk
• 2 arrangementen
Akiko Ushijima (*Aichi, Japan, 1980) speelde
vanaf haar vijfde jaar piano en componeerde vanaf haar zevende. Akiko studeerde
aan de Aichi Universiteit voor Kunst en Muziek in Nagoya voor haar bachelor
compositie af in 2002 en voor haar
master in 2004. In 2010 verhuisde ze naar
Nederland, waar ze aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag studeerde bij
Yannis Kyriakides, Peter
Adriaansz, Guus Janssen
en Gilius van Bergeijk. In 2015 ging Akiko Ushijima weer terug naar
Japan. Ze richtte daar de Vereniging voor Eigentijds Muziektheater op. Op het
moment (2017) doceert Akiko Ushijima aan de Aichi Universiteit voor Kunst en
Muziek in Nagoya.
Akiko Ushijima componeerde in elk geval
• 6 kamermuziekwerken
• 4 kamermuziekwerken met elektronica (en video, lichtspel of mime
- Instan’stillation voor contrabasblokfluit en elektronica, 2014, geschreven voor Susanna Borsch,
• 1 elektronische muziekwerk
• 1 werk voor zangstemmen en instrumenten
• 1 werk voor zangstem, instrumenten en elektronica (en lichtspel)
• 2 werken voor een instrument solo
Daniel Wohl (*Parijs,
Frankrijk, 1980) groeide op in Parijs. Hij studeerde compositie aan het Bard
College, de
Universiteit
van Michigan en de Yale Muziekschool. Hij studeerde bij
David Lang, Martin Bresnick,
Joan Tower, Bright Sheng,Ingram Marshall, William
Bolcom en Aaron Jay Kernis.
Vanaf 2008 doceert Daniel Wohl compositie aan het Sarah Lawrence College in New York. Hij woont in New York in Brooklyn. In zijn composities weet Daniel Wohl naadloos electronica met acoutische instrumenten te mixen.
Daniel Wohl componeerde
• 1 danswerk
• 3 orkestwerken met elektronica
• 5 werken voor groot ensemble met elektronica
• 36 kamermuziekwerken met elektronica
- Unearthed, 2019, voor trompet, slagwerk, crotales (antieke cymbalen), vibrafoon en elektronica
- Microscope, 2019, voor slagwerk, piano, cello en elektronica
• 1 werk voor kinderkoor en elektronica
• 1 werk voor twee zangers en elektronica
• 6 werken voor een instrument solo met elektronica
• 5 filmscores
• 3 TVscores
Jacob Shea (*San José, Californië, Verenigde Staten, 6 januari 1981), studeerde compositie aan de Universiteit van Californië. Daarna werkte hij samen met diverse Hollywood filmcomponisten zoals Elliot Goldenthal, Steve Jablonsky, Henry Jackman en Hans Zimmer. Jacob Shea werd voor een verdere studie toegelaten op het Sundance Composers Lab.
Jacob Shea componeerde
17 filmscores
6 tvscores
Planet Earth II, 2016 met Jasha Klebe
Blue Planet II, 2017, met Hans Zimmer en David Fleming
5 videogames
Szymon Brzóska (*Poznan, Polen, 22 januari 1981) studeerde piano aan de Ignacy Jan Paderewski Muziekacademie in Poznan bij Miroslaw Bukowski. Daarna studeerde hij compositie aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium in Antwerpen bij Luc Van Hove. Szymon Brzóska woont momenteel in Antwerpen.
Szymon Brzóska componeerde
• balletten
- Marche funèbre (choreografie Sidi Larbi Cherkaoui), 2007
- Sordes (choreografie Sidi Larbi Cherkaoui), 2007
- Sutra, 2010, voor piano, percussie en strijkers
- Labyrint, 2011, (choreografie Sidi Larbi Cherkaoui)
- Ouverture, 2013, fascinerende muziek
• kamermuziek
- 6 miniaturen voor cello en piano, 2006
• koormuziek
- Antifoon Beatae Mariae Virginis, 2003
• liederen voor zangstem en piano
• filmscores
- Le bruit des gens autour, (regie Diastème), 2008
Gianni Bozzola (*Italië, 27 maart 1981)
studeerde jazzgitaar en computermuziek bij Karsten Lipp en Giuseppe
Panzella aan de Lizard Academy voor moderne muziek in Vercelli en
viool aan het Conservatorium van Turijn bij Claudio Cavalli. Aan de universiteit van
Turijn studeerde hij muziekgeschiedenis en filosofie van Moderne muziek bij
Theodor Adorno. Verder studeerde Gianni Bozzola compositie en orkestratie bij
Giulio Castagnoli,
Brian Ferneyhough, Francesco Filidei,
Clemens Gadenstätter,
Mark Andre, Pierluigi Billone, Georges Aperghis en Yann Robin.
Gianni Bozzola is docent muziekgeschiedenis en muziekanalyse aan de de Lizard
Academy voor moderne muziek in Vercelli.
Gianni Bozzola maakte
• 4 jazz–rockalbums
Gianni Bozzola componeerde
• 5 werken voor orkest of groot ensemble, ook met elektronica
• 6 kamermuziekwerken
• 10 pianowerken
• 2 werken voor een ander solo–instrument
• 1 experimenteel werk
Wojciech Blecharz (*Gdynia, Polen, 21 juni 1981) studeerde aanvankelijk hobo in zijn geboorteplaats Gdynia en later aan de Chopin Muziekacademie in Warschau, daarnaast compositie bij Marian Borkowski.
Wojciech Blecharz componeerde
• 8 balletten of danstheaterwerken
• 3 muziektheaterwerken
• 1 orkestwerk
• 18 kamermuziekwerken
- Airlines voor blokfluiten, 2008, gecomponeerd voor Quartet New Generation
• 2 koorwerken
• 2 pianowerken
• 1 werk voor tape
• 1 werk voor ac\cordeon
Alex Poelman (*Arnhem 18 juli 1981) kreeg vanaf zijn elfde hoornlessen bij de harmonievereniging van Oosterbeek bij Christiaan Beumer.
Na het afmaken van zijn vwo, verhuisde Alex naar Enschede. Daar studeerde hij informatica aan de Universiteit Twente en was hij ondertussen hoornist bij het Nationaal Jeugd Harmonie Orkest en het Studenten Harmonie Orkest Twente. Aan het conservatorium te Enschede kreeg Alex Poelman les van René Pagen, Joan Reinders en David Rowland. Op dit moment (2016) speelt Alex Poelman bij Wilhelmina Glanerbrug.
Alex Poelman componeerde
• 16 werken voor harmonie- of fanfareorkest
- Pegasus, 2009
Thomas Wally (*Wenen, Oostenrijk, 26 juli 1981)
studeerde in Wenen viool bij Josef Hell en compositie bij
Dietmar
Schermann, Erich Urbanner en
Chaya Czernowin. Daarnaast en daarna studeerde hij muziekwetenschappen
en volgde een groot aantal cursussen.
Thomas Wally was medeoprichter van het ensemble LUX. Hij werkt als violist en componist en doceert vanaf 2012 historische compositietechnieken aan de Universiteit voort Muziek en Uitvoerende Kunsten in Wenen
Thomas Wally componeerde
• 1 muziektheaterwerk
• 3 orkestwerken
• 1 werk voor big band
• 17 werken voor ensemble
• 20 kamermuziekwerken
- transfigurations, 2008, voor piano en strijkkwartet, vijfdelig werk
- Caprice, 2009, voor strijktrio
- Les îles des nombres III (2x12x12x4), 2019, voor pianokwartet
- ...jusqu'à l'aurore... Caprice (IV) bleu, 2012, voor pianokwartet
• 7 werken voor een instrument solo
- Soliloquy II: You made your excuses and left, 2017, voor viool solo
Nico Muhly (Muhli) (*Vermont, 26 augustus 1981) is de zoon van Bunny Harvey, schilderes en docente aan het Wellesley College, en Frank Muhly, producer van documentaires. Op 10-jarige leeftijd begon Nico Muhly piano te studeren. Hij studeerde compositie bij John Corigliano en Christopher Rouse aan The Juilliard School. Hij werkte als redacteur en dirigent voor Philip Glass. Nico Muhly werkte ook samen met Björk.
Nico Muhly componeerde
• 3 opera’s
-Two boys, libretto Craig Lucas, 2010, ècht theaterwerk, moet je dáár zien.
• 2 theatermuziekwerken
- Dood in Venetië, 2018, muziek bij het toneelstuk van Thomas Mann. Nico Muhly verwerkt er het liefdesduet Pur ti miro uit l'incoronazione di Poppea van Claudio Monterverdi in.
• 3 danswerken
• 26 werken voor orkest
- Impossible Things, 2009, swingend, melodieus en het aanhoren waard.
- Triple Concerto, 2011, wereldpremière Eindhoven, 22 januari.
- Dubbelconcerto, 2012, voor percussie en kamerorkest.
• 18 koorwerken
- Spiral Mass, 2014, mis voor koor en orgel, ode aan Igor Strawinsky voor zijn mis uit 1948
- Gentle Sleep, 2015, voor koor a capella, teksten uit Henry IV van William Shakespeare,
- No Resting Place, 2022, voor koor a capella, tekst: klaagliederen van Jeremia en fragmenten van Andrea Levy, David Lammy, Judy Griffiths en Rosemarie Mallett
• 42 kamermuziekwerken
- pianotrio “Common Grounds”
- Speak Volumes, 7 werken voor klein ensemble en electronica, 2006
nr. 1. Clear Music, voor cello, harp en celesta, gebaseerd op één maat uit John Taverners motet Mater Christi Sanctissimi
nr. 4. Quiet Music
- four studies voor twee violen en synthesizer, 2014, puur en ontroerend
- Drones & violin, voor viool en piano, 2012,
- Planetarium, 2017, mix van indie-rock, folk, elektronica en modern-klassiek, gemaakt in samenwerking met Bryce Dessner en zanger/tekstschrijver Sufjan Stevens
- 7 werken voor een solist
- Keep in Touch, 2005, voor altviool solo en elekronica, klaagzang, soort chaconne
- All Perfections Keep, 2021, voor trombone en strijkkwartet
• 14 werken voor zangstem en instrumen(ten)
- Old Bones, 2013, voor countertenor en luit, geschreven naar aanleiding van de ontdekking van de beenderen van Richard III. Moderne teksten van Richard Buckley, Philippa Langley, Guto'r Glyn, onder andere een nieuwsbericht en een interview.
- So many things, voor mezzosopraan en 6 instrumenten, 2013
- Stranger, voor tenor en strijkkwartet, 2019, cyclus van drie liederen
• 3 andere muziekwerken
• 6 werken voor piano solo
- A Hudson cycle, 2005, geschreven voor de bruiloft van twee vrienden
- Quiet Music, 2007
• 6 werken voor percussie
- Pillaging Music, 2005, voor percussie, piano, celesta en geprepareerde CD
• 6 werken voor een ander soloinstrument
- Honest Music, 2003, voor viool solo
- Berceuse with seven variations, 2018, voor theorbe solo
• 8 filmscores
- The Reader, (regie Stephen Daldry, script David Hare naar de gelijknamige roman van Bernhard Schlink,2008
Juan Arroyo (*Lima, Peru, 4 september 1981) studeerde aan het Nationaal Conservatorium van Peru compositie en muziekleer bij José Sosaya en piano bij Alla Grishaeva. In 2004 zette hij zijn studie voort in Bordeaux in Frankrijk aan het regionaal Conservatorium, bij Jean-Yves Bosseur compositie, bij Sophie Teboul piano, bij Marie-Bernadette Charrier eigentijdse kamermuziek, bij Étienne Rolin improvisatie en bij Christian Eloy en Christophe Havel elektro-akoestiek.
Juan Arroyo componeerde
• 2 werken voor een instrument solo
• 7 kamermuziekwerken
• 1 concerto
• werken voor instrumenten en elektronica
- Sikus, Arka/Ira, 2010 voor blokfluitensemble, Paetzold blokfluitensemble en live electronica
• 3 elektroakoestische werken.
Richard Birchall (Groot-Brittannië, 1981)
studeerde muziek aan de Universiteit van Cambridge University en studeerde
d
aarna nog cello aan de Guildhall School of Music and Drama in Londen, bij
Louise Hopkins.
Na zijn studie zette Richard Birchall in op een carriere als cellist, componist, arrangeur en orkestrator. Hij is vanaf 2011 cellist in het Philharmonia Orchestra en concertmeester van het London Cello Orchestra. Hij richtte mee het cello octet Cellophony op en is cellist in het Minerva Piano Trio.
Richard Birchall componeerde
• 4 orkestwerken
- klarinetconcerto, voor bassetklarinet en orkest, 2020, geschreven voor Michael Collins, speels
• 13 kamermuziekwerken
• 1 pianowerk
• 1 werk voor cello solo
• 52 arrangementen
Francesco Tristano Schlimé (*Stad Lëtzebuerg, Luxemburg, 16 september 1981) begon als vijfjarige piano te spelen en gaf op zijn 13e jaar zijn eerste concert met eigen composities. Franceso Tristano studeerde aan conservatoria in Luxemburg, Brussel, Riga en Parijs voor hij zijn studies afrondde aan de Juilliard School in New York’s bij Jerome Lowenthal, Bruce Brubaker en Jacob Lateiner.
Francesco Tristano is gespecialiseerd in barokke en eigentijdse muziek.
In 2001, richtte Francesco Tristano het kamerensemble “The New Bach Players” op. In 2001 begon hij met de band “Aufgang”.
Francesco Tristano staat net zo gemakkelijk op podia van gerennomeerde concertzalen als in Clubs en Technopaleizen.
Francesco Tristano maakte
• 14 albums met eigen werk
• pianowerken
- Long Walk, 2012
- Ground Bass, 2012
Steven Verhelst (Wilrijk, België, 30 september 1981) studeerde aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium te Antwerpen bastrombone bij Ben Haemhouts. Vervolgens studeerde hij bij Ben van Dijk, Jörgen van Rijen, Henrik-Jan Renes, Pierre Volders en George Wiegel aan het Rotterdams Conservatorium. Steven Verhelst volgde daarna nog allerlei workshops en cursussen en speelde mee bij de meest uiteenlopende ensembles en orkesten. Hij is onder meer lid van World Brass, het Nederlands Blazers Ensemble en het Belgisch Koper Offensief.
Steven Verhelst componeerde
• 25 werken voor harmonie- en fanfareorkest
• 44 werken voor ensembles met koper
- Hogtown wizzard voor cimbasso, piano en slagwerk 2015
• 28 (series) werken voor een koperblazer solo
Johanna Andrea Tarrodi, (*Stockholm,
Zweden, 9 oktober 1981) is de dochter van trombonist, componist en
dirigent
Christian
Lindberg. Ze begon met piano spelen toen ze acht jaar was. Andrea
Tarrodi ging in Stockholm naar de Adolf Fredrik’s Muziekschool en het Stockholm
Muziekgymnasium. Van 2000 tot 2002 studeerde Andrea Tarrodi aan de
Muziekacademie in Piteå arrangeren en compositie bij
Jan Sandström en van 2003 tot
2009 aan het Koninklijk Muziekcollege in Stockholm bij Pär Lindgren, Jesper
Nordin en Marie Samuelsson. Ondertussen studeerde ze ook nog aan het
Conservatorio di Musica in Perugia in Italië.
Andrea Tarrodi is lid van de Kvinnlig Anhopning av Svenska Tonsättare (KVAST, Vereniging voor stimulering van vrouwelijke componisten) en vanaf 2009 van de Zweedse componistenvereniging.
Andrea Tarrodi is getrouwd met bandoneonist Jens Lundberg.
Andrea Tarrodi componeerde
• 1 opera
• 24 orkestwerken
• 44 kamermuziekwerken
- Moorlans (heidelandschap) voor pianotrio, 2018
• 19 vocale werken
• 7 elektroakoestische werken
• 1 filmscore
• 22 arrangementen
Johannes Möller (*Zweden, november 1981), zoon van fluitist Mats Möller, studeerde bij Gary Ryan en Carlos Bonell aan het Royal College of Music in London. Daarna bij Zoran Dukic aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en bij Lex Eisenhardt aan het Conservatorium in Amsterdam. Behalve gitarist, die vanaf zijn dertiende jaar overal in de wereld op het podium staat is Johannes Möller ook een begenadigd componist.
Johannes Möller componeerde
• 8 (series) werken voor sologitaar
• 1 werk voor twee gitaren
• 1 werk voor gitaarensemble
• 1 werk voor gitaarkwartet
• 1 kamermuziekwerk
Merijn Bisschops (*Deurne, 1981)
studeerde accordeon en compositie aan het Fontys Conservatorium
in Tilburg. Hij speelde in de bands Morus en Casus I accordeon en trad op als
dichter.
Merijn Bisschops woont momenteel in Tilburg.
Merijn Bisschops componeerde
• 11 kamermuziekwerken
- Mug, voor geprepareerde cello en piano. De muzikanten moeten hun instrumenten prepareren, zodat ze echt als een zoemende mug klinken.
• 2 accordeonwerken
• 4 andere werken voor een instrument solo
• 1 werk voor stem en elektronica
• 1 theatermuziekwerk met video
• 1 werk voor instrument(en) en video
• 3 elektronische muziekwerken met videoinstallatie
• 1 werk voor instrumenten en elektronica
• 2 elektronische muziekwerken
• 2 filmscores
David Fulmer (*Boston, Verenigde Staten, 1981) studeerde tot 2006 aan het New England Conservatory of Music compositie bij Robert Cogan, Pozzi Escot en Lee Hyla en viool bij James Buswell. Daarna studeerde hij aan de Juilliard School bij Milton Babbitt en viool bij Robert Mann. Op het moment (2016) woont en werkt David Fulmer als componist, dirigent en violist in New York City.
David Fulmer componeerde
• 3 orkestwerken, ook met solist
- vioolconcerto, 2010,
• 12 ensemblewerken, ook met solist
• 24 kamermuziekwerken, ook met elektronica
• 9 werken voor een instrument solo, ook met elektronica
- sirens, 2016, voor viool solo, geschreven voor en met Sarah Kapustin, uitdagend, vingerbrekend en lyrisch
• 2 werken voor zangstem en piano
• 1 werk voor zangstem en instrumenten
Hannah Lash (*Alfred, New York, Verenigde Staten,
1981) begon tijdens haar kinderjaren met muziekstudie en hield daa
r nooit meer
mee op. In 2004 haalde ze haar bachelor compositie aan de Eastman School of
Music in Rochester, New York, in 2008 haar master muziekuitvoering aan het
Cleveland Institute of Music, in 2010 promoveerde ze in compositie aan de
Harvard University en in 2012 haalde ze nog een Kunstdiploma aan de Yale School
of Music in New Haven. Ze had daar les van onder meer Martin Bresnick, Bernard
Rands, Julian Anderson, Steven
Stucky, Augusta Read Thomas en Robert Morris.
Vanaf 2013 heeft Hannah Lash een aanstelling als docent compositie aan de Yale School of Music
Hannah Lash werkt veel samen met librettist Royce Vavrek bij haar dramatisch en vocale werken.
Hannah Lash componeerde
• 1 opera
• 10 orkestwerken
• 2 koorwerken, ook met solisten
• 3 werken voor zangstem(men) en instrumenten
• 21 kamermuziekwerken
• 4 werken voor een instrument solo
Óscar Navarro González (*Novelda, Alicante, Spanje, 1981) studeerde klarinet bij Jesús Mula Martinez en Manuel Rives aan het Conservatorio Superior de Música "Óscar Esplà" in Alicante en behaalde aldaar zijn Bachelor of Music als uitvoerend klarinettist. Daarna studeerde hij nog bij Josep Fuster in Barcelona.
Nadat hij als orkestlid veel reizen had gemaakt en veel had opgetreden, ging Oscar Navarro compositie en orkestdirectie studeren bij Ferrer Ferrán aan de Allegro Internacional Music Academy in Valencia. Daarna studeerde hij nog tot 2008 aan de Thornton School of Music van de Universiteit van Zuid–Californië in Los Angeles compositie van film- en televisiemuziek.
Oscar Navarro componeerde
• 17 orkestwerken
- klarinetconcerto nr. 2, 2012
- El Olimpo de los Dioses, 2015, suite voor orkest in 10 delen. Tien keer introduceert oppergod Zeus met bliksem en onweer een god of godin.
• 24 (series) werken voor harmonie-orkest
• 16 kamermuziekwerken
• filmscores
Angélica
Negrón (*San Juan, Puerto Rico, 1981) kreeg in San Juan al jong piano en
vioolles aan het Conservatorium
van Puerto Rico. Later studeerde ze daar
compositie bij Alfonso Fuentes. Haar master compositie haalde ze aan de
Universiteit van New York bij Tania León. Ze is daar nog bezig met een
docotorsstudie, waarbij ze een proefschrift schrijft over het werk van
Meredith Monk. Angélica
Negrón doceert bij het Jonge Componisten Plan van de New York Philharmonic, aan
het Lincoln Onderwijs Centrum en bij de The Little Orchestra Society. Angélica
Negrón is medeoprichter van het Spaanse Muziekervaringsprogramma voor jonge
kinderen. Vanaf 2016 is Angélica Negrón lid van de New York Foundation for the
Arts. Angélica Negrón is getrouwd met José A. Oliveres. Zij werkt vanaf
2003 als zangeres en accordeonist met de experimentele elektronische band
Balún, met muziek vanuit de San Juan Indie scene. Momenteel (2022) woont
Angélica Negrón in Brooklyn, New York.
Angélica Negrón componeerde
• 1 opera
• 1 ballet
• 7 orkestwerken
- Et otra noche, en otro mundo (op een andere nacht, in een andere wereld), 2020, naar het gelijknamige gedicht van Alejandra Pizarnik (1936-1972)
• 4 werken voor groot ensemble
• 30 kamermuziekwerken
• 7 werken voor koor, ook met instrumenten en elektronica
• 15 werken voor een instrument solo
• 12 filmscores
Benjamin Oliver (*Chatham, Kent,
Groot-Brittannië, 1981) studeerde compositie aan de Universiteit van Su
ssex bij
Sam Hayden en sloot die studie af in 2010. Benjamin Oliver werkt als
dirigent van het Workers Union Ensemble en dirigeert ook regelmtig allerlei
andere ensembles en orkesten. Hij woont in Bitterne Park, Southampton met zijn
gezin en denkbeeldige hond. Vanaf zomer 2019 is Benjamin Oliver docent
compositie aan de Universiteit van Southampton.
Benjamin Oliver componeerde
• 1 theatermuziekwerk voor kinderen
• 1 danswerk
• 8 orkestwerken
• 1 werk voor jazzensemble
• 13 werken voor groot ensemble
• 24 kamermuziekwerken
• 1 werk voor zangstem en ensemble
• 2 werken voor koor en instrumenten
• 10 werk voor een instrument solo, ook met elektronica
- Extending from the inside, 2014 voor theorbe
• 1 elektronisch werk
Arash Safaian (*Teheran, Iran, 1981) is de zoon van schilder en beeldhouwer Ali Akbar Safaian, een belangrijke vertegenwoordiger van Iraans modernisme. Hij groeide op in Bayreuth, waar hij al jong aan Richard Wagners opera’s werd blootgesteld en piano- en compositieles kreeg. Tegelijk hield hij zich bezig met tekenen en schilderen, waarvoor hij op zijn 17de een Duitse jeugdkunstprijs kreeg. Na zijn schoolopleiding studeerde hij schilderen aan de Academie voor Beeldende Kunst in Neurenberg bij Peter Angermann. Daarna studeerde hij aan de Hogeschool voor Muziek en Theater in München compositie bij Jan Müller-Wieland en Wolfgang Rihm. Hij studeerde ook nog compositie bij Pascal Dusapin en filmmuziek bij Enjott Schneider. In 2010 richtte hij samen met dirigent Samy Moussa het INDEX-Ensemble voor eigentijdse muziek en Beeldende Kunst. Arash Safaian heeft er nog steeds (2017) de leiding van. Vanaf 2013 is hij ook medewerker van het produktiebedrijf Century Rolls in München. Arash Safaian leeft en werkt op het moment (2017) in München.
Arash Safaian componeerde
• 3 opera’s
• 3 muziektheaterwerken
• 9 werken voor orkest of ensemble
- ÜberBach voor piano, vibrafoon en strijkers, Gestripte Bachwerken omgezet in muzak voor de supermarkt
• 2 filmscores
Nina Šenk (Slovenië, 14 februari 1982) studeerde aan
de University van Ljubljana architectuur èn compositie bij Pavel Mih
elčič. Na
haar afstuderen verhuisde Nina Šenk naar Dresden, waar ze studeerde bij Lothar Voigtländer. In 2008 behaalde ze een master aan de Universiteit voor Muziek en
uitvoerende kunsten in München bij
Matthias Pintscher.
Nina Šenk componeerde
• 1 opera
• 20 orkestwerken
- vioolconcert nr. 1, 2004
- vioolconcert nr. 2, 2009
- concerto voor orkest, 2019
• 1 koorwerk
• 40 kamermuziekwerken
- Movimento fluido, voor fluit, engelse hoorn, klarinet en piano 2008
- Baca, voor fluit, klarinet, harp en strijkkwartet, 2018 het eerste werk van een Soveense componist uitgevoerd bij de BBC Proms
• 6 werken voor zangstem en instrument(en)
• 12 werken voor een instrument solo
Dimitri Tchesnokov (Vokhma,
Rusland 7 maart 1982) verhuisde op zijn tweede naar Charia,
een plaats dichtbij Nizjni Novgorod. Dimitri Tchesnokov studeerde muziek vanaf zijn zevende,
toen hij zo onder de indruk raakte van een film over Bach, dat hij besloot
componist te worden. Vanaf zijn tiende studeerde hij op de school voor de Kunsten in Kiev.
Op zijn vijftiende jaar zette hij zijn studie voort aan het Glière conservatorium in
Kiev, waar hij studeerde bij Elena Verikovskaya. Vanaf 1998 ging Dimitri Tchesnokov
in Frankrijk studeren aan het Conservatorium van Boulogne-Billancourt,
piano bij Gilles Bérard en compositie bij Pierre Grouvel.
Na afronding van zijn studies, studeerde Dimitri Tchesnokov alsnog aan het conservatorium van het 10e arrondissement van Parijs bij Adam Wibrowski en compositie bij Guillaume Connesson, omdat hij zich helemaal aan het componeren wilde wijden.
Dimitri Tchesnokov componeerde
• 15 orkestwerken
- Concerto grosso voor piano en strijkorkest, opus 20, 2003
- Symphonie archaïque voor brass-band, opus 53, 2009
- Concerto voor strijkkwartet en orkest, opus 57, 2010
- Concerto voor viool en orkest, opus 87, 2015
• 20 kamermuziekwerken
- Étheria, voor viool (of klarinet, of fluit) en piano, opus 24, 2007
- Rhapsodie japonaise, voor fluit en piano, op.48, 2009, traditionele Japanse toonschalen
- Légende mancelle, voor fluit en piano, opus 59, 2010
- 11 Haiku, opus 95, 2017, voor fluit en piano
• 10 koorwerken
- Trois Chants Sacrés (drie gewijde liederen), opus 43, 2008, voor koor a cappella
+ De profundis
+ Miserere
+ Pater noster, fraai gebed;
- Requiem du soir, opus 41, 2008, voor 4 solisten en gemengd koor
- Ave Maria, opus 64, 2011 voor gemengd koor en begeleiding ad libitum
- Ave Verum Corpus, opus 67, 2011 voor vrouwenkoor
• 20 (series) pianowerken
- Sonatine, opus 7, 2006 uitgegeven
- Un brève histoire du piano, opus 99, 2020
+ La fête du dragon, over het Chinese draken feest
+ Quelque part a tsushima, de wereld van Japan
• 5 werken voor een ander instrument solo
- Partita voor fluit solo, opus 90, 2016
Joey Roukens (*Schiedam, 28 maart 1982)
is zoon van een apotheker en een ingenieur. Hij kreeg al jong piano
les en
componeerde vanaf zijn zevende jaar. Rond zijn veertiende vormde hij het bandje "Limah" (Indonesisch
voor vijf: ze waren met z'n vijven), waarvoor hij alle nummers schreef. Op zijn
negentiende ging Joey Roukens psychologie studeren aan de Universiteit Leiden,
maar omdat in dat jaar drie van zijn composities in één programma door het
Nederlands Philharmonisch Orkest werden uitgevoerd, ging hij daarnaast
ook compositie aan het Rotterdams Conservatorium bij
Klaas de Vries studeren.
Hij had pianoles van Ton Hartsuiker, en studeerde zowel af in cognitieve
psychologie als in muziek. .
Joey Roukens componeerde
• 1 opera
• 1 requiem
- Bosch Requiem voor koor, kam erorkest en slagwerk
• 17 orkestwerken
- 365, 2006
- From Funeral to Funfair (and back..), 2007
- Concerto voor altsaxofoon en orkest, 2008
- Out of Control, 2011, geschreven voor het Koninklijk Concertgebouworkest.
- Percussion Concerto, 2011, voor percussie en groot ensemble, geschreven voor slagwerker Colin Currie.
- Concerto hypnagogique, 2012, voor piano en orkest, geschreven voor pianist Ralph van Raat.
- Chase, 2013, geschreven voor het Koninklijk Concertgebouworkest, knap geschreven, meesterlijk georkestreerd. Gecomponeerd als filmmuziek bij een achtervolgingsscene uit de film Ronin van John Frankenheimer.
- Roads to everywhere, 2016, vioolconcerto, geschreven voor violist Joe Puglia.
- Morphic Waves, 2016, geschreven voor het Nederlands Philharmonisch Orkest.
- Boundless, 2017, eerbetoon aan Leonard Bernstein
- In Unison, dubbelconcert voor twee piano's en orkest, 2018, vierdelig concert: I. Neon Toccata, knallend met de deur in huis, II. What If, kolkende klankstroom, subliem. Geschreven voor de pianisten Lucas en Arthur Jussen,
- Vertekende Fantasie (naar Jan Pieterszoon Sweelinck), geschreven voor het Concertgebouworkest bij de herdenking van de 400ste sterfdag van Jan Pieterszoon Sweelinck, verwijst naar Sweelincks Fantasie in dorische modus, SwWV 259
- Kaleiodoscopic, Symfonie nr. 1, 2021, de vierdelige symfonie eindigt met een Adagio
• 10 ensemblewerken
- slagwerkconcert, voor slagwerk en groot ensemble, 2011
- Angeli, voor 5 vrouwenstemmen en 8 celli, 2018
• 7 vocale werken
- Rising Phenix, 2014, voor gemengd koor en groot orkest. Vierdelig werk, geschreven voor de heropening van theater Tivoli-Vredenburg in Utrecht
Part Ia. (Introduction)
Part Ib. Sic mundus creatus est
Part IIa. We are sojourners, wordt ook wel apart uitgevoerd
Part IIb. In the joy of the light to be
• 21 kamermuziekwerken
- strijkkwartet Earnest and Game, 2007, een meesterlijk stuk muziek, Gustav Mahler meets the band.
- And David Sang, voor strijkkwartet, vrijde transcriptie van Josquin’s motet ‘Planxit Autem David’, 2009
- Visions at sea, 2011 voor strijkkwartet
- Chorale for Sarah and Roeland, 2012, voor viool en altviool, voor het huwelijk van Sarah Kapustin en Roeland Jagers
- In Transit, 2014, voor strijkkwartet en slagwerk
- A little Baby Lullaby, 2017, na de geboorte van het dochtertje van Sarah Kapustin en Roeland Jagers
- Sarasvati (“rivier”), voor viool en piano, geschreven voor violiste Noa Wildschut, 2018
- What Remains, vierde sgtrijkkwartet, 2020, geschreven voor het Dudokkwartet
• 11 werken voor piano
• 1 werk voor viool solo
• 1 werk voor slagwerk solo
- Beat mutation, 2012, opdrachtwerk voor het Trompconcours
• 3 elektronische muziekwerken
• 13 vroege weggegooide werken
Darren Stuart Bloom
(*Los Angeles, Verenigde Staten, 22 mei 1982) speelde al jong viool en volgde de
Los Angeles County High School for the Arts (LACHSA). Vanaf zijn 16de
wilde hij componist worden. Hij ging tot dat doel vanaf 2000 compositie studeren
aan het Royal College of Music in Londen bij
Edwin Roxburgh, en vanaf 2004 aan
de Royal Academy of Music bij Brian Elias. Na afsluiting van zijn studies,
studeerde hij nog een hele zomer aan de Dartington International Summer School bij
Peter Maxwell Davies.
Darren Bloom doceert aan het Trinity Laban Conservatorium en aan het Wellington
College compositie, muziektheorie en muzikantenpraktijk.
Darren Bloom woont in Essex met zijn vrouw, een virtuose blokfluitiste, voor wie hij verschillende werken heeft gecomponeerd en twee kleine kinderen (2014).
Darren Bloom componeerde
• theatermuziekwerken
- KETTLEHEAD, kameropera
• 3 orkestwerken
• 14 kamermuziekwerken
- Consorts, 2008, voor blokfluitkwintet
• 5 vocale werken
Hildur Ingveldardóttir Guðnadóttir (*Reykjavik, Ijsland,
4 september 1982) groeide op in een muzikanten
gezin in Hafnarfjörður. Haar vader
is componist, klarinettist en muziekdocent Guðni Franzson, haar moeder
operazangeres Ingveldur Guðrún Ólafsdóttir en haar broer zit bij de band
Agent Fresco. Hildur begon op haar vijfde cello te spelen en had op haar tiende
haar eerste professionele optreden. Ze studeerde aan de Muziekacademie van
Reykjavik en daarna compositie en werken met media aan de IJslandse
Kunstacademie en de Berlijnse Kunstuniversiteit. Hildur Guðnadóttir is getrouwd
met de Engelse componist, muziekproducent en geluidsartiest Sam Slater,
waarmee ze in veel projecten samenwerkt. Samen met haar zoon (geboren in 2012)
woont ze in Berlijn. Ze deelt daar een studio met collega componisten.
Hildur Guðnadóttir speelt cello en halldorophone, een soort elektronische cello (zie bijstaande foto), ze zingt en arrangeert koorwerken. Daarnaast is ze bezig als componist en dirigent
Hildur Guðnadóttir maakte
• 4 solo-cd’s
• 22 cd’s met anderen
Hildur Guðnadóttir componeerde
• 8 theatermuziekwerken
• 3 dansmuziekwerken
• 18 volstrekt diverse muziekwerken en geluidsinstallaties
- Fólk fær andlit (mensen krijgen een gezicht) voor koor a capella, 1 instrument video van Ingibjörg Birgisdóttir. Een aanklacht tegen de slechte behandeling van vluchtelingen op IJsland, aangrijpende ode. Buitenaardse, etherische klank.
- The Fact of the Matter, voor koor en orkest
15 filmscores
- Joker, 2019, regie Todd Philips. Kreeg voor de muziek in 2020 een Oscar, Golden Globe en een BAFTA. Hildur Guðnadóttir is de eerste IJslander die ooit een oscar heeft gewonnen
- Tár, 2022, regie Todd Field
- Women Talking, 2022 regie Sarah Polley
8 TV-scores
- Chernobyl, 2019,
Nils Frahm (Hamburg, 20 september 1982) is de zoon van Klaus Frahm, een fotoraaf die ook hoezen voor ECM Records ontwierp. Nils groeide op in Hamburg waar hij zowel klassiek als eigentijds piano leerde spelen van Nahum Brodski en Karin Gerken. Op school leerde hij met mengpanelen werken en raakte hij hevig geïnteresseeerd in de kwaliteit van opgenomen geluid. Ondertussen bleef hij ook piano studeren. In 2006 ging hij in Berlijn wonen, en ging daar aan het werk als geluidstechnicus. Hij componeert instrumentale, minimalistische en experimentele werken waarin hij (neo-)klassieke elementen mixt met elektronische muziek. Daarbij maakt hij ook gebruik van experimentele instrumenten als toiletborstels.
Nils Frahm componeerde en improviseerde voornamelijk op CD’s
• 1 theatermuziekwerk
• kamermuziekwerken
• werken voor synthesizer en elektronica
• pianowerken
- The Bells, album met 14 nummers, 2009
1. In the Sky and on the ground, later ook in een versie voor harp gespeeld
• 4 film en TVscores
Thomas Blondelle (*Brugge, België, oktober 1982) is de zoon van Paul Blondelle, leraar klassieke talen en ere-directeur van het Sint-Andreasinstituut en van Ingrid Bonneure. Zijn broer Stefan Blondelle (°1975) is arts.
Thomas Blondelle studeerde piano, zang en muziektheorie aan het stedelijk Conservatorium Brugge, waar hij zangles had van Catherine Vandevelde en studeerde musicologie aan de Katholieke Universiteit Leuven.
Thomas Blondelle componeerde
• 1 opera
- Icaria
• liederen
- Blöde Lieder
Hawar Tawfiq
(*Suleimaniya, Noord-Irak, 13 december 1982) zijn Koerdische familie werd door het regiem in
Bagdad gedwongen van hun dorp Hawar naar Suleimaniya te verhuizen. Zijn ouders
noemden Hawar uit heimwee naar hun dorp. Zijn oudere broer Salar is een van de
invloedrijkste kunstschilders van Irak. Op zijn 9de, in 1991, begon Hawar
Tawfiq een vioolstudie bij Alan Arif in 1991. In 1997 werd hij
aangenomen voor viool op Afine Artsa in Suleimaniya. Na 1 jaar vluchtte hij,
15 jaar oud, naar Nederland
met behulp van smokkelaars.
Het was een levensgevaarlijke reis van enkele maanden. Vanuit In het
asielzoekerscentrum legde eren lerares contact met het Fontys Conservatorium
in Tilburg. Daar studeerde Hawar Tawfiq viool bij Annemieke Corstens
en Alexander Kerr en compositie bij Alexander Hrisanide en
Roderik de Man. In 2008
studeerde hij in viool af bij Alexander Kerr, in 2011 studeerde
hij cum laude af in compositie. Vanaf
2009 is Hawar Tawfiq verbonden als viooldocent en leider van de Xilias
strijkorkest bij de muziekschool in Eindhoven. In 2003 werd zijn
asielaanvraag afgewezen, maar hij mag wel blijven. Onder meer met steun van de
violisten Herman Krebbers en Alexander Kerr krijgt hij in 2013 het
Nederlanderschap.
Vanaf 2015 is Hawar Tawfiq concertmeester en artistiek leider van de Opera Dera
groep in Koeweit en directeur van de Hawary Art Company.
Hawar Tawfiq componeerde in elk geval
• 1 muziektheaterproduktie
- Babylon aan de IJssel – Gilgamesj nu, tekst Marcel Roijaards, 2020. De eeuwenoude verhalen van het Gilgamesh-epos uit 2100 voor Christus met een actuele visie: een vrouw van de IND die een vluchteling ondervraagt.
• 5 orkestwerken
- Unificazione (eenwording), 2016, indrukwekkend. Geschreven voor de 25ste verjaardag van het verdrag van Maastricht (een soort grondwet van de Europese Unie). Westerse muzikale wegen en Koerdische klanken komen samen.
- 1002, 2018
- Requiem des Fleurs et des Nuages, voor bariton en orkest, 2021, verbindt Koerdische traditie met weterse avant-garde. Opgedragen aan zijn compositiedocent Alexander Hrisanide.
- M.C. Escher's Imagination, 2021, hommage aan de graficus Escher, die gefascineerd was door insecten. Dat is in het werk terug te horen
• 5 werken voor groot ensemble, ook met koor en/of zangers
- Stabat Mater, 2013, gecomponeerd voor de Stichting Stabat Mater in Oirschot ter gelegenheid van hun 15-jarig bestaan, voor groot ensemble en Gregoriaanse zang.
• 4 kamermuziek werken
- Sonate voor viool en piano
• 5 werken voor een instrument solo
- Faraj Variatie, thema en variaties ter herinnering aan mijn broer M. Faradj Tawfiq, 2003.
Marijn Simons (*Geleen, 25 december 1982) studeerde viool bij Davina van Wely en Sascha Gawriloff, compositie bij Daan Manneke en James MacMillan en orkestdirectie bij Ed Spanjaard en Jean-Bernard Pommier. Marijn Simons was eerste violist in het Sinfonie Orchester Aachen en andere orkesten en violist in het Sabac Pianokwartet. Marijn Simons is momenteel (2018) dorigent en artistiek directeur van het Simons Ensemble. Vanaf 2012 is hij Assistent Dirigent op het Operafstival in Heidenheim.
Uitspraak Marijn Simons: "Muzikaal gesproken is de 21ste eeuw zo interessant, omdat er al zoveel is uitgeprobeerd. De diversiteit tussen componisten is nu groter dan op enig moment in de geschiedenis. (VPRO-gids 2012/3)
Marijn Simons componeerde
• 3 balletten
• 17 werken voor orkest
- Moriae Encomium, opus 64, 2010, geïnspireerd door het boek “Lof der Zotheid” van Erasmus
- Etoile de la Mer voor koor en orkest, opus 85, 18 januari 2018, opgedragen aan Estella Simons
• 3 werken voor kamerorkest
• 4 werken voor strijkorkest
• 24 kamermuziekwerken
• 12 werken voor stem(men), koor en/of instrumenten
• 11 elektronische muziekwerken
Charlotte Bray (Oxford,
Groot-Brittannië, 1982) groeide op in High Wycombe, Buckinghamshire. Ze
stu
deerde cello en compositie bij Joe Cutler aan het conservatorium van
Birmingham. Daarna maakte ze haar compositiestudie af bij
Mark Anthony Turnage aan
het Royal College of Music in Londen.
Charlotte Bray componeerde
• 4 theaterwerken
• 7 orkestwerken
• 5 werken voor groot ensemble
- Caught in treetops, kamervioolconcert voor soloviool en ensemble van 11 spelers
• 22 kamermuziekwerken
• 2 koorwerken a capella
• 3 werken voor koor en piano
• 6 werken voor zangstem(men) en Instrument(en)
• 5 pianowerken
• 7 werken voor een ander instrument solo
Justė Janulytė (Vilnius, Litouwen, 1982)
studeerde aan de Litouwse Academie voor Muziek en Theater bij
Bronius Kutavičius en Osvaldas Balakauskas. Daarna studeerde ze in
Milaan aan het conservatorium “Giuseppe Verdi” bij
Alessandro Solbiati en
volgde cursussen bij Luca
Francesconi en Helena Tulve.
Vanaf 2006 doceert Justė Janulytė eigentijdse muziek aan de Litouwse Academie voor Muziek en Theater. Justė Janulytė schrijft ook recensies en artikelen over muziek. Zij woont en werkt in Vilnius en in Milaan.
Justė Janulytėcomponeerde
• 3 installaties
• 6 orkestwerken
• 3 werken voor grote ensembles
• 10 kamermuziekwerken, ook met elektronica
• 4 koorwerken a capella of met orkest
- Here at the quiet limit of the world, voor mannenkoor en strijkorkest, 2018, interessant
• 3 werken voor zangstem(men) en instrument(en) of elektronica
- Plonge, voor 12 stemmen en cello, 2015, etherische, filmische muziek
• 1 pianowerk
• 1 orgelwerk
Jean-Charles Gandrille (*Frankrijk,
1982) componeert en improviseert vanaf zijn 10de jaar. Hij studeerde
muziek a
an
het Nationaal Conservatorium van Versailles en daarna aan het Conservatorium van
regio Parijs orgel, orkestratie en harmonie en tenslotte aan het Conservatoire
Superieur in Parijs harmonieleer, contrapunt, muziekanalyse en orgelimprovisatie
bij Thierry Escaich en
Philippe Lefebvre. Daarna studeerde hij nog kerkmuziek aan het Institut
Catholique de Parijs. Aan het conservatorium van Saint-Maur studeerde hij ook
nog viool en compositie bij Jean-Louis Florentz. Jean-Charles Gandrille
is organist van de kerk Notre-Dame d'Auvers-sur-Oise.
Jean-Charles Gandrille componeerde
• 10 orkestwerken
• 38 (series) kamermuziekwerken
• 14 koorwerken, a capella of met orgel of orkest
- Magnificat, opus 50, twaalfdelig werk voor gemengd koor, kinderkoor en orgel
• 16 (series) liederen voor (zang)stem(men) en piano en/of andere instrumenten
• 24 (series) orgelwerken
• 30 (series) pianowerken
• 5 werken voor een ander instrument solo
• 2 series werken voor het begeleiden van stomme films
Catherine Lamb (*Olympia, Washington, Verenigde Staten, 1982) studeerde van jongs af muziek en compositie. Een aantal jaren studeerde ze op het conservatorium, maar vanaf 2003 studeerde ze Hindoestaanse Klassieke Muziek. Van 2004 tot 2006 studeerde Catherine Lamb compositie aan het Californisch Kunstinstituut bij James Tenney en Michael Pisaro. Tenslotte studeerde ze tot 2012 nog op de Milton Avery School of Fine Arts at Bard College in New York.
Op het moment (2014) woont Catherine Lamb in Berlijn in Duitsland.
Catherine Lamb componeerde
• 4 orkestwerken
• 21 kamermuziekwerken voor 3 tot 9 instrumenten
• 29 kamermuziekwerken voor 1 of 2 instrumenten
- frame/frames, voor basblokfluit (of dwarsfluit) en cello, 2009, gereviseerd in 2013
• 10 werken voor zangstem(men) (en instrumenten of elektronica)
• 14 elektronische werken
Tristan Perich (*New York City, Verenigde Staten, 1982) componeerde een serie composities en geluidsinstallaties met 1 bit elektronica. Hij specialiseerde zich helemaal in 1-bit muziek en 1-bit video. Samen met Kunal Gupta en Katie Shima vormt hij de groep Loud Objects. De groep maakt elektronische muziek door het aanbrengen van elektrische verbindingen. In 2010 ontwikkelde hij een speciale vorm van Circuit bending: elektronische muziek of een 'extended technique' met elektronica, waarbij men via interne feedback geluid opwekt of moduleert. e geluidstechnicus of muzikant soldeert in elektrische circuits extra verbindingen waardoor er gewenste onverwachte geluiden ontstaan.
Tristan Perich componeerde
• 1 orkestwerk
• 3 werken voor ensemble
• 6 werken voor (groot) ensemble met meerdere kanalen 1-bit elektronica
- Drift Multiply, 2018, voor 50 violisten en 50 kanalen 1-bit elektronica,
• 16 kamermuziekwerken, ook met gemodificeerde instrumenten
• 11 kamermuziekwerken met meerdere kanalen 1-bit elektronica
- Active Field, 2007, voor 10 violen en 10 kanalen 1-bit electronica
• 2 werken voor zangstem(men) en instrument(en)
• 1 werk voor zangstemmen met meerdere kanalen 1-bit elektronica
• 5 pianowerken
• 1 werk voor piano en elektronica
• 4 pianowerken met meerdere kanalen 1-bit elektronica
• 5 werken voor andere instrumenten solo met meerdere kanalen 1-bit elektronica
• 1 werk voor zangstem met 1-bit muziek
• 3 1-bit elektronica werken
- 1- Bit Symphony, 2010
Kasper Rofelt
(*Denemarken, 1982) studeerde compositie en muziektheorie aan de Koninklijke
Deense Muziekacademie bij Bent Sørensen en Niels Rosing-Schow en
daarnaast nog bij Per Nørgård, Simon Bainbridge en Philippe Leroux.
In
2014 beëindigde hij zijn muziekstudies.
Kasper Rofelt componeerde
• 5 werken voor orkest of groot ensemble
- Shadow Phases, accordeonconcerto, 2007, gereviseerd 2009
- saxofoonconcerto in 4 miniaturen, 2009
- symfonie nr. 1, 2010
• 1 werk voor koor, (zang)stem, en orkest
• 15 kamermuziekwerken, ook met electronica
• 16 (series) werken voor een instrument solo
- Entourage voor blokfluit solo, geschreven voor Pernille Petersen
• 3 werken voor zangstem(men) en instrument
• 2 elektronische werken
• 4 arrangementen en transcripties
Aleksandar Sedlar (*Servië, 1982) slaagde voor compositie in 2006 aan de Muziekfaculteit in Belgrado bij Vlastimir Trajković, en voor directie bij Bojan Suđić. He werkte in 2007 en 2008 als assistentdocent en als secretaris aan de Afdeling Compositie en Orkestratie van de Muziekfaculteit in Belgrado. Daarna studeerde hij nog tot 2013 compositie aan de Universiteit van Zuid Californië in Los Angeles, de USC Thornton School of Music, bij Donald Crockett. In januari 2015 werd hij assistentdocent aan de Kunstenfaculteit in Niš.
Aleksandar Sedlar componeerde
• theatermuziekwerken
• orkestwerken
- Macbeth, vioolconcert, 2005
- Elegie voor orkest, 2006
- Daughter of Moon, sprookje met variaties voor cello, verteller en orkest, 2014
- Savcho 3, voor viool, slagwerk en orkest, bombastisch kitschstuk
• koorwerken
- Idi vidi dedu! (Ga en zie, grootvader!), 2010,
• 6 film en TVscores
Caroline Adelaide Shaw (*Greenville,
North Carolina, 1982) begon op haar tweede viool te spelen. Ze kreeg les van
haar moeder. Op haar tiende begon ze zelf, in navolging van de klassieke muziek
die ze hoorde, te componeren.
Caroline Shaw studeerde viool aan de Rice
University tot 2004 en aan de Yale University tot 2007. Daarna studeerde ze tot
2010 compositie aan de Princeton University. Caroline Shaw werkt als violiste,
zangeres en componist. Ze woont op het moment (2016) in New York.
Caroline Shaw componeerde
• 1 multimediawerk
• 15 kamermuziekwerken
- Valencia, strijkkwartet, 2012, ingenieus spel met lange lijnen en contrasterende korte fragmenten, spannend
- Boris Kerner, 2012, voor cello en bloempotten
- Taxidermi, voor slagwerkkwartet
- Plan & Elevation: The Grounds of Dumbarton Oaks, 2015, voor strijkkwartet, vijfdelig werk, geïnspireerd door het historische landgoed Dumbarton Oaks in Washington.
- Thousandth Orange, voor pianokwartet, 2022
• 1 werk voor zangstem, koor en instrument
• 8 werken voor (zang)stem(men) en instrumenten
- Cant voi l'aube, 2016, voor mezzosopraan en strijkkwartet, geschreven voor Anne Sofie von Otter
- Narrow Sea, 2017, vijdelige zangcyclus voor slagwerk, piano en sopraan, op teksten uit The Sacred Harp, een Protestantse zangbundel uit de 19de eeuw in Amerika.
- Aurora Borealis (Noorderlicht), 2017
• 2 koorwerken
- Partita voor 8 stemmen, Pulitzer Muziekprijs 2013.
• 3 werken voor een instrument solo
- In Manus Tuas, 2009, suite voor celllo, heschreven voor celliste Hannah Collins
- Gustave le Gray, 2012, voor piano, geïnspireerd door de Mazurka in a kleine terts van Frederic Chopin, geschreven voor pianiste Amy Yang
David Skidmore (*Verenigde Staten, 1982)
studeerde aan de Northwestern University in Evanston, Illinois en de Yale Sc
hool
of Music in New Haven bij Robert Van Sice, Michael Burritt, James Ross, Paul
Wertico, Joel Spencer en Michael Hernandez.
David Skidmore was in 2005 is medeoprichter van het Third Coast Percussion Quartet, waarbij hij nog regelmatig mee optreedt. Hij treedt daarnaast op als percussionist bij allerlei orkesten en muziekensembles.
David maakt op het moment deel uit van het bestuur van de afdeling Chicago van de Recording Academy, de Amerikaanse toonkunstenaarsvereniging. Hij is ook bestuurssecretaris van de vereniging voor Kamermuziek Amerika.
David Skidmore componeerde
• 5 werken voor slagwerkensemble
• 13 werken voor slagwerkkwartet
- Aliens with Extraordinary Abilities, 2019
• 4 werken voor slagwerkduo
• 5 werken voor slagwerk solo
Luke Styles
(*Sydney, Australië, 1982) verhuisde in 2001 naar Engeland om compositie te
gaan studeren aan de Royal Academy of Music in Londen bij Christopher Brown.
Na zijn afstuderen in 2005 studeerde hij bij Detlev Müller-Siemens aan de
Muziek en Kunstuniversiteit in Wenen van 2005 tot 2007 en bij
Wolfgang Rihm
aan de hogeschool voor Muziek in Karlsruhe van 2006 tot 2008. Luke Styles
rondde zijn studies af bij George Benjamin aan het Kings College in Londen in 2009.
Luke Styles doceert compositie aan het Junior Trinity Conservatorium en is
artistiek directeur van Ensemble Amorpha.
Luke Styles componeerde
• 12 theatermuziekwerken
• 5 werken voor orkest of groot ensemble
• 30 kamermuziekwerken (sommige met zangstem)
- Three Stages, voor blokfluitkwintet, geschreven voor Consortium5
• 2 koorwerken
• 5 werken voor een instrument solo
• 1 werk voor sopraanzangstem solo
• 6 elektronische werken of werken met elektronica
• 6 filmscores
Kaveh Vares (*Teheran, Iran 1982) studeerde in 2006 af in natuurkunde. Daarna besloot hij liever muziek te gaan studeren en begon hij een studie compositie bij Artur Avanesov aan het Armeens Staatsconservatorium in Yerevan. Omdat Kaveh Vares zich wilde ontwikkelen in een land met meer vrijheid en mensenrechten, koos hij er om in 2008 voor naar Nederland te reizen. Hij voelde zich geïnspireerd door de Nederlandse manier van leven en denken en is daarom maar hier blijven hangen. Kaveh Vares studeerde compositie aan het conservatorium van Amsterdam, wat resulteerde in een bachelor en een masterdiploma. Ook haalde hij een master voor filmmuziek aan de Nederlandse Filmacademie.
Kaveh Vares componeerde in elk geval
• 1 opera
- Ontheemd!, libretto Marjolein Bierens, 2017
• 2 dans- en theaterwerken
- Is dit het nou? regie Janneke de Haan, 2016
• 4 werken voor groot ensemble
• 5 kamermuziekwerken
• 1 werk voor een instrument solo
- Red Velvet voor cello
• 2 filmscores
Arthur Wagenaar (*1982) studeerde compositie
en muziektechnologie aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en compositie aan
het Conservatorium van Amsterdam. Sinds 2000 is hij
toetsenist/componist/bedenker bij Susies Haarlok.
In 2015 richtte Arthur Wagenaar de stichting Goed Bezig! op voor eigen producties
Arthur Wagenaar
maakt graag gebruik van bijzondere, eventueel zelfgebouwde instrumenten, zoals
de Rampafoon, met snaren van 9 meter lang, de Kleurwerper, een elektronisch
instrument dat wordt bespeeld door te jongleren, en de Continuum Fingerboard,
een driedimensionaal klavier.
Arthur Wagenaar componeerde
• 18 theatermuziekwerken
• 1 werk voor jongleur en video
• 1 requiem
• 1 orkestwerk
• 2 ensembleproducties
- 365 Waterpaardenkrachten, voor altviool, barokaltviool, fluiten, slagwerk, acteur en pompgemalen, 2014
• 3 koorwerken (met instrument(en))
• 4 kamermuziekwerken
• 1 werk voor drie elektronische orgels
• 1 werk voor orgel, carillon en elektronica
• 1 werk voor 31-toonsorgel
• 2 pianowerken
• 1 werk voor pianola
• 1 werk voor piano met requisieten
• 1 werk voor kleurwerper
• 1 werk voor carillon
• 1 serie werken voor Rampafoon
• 1 werk voor stem en elektronica
• 1 elektronisch werk
• 1 filmscore